Συνέντευξη στη Μερόπη Μωυσέως / Φωτογραφία Ελένη Παπαδοπούλου
Παραγωγός, σκηνοθέτης και ηθοποιός, ο Ανδρέας Αραούζος μιλά στο “Π” για την αγγλόφωνη παραγωγή Wilde Conversations που ετοιμάζει, μεταφέρει την άποψή του για τις επιχορηγήσεις και τονίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στο θέατρο: αυτόν του θεατή
“Εύχομαι σε κάθε συνοδοιπόρο που θέλει να μοιράζεται ιστορίες με το κοινό του να μπορέσουμε να συγκινούμε τον θεατή όπως μας συγκινούν εμάς κάποιοι λαμπροί δημιουργοί”, σημειώνει ο Ανδρέας Αραούζος σε ένα από τα κείμενα που περιλαμβάνονται στην έκδοση “Έχω θέμα”.
Έχοντας πάντα κατά νου τον τελικό παραλήπτη της θεατρικής δημιουργίας, το κοινό, ο δραστήριος κ. Αραούζος κάνει σαφή τη σημασία που -θα έπρεπε να- έχει ο θεατής στον χώρο του. “Έναν χρόνο να δουλεύω στις πρόβες, αν δεν καθίσει άνθρωπος σε μια θέση απέναντι, δεν υπάρχει παράσταση”, τονίζει στη συνέντευξη που ακολουθεί, επισημαίνοντας και την ευθύνη των παραγωγών θεάτρου, όταν παίρνουν χρήματα, να δίνουν πολιτισμό. Ενώ βρισκόσασταν σε πρόβες για το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, του Όσκαρ Ουάιλντ, στο Θέατρο Ένα, τελικά θα παρουσιάσετε τις “Οσκαρικές Συζητήσεις”, με την Alpha Square στο Κέντρο Τεχνών Point.
Οφείλω να πω ότι αυτή η παραγωγή της Alpha Square ήδη προγραμματιζόταν. Δεν είναι αντίδραση προς το τι συνέβη. Μελετώ, αγαπώ τον Όσκαρ Ουάιλντ για πολλά χρόνια και σίγουρα κατά τις πρόβες για το “Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι” τον αγάπησα ακόμη περισσότερο και τον μελέτησα, διότι το “Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι” ως μυθιστόρημα, όχι κατ’ ανάγκη ως θεατρικό έργο, το βρήκα εξαιρετικό. Είναι ένα διαχρονικό έργο και η ευφυία δεν είναι μόνο στην ομορφιά του λόγου, αλλά και στη διορατικότητα και διαχρονικότητα των απόψεων, της κοινωνίας. Όταν τα θέματα του 1890 βλέπεις να ισχύουν απόλυτα στο 2014, οφείλεις να υποκλιθείς σε έναν συγγραφέα αυτού του ύψους. Σε ό,τι αφορά τα τέσσερα αποσπάσματα έργων που θα παρουσιάσουμε, θεωρώ ότι το να παρουσιάσεις ολόκληρη παραγωγή του Όσκαρ Ουάιλντ τώρα είναι λίγο δύσκολο και ίσως ακόμα ανεπίκαιρο. Δεν ξέρω πόσο αφορά το κοινό. Ειδικά η Alpha Square παρουσιάζει πιο σύγχρονο ρεπερτόριο, το οποίο προκαλεί τη σκέψη για τη σύγχρονη ζωή. Δεν ξέρω, λοιπόν, το να ανεβάσεις το The Importance of Being Earnest τι θα προσφέρει ως έργο που έχει να κάνει με την ελαφρότητα της ζωής και των σχέσεων. Όμως, το να παρουσιάσω διαλόγους από τα καλύτερα θεατρικά έργα του Όσκαρ Ουάιλντ με ενδιέφερε. Με μια παραγωγή ερεθίζουμε το κοινό με τους πιο όμορφους διαλόγους από τα θεατρικά του.
Ήταν και αγαπητός ατακαδόρος.
