Η ηρωική αναπαράσταση ενός θανάσιμα τραυματισμένου Ινδιάνου από τον Peter Stephenson συγκαταλέγεται στα πιο όμορφα και συγκινητικά έργα της αμερικανικής νεοκλασικής γλυπτικής.

Αντικατοπτρίζει άμεσα την αυξανόμενη αποδοχή στην Αμερική των μέσων του δέκατου ένατου αιώνα του Ινδιάνου ως ευγενούς άγριου – ενός φυσικού ανθρώπου που δεν έχει διαφθαρεί από τις επιρροές του πολιτισμού και, ως εκ τούτου, ενσαρκώνει μια έμφυτη ευγένεια και χάρη. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, οι Αμερικανοί Ινδιάνοι διώκονταν και σπρώχνονταν διαρκώς όλο και πιο πίσω στα σύνορα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ινδιάνος εδώ δεν έχει σκοτωθεί από σφαίρα, αλλά από βέλος. Αυτό αντανακλά την πεποίθηση του δέκατου ένατου αιώνα ότι οι Αμερικανοί Ινδιάνοι, ως πρωτόγονοι άνθρωποι, ήταν καταδικασμένοι είτε οι λευκοί άνδρες έφεραν όπλα εναντίον τους είτε όχι.

Ο Peter Stephenson, ένα πρώιμο ταλέντο, σπούδασε στη Ρώμη στα μέσα της δεκαετίας του 1840 και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Βοστώνη. Φιλοτέχνησε το έργο το 1850 από ένα μόνο κομμάτι λευκού μαρμάρου του Βερμόντ και στη συνέχεια το δώρισε το 1863 στην MCMA (Massachusetts Charitable Mechanic Association), όπου εκτέθηκε στην έδρα της οργάνωσης για 65 χρόνια.

Ο Stephenson εξέθεσε τον Πληγωμένο Ινδιάνο στην έκθεση του 1851 στο Crystal Palace του Λονδίνου. Η σύντομη καριέρα του έληξε με τον θάνατό του σε ηλικία τριάντα επτά ετών, και τα σωζόμενα έργα του είναι πολύ σπάνια.

Το 1958, εν μέσω μιας περιόδου που οι The New York Times περιγράφουν μια δυσχερή, οικονομικά περίοδο, το MCMA πούλησε το ακίνητο των 300.000 τετραγωνικών μέτρων στη Βοστώνη. Κατά τη διάρκεια της μετακόμισης στη νέα τους τοποθεσία, το MCMA πληροφορήθηκε ότι ο Πληγωμένος Ινδιάνος είχε καταστραφεί. Ωστόσο μετά από κάποια χρόνια το εν λόγω γλυπτό θα βρεθεί ανέγγιχτο στο Μουσείο Τέχνης Chrysler στο Νόρφολκ.

Πώς κατέληξε στο Νόρφολκ; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα χρειάστηκε χρόνια έρευνας γεμάτη μυστήριο. Κάθε ίδρυμα ερμηνεύει διαφορετικά αυτό το μυστήριο, και έτσι οι δύο πλευρές, το Μουσείο Τέχνης Chrysler και MCMA βρέθηκαν σε αντιπαράθεση διεκδικώντας την ιδιοκτησία του γλυπτού.

Η διαμάχη έρχεται σε μια εποχή που τα μουσεία παλεύουν όλο και περισσότερο με ζητήματα σχετικά με τη νομιμότητα της ιδιοκτησίας και προσπαθούν να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος. Τον Οκτώβριο, το Ίδρυμα Smithsonian ενώθηκε με άλλους οργανισμούς σε όλο τον κόσμο και επέστρεψε τα χάλκινα αντικείμενα του Μπενίν στη Νιγηρία, όπου είχαν λεηλατηθεί από τον βρετανικό στρατό πριν από περισσότερο από έναν αιώνα. Το ίδιο το Chrysler βρίσκεται στη διαδικασία επιστροφής δύο έργων από τη Νιγηρία.

Η υπόθεση του Πληγωμένου Ινδιάνου, η οποία εξαρτάται από γεγονότα που συνέβησαν πριν από 60 και πλέον χρόνια δεν επιλύθηκε τόσο εύκολα. Μια μάχη δεκαετιών έφτασε στο τέλος της, με το Chrysler Museum of Art στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια να συμφωνεί να επιστρέψει το έργο στην οργάνωση Massachusetts Charitable Mechanic Association (MCMA). Οι κάτοικοι της Βοστώνης πλέον θα μπορούν να επισκεφθούν και να εκτιμήσουν αυτό το κομμάτι της κληρονομιάς τους.

elculture.gr