"Στον κόσμο των λύκων, είναι καλό όταν καλύπτεται κάποιο κενό στην αγέλη. Στην οικογένεια που έχει χάσει κάποιο από τα μέλη της η ιεραρχία διαταράσσεται.[...] Το πλήθος χαρίζει ασφάλεια και σιγουριά. Εμπιστεύεσαι τη ζωή σου στα άλλα μέλη της οικογένειας. Λες: αν κάνεις ό,τι μπορείς για να μείνω ζωντανός, το ίδιο θα κάνω κι εγώ για σένα."

Οι λύκοι ζουν σε αγέλες, οι άνθρωποι σε οικογένειες. Οι λύκοι τρώνε με βάση την ιεραρχία, οι άνθρωποι χωρίς πρωτόκολλο. Οι λύκοι είναι πρωτόγονοι, άρα αυθεντικοί, οι άνθρωποι είναι εξελιγμένοι, άρα λιγότερο ειλικρινείς. Μέσα στον κάθε άνθρωπο ζουν δύο λύκοι, ο καλός και ο κακός. Οι πράξεις μας καθορίζονται από το ποιος από τους δύο έχει κάθε φορά το πάνω χέρι. Θα καταφέρουμε να κάνουμε καλές πράξεις εάν ταΐζουμε περισσότερο τον καλό. Μόνο που ο καλός λύκος, στην πραγματική λυκίσια ζωή, δεν θα επιτρέψει ποτέ να πεθάνει ο κακός από ασιτία. Ένα βιβλίο της Τζόντι Πίκο για τα ανθρώπινα διλήμματα, το θέμα της ευθανασίας, τις οικογενειακές σχέσεις και τα μυστικά, με φόντο τους λύκους. Εκδόσεις Ψυχογιός, Μάρτιος 2013, 500 σελίδες.

Κατερίνα Στεφάνου