Ακριβώς. Και πάρα πολλές από τις ατάκες και τις φιλοσοφίες του θα τις δούμε σε αυτά τα αποσπάσματα. Επομένως προτίμησα, παρά να ανεβάσουμε ένα θεατρικό έργο του, να κάνουμε μια βραδιά εξυμνώντας τον με τα καλύτερα. Βλέποντας και διαφορετικά κομμάτια από τον Ουάιλντ, ο θεατής μπορεί να αντιπαραθέσει χαρακτήρες, διαθέσεις και αξίες που έβαλε ο συγγραφέας σε διαφορετικά του έργα, το οποίο βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Ο Ουάιλντ έγραψε πέντε θεατρικά, από τα οποία τα τέσσερα είναι κωμωδίες και το ένα είναι η Σαλώμη, ένα δράμα σε ελαφρώς αρχαΐζουσα γλώσσα, αρχικά γραμμένο στα γαλλικά και μεταφρασμένο στα αγγλικά. Αλλά ακόμα και στις κωμωδίες, τα αποσπάσματα που θα δούμε είναι άκρως δραματικά. Δεν είναι για να προκαλέσουν γέλιο. Βεβαίως, απολαμβάνει κανείς τη χάρη του λόγου του ακόμα και στο δράμα. Μου κάνει εντύπωση το δράμα, ειδικά στο An Ideal Husband, στο οποίο βλέπουμε την κατάρρευση ενός άντρα που υπήρξε το απόλυτο της ηθικής και το πώς χειρίζεται το θέμα ο Όσκαρ Ουάιλντ, δίνοντας έναυσμα για όλο τον κυνισμό του περί κοινωνίας. Ο χειρισμός αυτών των αξιών μέσα στο έργο του, στο οποίο ξαφνικά ξεφεύγουμε από το “τι ωραία, παρακολουθούμε τις ελαφριές σκηνές της υψηλής κοινωνίας”, μας δίνει έναν πολύ ωραίο φακό συνειδητοποίησης.
Πώς επιλέξατε το Point για την παρουσίαση των Wilde Conversations;
Με ενθουσίασε ο χώρος, αλλά κυρίως το ύφος εκεί, όπως το είδα στην έκθεση του Μιχάλη Αναστασιάδη. Πήρα ένα ύφος, μια εικόνα η οποία αρμόζει στη βραδιά του Όσκαρ Ουάιλντ, στον συγγραφέα, στον κόσμο που ξέρω ότι θα ενδιαφερθεί να δει αυτό το θέαμα. Είναι μια βραδιά κατά την οποία πατούμε πάνω στην αισθητική. Ως προφέσορας της αισθητικής που είναι ο Όσκαρ Ουάιλντ, θεωρώ ότι ο χώρος της γκαλερί αντανακλά αυτή τη ζωτικής σημασίας αξία του Όσκαρ Ουάιλντ. Είμαστε τέσσερις ηθοποιοί που δεν αλλάζουν κοστούμια, μόνο ρόλους και υπάρχουν μόνο κάποια αξεσουάρ της Ιωάννας Λουκά, Κύπριας σχεδιάστριας διεθνούς εμβέλειας, και με ενδιαφέρει αυτό. Αισθητική, διαχρονικότητα και απόλαυση μαζί με κρασί, και με αυτό τον τρόπο τιμούμε τον Όσκαρ Ουάιλντ το 2014.
Θα μπορούσατε να απασχολείστε με κάτι άλλο, επιλέξατε όμως τον πολιτιστικό χώρο. Γιατί;
Νομίζω πως είναι ανάγκη. Είναι ανάγκη στην οποία ανταποκρίθηκα παρά να την καταπιέσω ή να την παραμερίσω.
Θεωρείτε, ωστόσο, ότι είναι μια μικρή πολυτέλεια η ενασχόληση με τον πολιτισμό;
Αν ήταν πολυτέλεια, θα ήταν το χόμπι μου. Την επέλεξα ως απασχόληση με μεγάλο ρίσκο και μεγάλες αβεβαιότητες από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όταν ασχολείσαι με κάτι ολόκληρο το 24ωρο, δεν είναι πολυτέλεια, είναι η ολότητά σου.
“Πρέπει να σκεφτόμαστε το κοινό”