Μια ιστορική μέρα και η χαμέρπεια της καθημερινότητας

Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

* “Η σημερινή μέρα είναι ιστορική για την Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά αλλά και για την Κύπρο. Η φωτογραφία που βλέπετε πιο κάτω είναι από την υπογραφή των συμβολαίων για τη συντήρηση του Αποστόλου Αντρέα. Όλα τα μέλη της ΤΕ εργάστηκαν με επιμονή, εφευρετικότητα αλλά και αλληλοκατανόηση για να οδηγηθεί σε αίσιο τέρμα η όλη προσπάθεια. Ένα είναι το μήνυμα του μεγάλου αυτού συμβάντος, ότι με τη συνεργασία, τη συμπόρευση, την ύπαρξη ενός κοινού οράματος, όλα είναι κατορθωτά. Ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει την πιο στέρεη βάση για την εδραίωση ειρηνικού μέλλοντος βασισμένου στον αλληλοσεβασμό. Ένα χρέος έναντι της Κύπρου κι έναντι της νέας γενεάς”.

* Αυτή τη σημείωση ανάρτησε στη σελίδα του στο fb ο Τάκης Χατζηδημητρίου, επικεφαλής -μαζί με τον Ali Tuncay- της Τεχνικής Επιτροπής για την Πολιτιστική Κληρονομιά, με μια φωτογραφία από την υπογραφή των συμβολαίων. * Κρατήστε το μήνυμα που στέλνει -από καιρό- ο Τάκης Χατζηδημητρίου, γιατί η 1η Ιουλίου ήταν, πράγματι, και για εμάς τους άθεους, μια ιστορική μέρα, το αποτέλεσμα της οποίας οι περισσότεροι θα αντιληφθούν όταν η συντήρηση του μοναστηριού θα έχει τελειώσει και θα κλαίμε, πια, από συγκίνηση και όχι για την πολύ κακή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.

* Εκτός από το σημείωμα του κ. Χατζηδημητρίου, οφείλουμε να δημοσιεύσουμε και μια απάντηση που λάβαμε την περασμένη βδομάδα από τον κ. Νίκο Ταμάσιο, μέλος του δ.σ. του ΘΟΚ.

* Όταν γράφαμε πάλι -γ#$%το- για τα παρασκηνιακά του οργανισμού, υπενθυμίσαμε πως στο δ.σ. του ΘΟΚ το 2011 βρισκόταν ως μέλος ο κ. Ταμάσιος, ο οποίος βρίσκεται και στο νυν δ.σ.

* Πήραμε την εξής απάντηση από τον ίδιο και τη δημοσιεύουμε αυτούσια:

* “Κυρία Μωυσέως, θα ήθελα να διαφωνήσω με τη διαπίστωσή σας περί της ύπαρξης ‘υπόγειου αστεϊσμού’ στο θέμα του διορισμού Παπαγεωργίου στον ΘΟΚ. Ο μόνος αστεϊσμός που υπάρχει είναι υπέργειος, ολοφάνερος και αποτελεί την προσπάθεια κάποιων να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω με το γνωστό κυπριακό ‘εγιώ εν’ τζιαι’. Ανέκδοτο αποτελεί το ότι η ίδια ομάδα του ΑΚΕΛ, με τον ίδιο πρόεδρο, δύο φορές σε διαφορετικά συμβούλια, αποδέχτηκε τα προσόντα του κυρίου Παπαγεωργίου και τον έφερε ώς τη συνέντευξη. Η ίδια ομάδα, από την επομένη της υπερψήφισής του, αίφνης διέγνωσε την ανεπάρκεια των προσόντων του κυρίου Παπαγεωργίου και ξεκίνησε τη διαδικασία υπονόμευσης της απόφασης. Αποτέλεσμα; Μια τρύπια, σαμποταρισμένη διαδικασία με ένα τρύπιο πρακτικό που έπεσε στο δικαστήριο. Πέραν τούτων θα ήθελα επίσης να επισημάνω και μια αδικία από μέρους σας. Δεν μπορείτε στη βάση των πιο πάνω διοικητικών και εν πολλοίς κομματικών τερτιπιών να χαρακτηρίζετε ως ‘συχνά ανέραστες’ τις παραστάσεις του οργανισμού. Αυτό είναι μια άδικη προσβολή κατά του καλλιτεχνικού διοικητικού και τεχνικού προσωπικού του οργανισμού. Με εκτίμηση, Νίκος Ταμάσιος”.

* Απάντησα στον κ. Ταμάσιο σχετικά με τις “συχνά ανέραστες” παραστάσεις, ότι δεν τις κρίνω στη βάση διοικητικών ή κομματικών τερτιπιών, γιατί προσωπικά δεν ασχολούμαι μ’ αυτά. Το κριτήριο είναι καθαρά καλλιτεχνικό και δικαιούμαι να έχω την άποψή μου όπως έχει διαμορφωθεί την τελευταία δεκαετία.

* Επιπλέον, αν θέλουμε τον απεμπολισμό των κομμάτων από τον ΘΟΚ, δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να μιλάμε με κομματικούς όρους, π.χ. “η ομάδα του ΑΚΕΛ”!

* Σε κάθε περίπτωση, επειδή το θέμα έχει ξεχειλώσει -και το ξεχειλώσαμε κι εμείς- προ πολλού, ας δούμε τι επιφυλάσσει καλύτερα η επόμενη μέρα για τον οργανισμό.

* “Όρνιθες”, για παράδειγμα. Αξίζει να δείτε την παραγωγή, αν και σε κάποια σημεία διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας. Λεπτομέρειες την επόμενη Κυριακή.

* Παρεμπιπτόντως, ο υπόγειος αστεϊσμός αφορούσε τον διορισμό του ίδιου του κ. Ταμάσιου, και όχι φυσικά του κ. Παπαγεωργίου.