Ο Ιταλός σκηνοθέτης Έτορε Σκόλα, ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς του ιταλικού κινηματογράφου, άφησε την τελευταία του αναπνοή σε νοσοκομείο της Ρώμης, σε ηλικία 84 ετών.
«Ήταν ένας δημιουργός ο οποίος ήξερε να ‘διαβάζει’ με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, με αίσθηση της κάθε εποχής», ανέφερε σε συλλυπητήριο μήνυμά του προς την οικογένεια του σκηνοθέτη ο Πρωθυπουργός της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι.
Από τα γνωστότερα έργα του, τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης θυμίζουν τα C’ eravamo tanto amati (Είχαμε αγαπηθεί τόσο) με τους Στεφάνια Σαντρέλλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιττόριο Γκάσμαν, Una Giornata Particolare (Μια ξεχωριστή μέρα) με τους Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι και Σοφία Λόρεν και La Famiglia (Η Οικογένεια) με τον Βιττόριο Γκάσμαν.
Το 1976 ο Σκόλα είχε κερδίσει το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών με το έργο Brutti, sporchi e cattivi (Βίαιοι, βρώμικοι, κακοί), το σενάριο του οποίου παρουσίαζε την ανθρώπινη και υλική μιζέρια σε παραγκούπολη της Ρώμης, στην αρχή της δεκαετίας του ’70.
Ο Έτορε Σκόλα ξεκίνησε με τη συγγραφή σεναρίων τη δεκαετία του ’50. Η πρώτη του σκηνοθετική προσπάθεια έγινε το 1964, με το έργο Se permette parliamo di donne (Αν μας επιτρέπετε μιλάμε για γυναίκες).
Όλοι οι κριτικοί κινηματογράφου εντοπίζουν στη δεκαετία του ’70 την «χρυσή περίοδο» του Σκόλα, κατά την οποία συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ιταλικού κινηματογράφου.
Αριστερός διανοούμενος, είχε συμμετάσχει στην «σκιώδη κυβέρνηση» του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1989, με τομέα αρμοδιότητας την πολιτιστική κληρονομιά.
Το Φεστιβάλ της Βενετίας τίμησε τον Έτορε Σκόλα το 2013 με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς, προβάλλοντας σε πρώτη παγκόσμια πρεμιέρα την ταινία Che Strano Chiamarsi Federico!, μια αντανάκλαση της 50χρονης σχέσης του Σκόλα με τον Φεντερίκο Φελίνι.
Τέσσερις ταινίες του Σκόλα ήταν υποψήφιες για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας: A Special Day, Viva Italia!, Le Bal και The Family.