Ομάδα πολιτών της Σωτήρας στέλνει ανοιχτή επιστολή στους συνδημότες της σχετικά με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να μην επιτρέψει το ανέβασμα του θεατρικού έργου Cock στο Δημοτικό θέατρο Σωτήρας, μετά από αντιδράσεις πολιτών της κοινότητας 

Σαν δημότες της Σωτήρας Αμμοχώστου θέλουμε να αναφερθούμε στην ακύρωση της θεατρικής παράστασης Cock του ΘΟΚ, στη Σωτήρα. Ανήκουμε στη μερίδα των δημοτών που ήθελαν να παρακολουθήσουν τη συγκεκριμένη παράσταση και θέλουμε απλά να πούμε την άποψή μας για να προβληματίσουμε και όχι για να προκαλέσουμε αρνητικά συναισθήματα ή να διχάσουμε.

Θέλουμε αρχικά να αναφερθούμε στον δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο. Για εμάς προσωπικά έχουν όλοι ανεξαιρέτως αποτύχει στον ρόλο τους να αντιπροσωπεύσουν το σύνολο των κατοίκων του δήμου. Δήλωσαν στα ΜΜΕ ότι δεν έχουν πρόβλημα με την παράσταση και τους ομοφυλόφιλους, πως το πρόβλημα ορισμένων ήταν η αφίσα του θεατρικού και ότι έδρασαν έτσι για να αποφευχθούν επεισόδια. Και έτσι πήραν την ομόφωνη απόφαση να ακυρωθεί η παράσταση! Με λίγα λόγια, μας είπαν ότι έδρασαν κάτω από φόβο και ότι υπέκυψαν στις πιέσεις και απειλές για βία. Μας αντιπροσωπεύουν δηλαδή άνθρωποι που φοβούνται να υπερασπιστούν τα βασικά ανθρώπινά μας δικαιώματα στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελεύθερη επιλογή. Οποιοσδήποτε δημότης είχε το δικαίωμα να επιλέξει ελεύθερα αν θα έβλεπε την παράσταση ή όχι, ο καθένας κάνοντας την επιλογή του για τους δικούς του λόγους, ξεχωριστά. Με την απόφαση αυτή όμως νιώσαμε για πρώτη φορά ότι μας αφαίρεσαν ετσιθελικά το δικαίωμα της ελεύθερης, αυτόβουλης επιλογής. Θέλουμε επίσης να αναφερθούμε με όλο μας τον σεβασμό και στο αγαπητό ιερατείο του χωριού. Μας στεναχώρησαν πραγματικά τα όσα έχουμε διαβάσει και γράφονται για τους ιερείς από τα διάφορα μέσα και θέλουμε να πούμε ότι η κοινότητα είναι τυχερή που έχει αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι επιτελούν εδώ και χρόνια ένα αξιόλογο φιλανθρωπικό έργο. Γνωρίζουμε ότι όταν ήρθε η οικονομική κρίση και στην επαρχία μας, βοηθούσαν με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσαν και χωρίς να το διατυμπανίζουν, οικογένειες και συμπολίτες που είχαν πραγματική ανάγκη, πολλές φορές χρησιμοποιώντας προσωπικούς τους πόρους. Σχετικά με την παράσταση όμως, θεωρούμε ότι ήταν λάθος τους να εμπλακούν εξαρχής σε ένα θέμα που αφορά τις τέχνες. Και αν υπήρξαν εξαγριωμένοι πολίτες, τότε με την καλή θέληση, την ηρεμία που τους διακατέχει, τους καλοπροαίρετους τρόπους που έχουν να χειρίζονται τις διάφορες καταστάσεις και να βοηθούν τους ανθρώπους που απευθύνονται σε αυτούς για διάφορα θέματα, θα έβρισκαν τον τρόπο να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Θα μπορούσαν κάλλιστα να πουν στους ανθρώπους που ήταν αρνητικοί στο να ανέβει η παράσταση ότι είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να επιλέξει τι θα παρακολουθήσει και τι όχι καθώς ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα. Θα μπορούσαν επίσης να τους μιλήσουν για ανοχή, αγάπη, σεβασμό στη διαφορετικότητα. Και άλλωστε, δεν είναι η θρησκεία μας που λέει να μην κρίνουμε κανέναν και ότι όλοι θα κριθούμε από τον Θεό; Όλα τα πιο πάνω τα έχουμε γράψει με αγάπη και σεβασμό προς τα πρόσωπά τους.

