Όλα για τον ΘΟΚ μου

Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

* Sold Out είναι οι παραστάσεις της παραγωγής του ΘΟΚ “Το Τρίτο Στεφάνι” στον Πειραιά.

* Πριν ακόμη από την έναρξη των παραστάσεων, η πολύ καλή παραγωγή του ΘΟΚ ξεπούλησε τις πέντε παραστάσεις που θα δώσει από την 1η μέχρι τις 5 Απριλίου και προστέθηκε άλλη μία.

* Τα καλά να λέγονται.

* Η παραγωγή κατέγραψε ήδη μια σημαντική επιτυχία στη Λευκωσία – και δη εισπρακτική. Θα επανέλθει δε για έναν δεύτερο κύκλο παραστάσεων στο Θέατρο ΘΟΚ τον Μάιο και τον Ιούνιο τις Παρασκευές 22, 29 Μαΐου & 5, 12, 19 Ιουνίου και τα Σάββατα 23, 30 Μαΐου & 6, 13, 20 Ιουνίου.

* Ο Αντώνης Κατσαρής παρέλαβε την περασμένη Δευτέρα εξ ημισείας με τη Λένια Σορόκου το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου, στην τελετή απονομής των Βραβείων Θεάτρου Κύπρου.

* Δεν με ενθουσιάζει προσωπικά η ιδέα του εξ ημισείας βραβείου, οι δυο ηθοποιοί όμως στήριξαν με πολύ ωραίο τρόπο την επιλογή της επιτροπής των βραβείων. Ανέβηκαν αγκαλιασμένοι στη σκηνή, συμπλήρωναν ο ένας τον άλλο, ήταν σαν να βραβεύθηκαν όχι δύο άνθρωποι αλλά μια ολόκληρη ιστορική περίοδος του κυπριακού θεάτρου.

* Συγκινητική και γενναία ήταν η ομιλία του Αντώνη Κατσαρή, όταν επιτέλους του δόθηκε ο λόγος μετά τη μακροσκελή, ανούσια, ανιάρη, γεμάτη αστοχίες ομιλία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη.

*Αντί να παινέψει τα γένια του, ο Αντώνης Κατσαρής έστρεψε την προσοχή στη νέα γενιά των ηθοποιών με αφορμή την ομάδα των ηθοποιών που παρουσίασαν μέσα από σύντομα δρώμενα την τελετή απονομής των βραβείων.

* “Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον του θεάτρου μας. Μια προτροπή, λοιπόν: χρειάζονται πιο πολλή στήριξη αυτοί οι νέοι, υπάρχουν πολλοί που αγωνίζονται με πενιχρά μέσα. Χρειάζονται περισσότερη έγνοια, περισσότερη στήριξη, Πρόεδρε”, είπε ο κ. Κατσαρής στρέφοντας το βλέμμα στον Νίκο Αναστασιάδη, που στεκόταν πίσω του.

* Οι υπόλοιποι βραβευμένοι της νύχτας παραλάμβαναν τα βραβεία τους ευχαριστώντας τους συνεργάτες τους. Νέοι στην πλειονότητά τους, τι άλλου είδους λόγο να αρθρώσουν μπροστά στην αμηχανία μιας τελετής στην οποία δίνει το παρών του ο επικεφαλής της χώρας;

* Ωστόσο, μια σύγκριση με τελετές στη γείτονα χώρα Ελλάδα, όπου η κριτική στα μούτρα των επισήμων είναι αδιάκοπη, την κάναμε.

* Υπήρξε, βεβαίως, στη διάρκεια της τελετής μια χαραμάδα ελπίδας, όταν νομίσαμε σ’ ένα από τα δρώμενα πως θα ασκηθεί έντονη κριτική προς την πολιτεία. Ωστόσο, το κείμενο του δρώμενου πήρε αλλού το θέμα, καταλήγοντας στο “αγαπάτε αλλήλους, απ’ όπου κι αν προέρχονται”. Κι ύστερα ακολούθησαν τα ωραία τραγούδια “Τ’ αγόρι μου” και My Girl. Περίμενα να πέσει κανένα πανό που να λέει Pride 2015 ως σπόνσορας στο τέλος, αλλά δεν έπεσε.

* Όσο για την ομιλία του Ν. Αναστασιάδη, την ξεχάσαμε ήδη. Αξέχαστη, όμως, παραμένει η δακρύβρεχτη -σαν Τάσσος Παπαδόπουλος ανέστη- ελπίδα του κάποια στιγμή στα βραβεία θεάτρου να τιμούνται όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου, από ολόκληρο το νησί. Κλαψ.

* Υπενθυμίζουμε στον Πρόεδρο πως, όταν παρουσιάστηκε στο Σατιρικό Θέατρο η παραγωγή “Αγνοούμενος” του Δημοτικού Τουρκοκυπριακού Θεάτρου, δεν είχε ούτε μισό άνθρωπο από την κυβέρνησή του που να είναι “παρών”. Και μόνο διπλωματικά να το δεις, στην πρώτη γραμμή καθόταν ο Όζερσαϊ!

* Του γνωστοποιούμε, επίσης, ότι εγκρίνει κάθε χρόνο 5 εκατομμύρια ευρώ σε έναν θεατρικό οργανισμό ο οποίος αρνείται να απαντήσει στα δημοσιεύματά μας σχετικά με την όποια πολιτική του ΘΟΚ όσον αφορά τη δεύτερη μεγαλύτερη γλωσσική κοινότητα της χώρας και το θέατρό της.

* Δείτε, παρακαλώ, και το αστεράκι στο τέλος του κειμένου του συνάδελφου Γιώργου Κακούρη στη σελ. 4.