Γράφει ο Βαγγέλης Αρεταίος, Βρυξέλλες

Τη σημασία της τέχνης και ειδικά της λογοτεχνίας ώστε οι Ευρωπαίοι πολίτες να μην ξεχνούν τις αξίες της ΕΕ, που οι πολιτικές της ηγεσίες έχουν λησμονήσει με τραγικό τρόπο, τόνισε ο Κύπριος συγγραφέας Αντώνης Γεωργίου, με αφορμή τη βράβευση του με το φετινό Βραβείο Λογοτεχνίας της ΕΕ.

Μιλώντας στον «Π» αμέσως μετά τη βράβευσή του την περασμένη Τρίτη στις Βρυξέλλες, ο Κύπριος συγγραφέας που συγκίνησε την κριτική επιτροπή με το αφήγημα «΄Ενα Αλπούμ Ιστορίες», σημείωσε χωρίς να κρύβει την απογοήτευσή του ότι «δεν γίνεται από τη μια μεριά, με αφορμή το ευρωπαϊκό αυτό βραβείο, να μιλάμε για την αξία της λογοτεχνίας χωρίς σύνορα και από την άλλη η ΕΕ να λειτουργεί με αποκλεισμούς και κλειστά σύνορα».

Για τη μετάφραση

Αναφερόμενος στη μεγάλη σημασία της μετάφρασης, ώστε η ευρωπαϊκή λογοτεχνία να ξεπεράσει τα εθνικά σύνορα, ο Αντώνης Γεωργίου τόνισε ότι «η μετάφραση λογοτεχνίας μπορεί να βοηθήσει σίγουρα στη γνωριμία και στην αλληλοκατανόηση μεταξύ των ανθρώπων, είναι αναγκαίο να προωθηθεί».

«Ωστόσο, τα προβλήματα στην Ευρώπη είναι και ήταν κυρίως πολιτικά και οικονομικά. Δεν έχει σίγουρα η τέχνη τόση δύναμη για να δώσει μια νέα πνοή, μπορεί όμως να αναδείξει τις δυνατότητες που μπορεί να έχει η επαφή μεταξύ των ανθρώπων, η κατανόηση μεταξύ τους και να υπενθυμίσει κάποιες από όσες ευρωπαϊκές αξίες έχουν απομείνει».

Οταν τον ρωτήσαμε για τη σημασία της μετάφρασης και της λογοτεχνίας χωρίς σύνορα ανάμεσα στις δυο κοινότητες στην Κύπρο, ο Αντώνης Γεωργίου τόνισε ότι χρειάζεται να προωθηθεί η μετάφραση λογοτεχνίας μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ.
«Η λογοτεχνία, η τέχνη μπορεί να αποτελέσει ένα συνεχές σημείο επαφής και προβληματισμού ανάμεσα στις δυο κοινότητες και αυτό είναι πολύ σημαντικό».

Ως ενεργοί πολίτες

Μιλώντας για τον ρόλο των λογοτεχνών σε ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, ο Αντώνης Γεωργίου είπε ότι οι λογοτέχνες δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά τους δίνεται κάποτε η δυνατότητα να πουν και να γράψουν δημόσια κάποια πράγματα.

«Είναι αρκετό να είμαστε όσο μπορούμε ενεργοί πολίτες με τις απόψεις μας και τις θέσεις μας. Και όσο γίνεται παρόντες. Όπως ο καθένας. Και σίγουρα όλοι μας νιώθουμε την ανάγκη να πάρουμε συχνά θέση ή να ενεργήσουμε για να αλλάξει κάτι. Όσο και αν είναι αυτό δύσκολο, όσο και αν φαντάζει αδύνατο. Αυτό μπορεί να αποτυπωθεί στο έργο μας, καθώς ζούμε στην εποχή μας και δεν μπορεί να μην μας αγγίζουν όσα γίνονται γύρω μας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρέπει να είναι πάντα εμφανή στα όσα γράφουμε».