Αγαπητοί μας συνδημότες. Θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο να κρίνουμε έτσι μια θεατρική παράσταση διάρκειας λίγων ωρών για την οποία μάλιστα θα έπρεπε να πληρώσεις για να παρακολουθήσεις. Κανείς δεν σας ανάγκασε να δείτε ένα θεατρικό έργο που δεν εκφράζει τα πιστεύω σας. Είχατε το απόλυτο και αναφαίρετο δικαίωμα να καθόσασταν στα σπίτια σας όπως κάνατε άλλωστε σε όλες τις προηγούμενες παραστάσεις που είχαν ανέβει στον δήμο τα προηγούμενα χρόνια. Πολλές μάλιστα με πολύ πιο "τολμηρό" περιεχόμενο και γλώσσα, για τις οποίες όμως κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε εφόσον η αφίσα τους δεν ήταν τόσο "προκλητική" και άρα κανείς από τους σημερινούς "διαμαρτυρόμενους" δεν μπήκε στον κόπο να μάθει τι πραγματεύονταν. Και πραγματικά, αν υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι η αφίσα ή η ονομασία μιας θεατρικής παράστασης μπορεί να επηρεάσει και να διαμορφώσει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, τότε λυπούμαστε αλλά είμαστε αλλού ξημερωμένοι. Γιατί αγαπημένοι μας άνθρωποι, οι χαρακτήρες δεν διαμορφώνονται τόσο εύκολα.

Κλείνοντας, θέλουμε να πούμε κάτι τελευταίο, ελπίζοντας να μας προβληματίσει όλους. Σκεφτείτε τώρα στο χωριό μας, ή στην Κύπρο γενικά, αλλά ας παραμείνουμε στο χωριό μας, να υπάρχει ένα παιδάκι που να είναι ομοφυλόφιλο ή που να μην είναι σίγουρο ακόμα για τη σεξουαλικότητά του και να βλέπει όλες αυτές τις αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις βρισιές και τους διάφορους χαρακτηρισμούς προς τους ομοφυλόφιλους. Μπορείτε να σκεφτείτε πώς θα νιώσει; Πιστεύετε πως τα αισθήματά του θα είναι χαράς, ευτυχίας και αποδοχής; Ή αυτά της απόρριψης, της θλίψης και της στεναχώριας; Ας αναλογιστούμε όλοι πως με αυτή τη συμπεριφορά μας κάνουμε συνανθρώπους μας να νιώθουν ότι το σύνολο των ανθρώπων τους απορρίπτει και ότι δεν υπάρχει για αυτούς θέση στην κοινωνία. Σε αυτή τη γη υπάρχουν άνθρωποι. Και μετά υπάρχει το καλό και το κακό. Η αγάπη και το μίσος. Ας κοιτάξουμε όλοι τα πρόσωπά μας στον καθρέφτη και ας επιλέξουμε σε ποιο γήπεδο θα παίξουμε. Άθελά μας ή μη μπορεί να προκαλέσουμε απεριόριστο πόνο, ας προβληματιστούμε πριν μιλήσουμε ή γράψουμε κάτι για να μην πληγώνουμε άδικα τις ψυχές των ανθρώπων.

Η πιο πάνω επιστολή γράφτηκε με όλο τον σεβασμό προς όλα τα αναφερθέντα πρόσωπα και με γνώμονα την υπεράσπιση του δικαιώματος της ελεύθερης βούλησης και σκέψης, σαν δημότες και άνθρωποι.

