Η χειρονομία του να πίνεις κρύβει πολλά πίσω της, δεν είναι απλά μια γευστική επιλογή ή απόλαυση, ποτέ δεν τη θεώρησα τέτοια. Το ποτό για ΄μένα ήταν ο δρόμος προς την απελευθέρωση, ο εαυτός μου απαλλαγμένος από τις συστολές και αναστολές που δημιουργήθηκαν μέσα από μια πολύχρονη ανατροφή επηρεασμένη από μια στάνταρτ ηθική της εποχής μου…
Το να μοιράζομαι στιγμές «μετά ποτού» με τον εαυτό μου ή με κοντινά σε ‘μένα άτομα, είναι ότι πιο ειλικρινές ζω μέσα από τις σχέσεις μου με τον μέσα μου κόσμο και με τον έξω μου. Το να αφήσω κάποιον να δει την πραγματικότητά μου γκρεμίζοντας τοίχους και χαμηλώνοντας άμυνες, είναι για μένα ο τρόπος μου να δείξω φιλία και αγάπη.
Είναι και το άλλο φυσικά, το πιο επικίνδυνο, όταν πίνω επειδή τα πράγματα χωρίς ποτό είναι βαρετά και άχαρα…
Η σχέση καλλιτέχνη και αλκοόλ ήταν ανέκαθεν στενή, από τη στιγμή που το ποτό σε κάνεις να βρίσκεις τον εαυτό σου και να τον χάνεις ταυτόχρονα, να σκάβεις στο υποσυνείδητό σου ασυνείδητα. Η μέθη είναι μια συνειδητή απόφαση για στιγμιαία τρέλα, όταν τη ζωή την παίρνουν όλοι τόσο σοβαρά σε σημείο που να μην τη χαίρονται.
Τα έργα αυτά λοιπόν έγιναν με μια απλή σκέψη, να αποτυπώσω-όπως πάντα κάνω με τα πράγματα, άτομα και χώρους που με περιβάλουν- μια αγαπημένη συνήθεια, μια ιεροτελεστία, ήταν μια αφορμή να εκφράσω τη μαγεία του να βλέπω ποτήρια να γεμίζουν και να αδειάζουν, χωρίς ενοχές.
Τις μέρες αυτές του εγκλεισμού μας, το θέμα μου έγινε πιο δυνατό και επίκαιρο. Πρώτο επειδή τα έργα αυτά επρόκειτο να εκτεθούν τέτοιο καιρό, δεύτερο επειδή η θύμηση αυτών των εικόνων είναι κάτι αγαπημένο και αντικείμενο λαχτάρας για πολύ κόσμο που βρίσκει καταφύγιο και χαλαρότητα στις στιγμές με ποτό ,είτε μόνοι είτε με παρέα. Έτσι προχώρησα δημιουργώντας σκηνικά με τους πίνακές μου και υποτιθέμενες στιγμές διασκέδασης σε μπαρ!
Και φυσικά κάθε επιλογή θέματος, κρύβει ένα απώτερο λόγο ύπαρξης
Πίνω \
Είναι υπενθύμιση του χτες.
Είναι θεραπεία για το σήμερα
Είναι ένα φωτεινό παράθυρο προς το μέλλον
Είναι μοίρασμα
Λήθη
Συγχώρεση
Ξέσπασμα
Αντανάκλαση στο μέσα μας.
Εις υγείαν.
