Γράφει ο Χριστόφορος Νέστορος

Η δεινή οικονομική θέση στην οποία είχε περιέλθει τα τελευταία χρόνια ο συλλέκτης και γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Λεμεσού, τον ανάγκασε να βγάλει στο σφυρί τόσο την κατοικία-γκαλερί που είχε δημιουργήσει στην Απαισιά, και στην οποία διαμένει τα τελευταία 20 χρόνια, όσο και τους σπάνιους πίνακές του, ανεκτίμητης καλλιτεχνικής και χρηματικής αξίας.

Ο 70χρονος συνταξιούχος δικηγόρος, ο οποίος στο παρελθόν είχε κάνει δωρεές τόσο στη Δημοτική Πινακοθήκη Λεμεσού όσο και σε άλλους οργανισμούς, μετά το κούρεμα των καταθέσεων αναγκάστηκε να διακόψει και την ασφάλιση των έργων τέχνης που είχε στη συλλογή του, την οποία δημιούργησε κατά την πολύχρονη παραμονή του σε χώρες του εξωτερικού, κυρίως στη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Ανάμεσα στα έργα τέχνης ξεχώριζε ο πίνακας που απεικονίζει μια μπαλαρίνα, του Γάλλου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Edgar Degas, ενός από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 19ου αιώνα, ο οποίος κλάπηκε τη Δευτέρα από επαγγελματίες διαρρήκτες.

Πρόκειται για αυθεντικό πίνακα με τον τίτλο «Ballerina adjusting her slipper» με επίχρυση κορνίζα, εκτιμημένης αξίας έξι εκατομμυρίων ευρώ, που συνοδεύεται κι από τα απαραίτητα πιστοποιητικά γνησιότητας.

Η κατοικία διαρρήχθηκε μεταξύ των ωρών 9.50 π.μ. και 2.30 μ.μ. της Δευτέρας. Εκτός από τον πίνακα, κλάπηκε επίσης ένα μεταλλικό χρηματοκιβώτιο το οποίο περιείχε επτά χρυσά ρολόγια, τρία ζευγάρια χρυσά γυαλιά όπερας, τρία ζευγάρια χρυσά γυαλιά και 20 μανικετόκουμπα, συνολικής αξίας 157 χιλιάδων ευρώ.

Η διάρρηξη της κατοικίας και η κλοπή του πίνακα σημειώθηκαν κατά την ώρα που ο ιδιοκτήτης είχε μεταβεί στο γραφείο του νομικού του συμβούλου, όπου είχε κλείσει ραντεβού με 55χρονο Ρώσο, τον υποτιθέμενο ενδιαφερόμενο αγοραστή της οικίας, για έλεγχο των εγγράφων αγοραπωλησίας. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο του ΤΑΕ Λεμεσού Ιωάννη Σωτηριάδη, ο στόχος ήταν ο συγκεκριμένος πίνακας, γιατί υπήρχαν επίσης πολλοί άλλοι πίνακες μεγάλης αξίας, οι οποίοι όμως δεν έχουν κλαπεί από την κατοικία του.

Για την υπόθεση συνελήφθησαν δύο Ελληνοκύπριοι 44 και 53 ετών, οι οποίοι χθες οδηγήθηκαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού το οποίο διέταξε την 8ήμερη προσωποκράτησή τους. Για την ίδια υπόθεση καταζητείται ο Ρώσος, ο οποίος παραμένει άφαντος και το όνομα του οποίου έχει τοποθετηθεί στο stop list, καθώς δεν εντοπίστηκε στο ξενοδοχείο όπου είχε δηλώσει ότι διέμενε τους τελευταίους μήνες.

Ο συλλέκτης διατύπωσε υπόνοιες εναντίον των δυο συλληφθέντων, οι οποίοι τις προηγούμενες μέρες είχαν επισκεφθεί την οικία του μαζί με τον καταζητούμενο Ρώσο, καθώς ενδιαφερόταν να βρει αγοραστή για την κατοικία του και για μέρος της συλλογής με τους πανάκριβους και σπάνιους πίνακες που είχε στην κατοχή του. Μάλιστα ο συλλέκτης φαίνεται να είχε αποδεχθεί κατ’ αρχήν την πώληση της κατοικίας-γκαλερί στην Απαισιά έναντι τριών εκατομμυρίων ευρώ, εξαιρουμένου του πίνακα της «Μπαλαρίνας» του Ντεγκά.

Οι δύο Ελληνοκύπριοι, που δεν συνεργάζονται με τις αστυνομικές αρχές για την εξιχνίαση της υπόθεσης, είναι γνωστοί στην αστυνομία για συμμετοχή σε παλαιότερες υποθέσεις απόσπασης περιουσίας με πλαστές παραστάσεις.

Στην οικία του 44χρονου οδηγού ταξί μετά από έρευνα εντοπίστηκε και παραλήφθηκε ποσότητα κάνναβης, βάρους πέντε γραμμαρίων περίπου. Ο άλλος Ελληνοκύπριος, κάτοικος Νοτίου Αφρικής, είχε δείξει ενδιαφέρον για την αγορά του πίνακα προ καιρού, ενώ στη συνέχεια μεσολάβησε για την πώληση της οικίας στον Ρώσο.

Ο Μ. Βασιλειάδης μίλησε στην εφ. Πολίτης: «Ήταν κειμήλιο οικογενειακό»

Φανερά αναστατωμένος και ανήσυχος για την τύχη του πολύτιμου έργου ήταν χθες ο Μάριος Βασιλειάδης σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του. Ο ίδιος δεν θέλησε να πει πολλά καθώς οι έρευνες συνεχίζονταν για τον εντοπισμό του έργου (μέχρι την ώρα της επικοινωνίας μας). Ωστόσο μας ανέφερε ότι το έργο που κλάπηκε, για την ύπαρξη του οποίου φαίνεται πως ελάχιστοι γνώριζαν, αποκτήθηκε για πρώτη φορά από τη Γαλλίδα προγιαγιά του Μάριου Βασιλειάδη το 1874.

Ο πίνακας είναι λάδι σε καμβά, έχει διαστάσεις 61χ747 εκατοστά και χρονολογείται στην περίοδο 1870-1874. Σύμφωνα με τον ίδιο τον κ. Βασιλειάδη, θεωρείται σπάνιο έργο, αφού δεν υπάρχουν λάδια στη σειρά με τις μπαλαρίνες πριν το 1880, παρά μόνο σχέδια και παστέλ. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο πίνακας δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας, δεν φωτογραφήθηκε ποτέ και βρισκόταν πάντα στην κατοχή της οικογένειάς του μέχρι τη μέρα που εκλάπη.

Στην ερώτηση γιατί άφησε το έργο ανασφάλιστο, ο κ. Βασιλειάδης εξήγησε πως ήταν ένας από εκείνους που επηρεάστηκαν καθοριστικά από την οικονομική κρίση και την κατάρρευση της Λαϊκής Τράπεζας. «Η οικογένειά μας δεν πούλησε ποτέ έργα» μας είπε, ωστόσο οι συνθήκες άλλαξαν άρδην μετά το κούρεμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», ο κ. Βασιλειάδης σκέφτηκε κάποια στιγμή να δωρίσει το έργο στον Δήμο Λεμεσού, άλλαξε όμως γνώμη την υστάτη.

ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