Ομάδα Πολιτών Σωτήρας Αμμοχώστου

Επιστολή από την Μαργαρίτα Χατζηανδρέου, κάτοικος Σωτήρας:

Η ματαίωση της παράστασης Cock του ΘΟΚ στη Σωτήρα Αμμοχώστου μετά από διαμαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, προκάλεσε αισθήματα έκπληξης, λύπης, θυμού και απογοήτευσης σε μεγάλη μερίδα των πολιτών αυτής της χώρας και αποτέλεσε επίσης τον λόγο που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Εν συντομία, η παράσταση παρουσιάζει την κρίση που εμφανίζεται στη σχέση ενός ζευγαριού ομοφυλόφιλων αντρών, αλλά αυτό που φαίνεται ότι πυροδότησε τις διαμαρτυρίες ήταν η αφίσα της παράστασης, με τους δυο άντρες πρωταγωνιστές να φιλιούνται. Μπροστά στον φόβο των απειλών ότι θα δημιουργηθούν επεισόδια, το δημοτικό συμβούλιο υπέκυψε στους τραμπουκισμούς και αποφάσισε ομόφωνα την ακύρωση της παράστασης, με τον δήμαρχο να δηλώνει: «παρά να έχουμε επεισόδια, καλύτερα να μην γίνει η παράσταση».

Το θέμα όμως εδώ δεν είναι η ματαίωση μιας παράστασης την οποία κάποιοι έχουν τη δυνατότητα να δουν σε άλλο μέρος.  Αλλά ούτε και το ίδιο το περιεχόμενο της παράστασης (άλλο μεγάλο κεφάλαιο αυτό).  Το θέμα είναι η απόφαση μιας ομάδας ανθρώπων με εξουσία, να καταστρατηγήσει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, βρίσκοντας αυτό ως τη μόνη λύση για να αποφευχθεί η δημιουργία επεισοδίων και να αντιμετωπιστεί ο όχλος.

Δηλαδή μια θεατρική παράσταση, της οποίας η παρακολούθηση ή μη, αποτελεί δικαίωμα του καθενός, ματαιώθηκε μετά από απειλές και εκφοβισμούς.  Έτσι με τη λήψη αυτής της απόφασης το δημοτικό συμβούλιο έκρινε ορθό και δίκαιο η μία ομάδα, αυτή που επέλεξε να μην την παρακολουθήσει, όχι μόνο να ασκήσει αυτό της το δικαίωμα, αλλά μονομερώς και αυθαιρέτως να αφαιρέσει και το δικαίωμα της άλλης ομάδας πολιτών, αυτής που ήθελε να την παρακολουθήσει.

Τέτοιου είδους αποφάσεις, ιδίως όταν λαμβάνονται υποκύπτοντας σε απειλές μιας μερίδας ανθρώπων, δε θα πρέπει να μας αφήνουν αμέτοχους. Ο σεβασμός του δικαιώματος στην ελεύθερη γνώμη και έκφραση δε σημαίνει ότι συμφωνούμε με αυτά που πιστεύουν οι άλλοι, δεν σημαίνει ότι τα υιοθετούμε, δεν μας υποχρεώνει κάποιος ούτε καν να τα ακούμε. Σε μια ελεύθερη κοινωνία όμως, είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να σεβόμαστε το δικαίωμα των άλλων ανθρώπων να σκέφτονται και να εκφράζονται ελεύθερα.

Πολλοί θα πουν πως έγινε μεγάλος ντόρος για ένα μικρό θέμα. Το θέμα όμως ποτέ δεν ήταν η παράσταση, αλλά η καταστρατήγηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η ελευθερία της σκέψης και της συνείδησης, της γνώμης και της έκφρασης.  Όταν χαθούν κι αυτά, αυτό που διακυβεύεται είναι πλέον η ίδια μας η ανθρώπινη ύπαρξη. Και αυτός είναι ένας επαρκής λόγος για να αντιδράσουμε.

Μαργαρίτα Χατζηανδρέου, Σωτήρα Αμμοχώστου