Μια ρήση των Αβορίγινων, «περπάτα ανάλαφρα τη γη», χρησιμοποιείται ως τίτλος μιας εικαστικής έκθεσης που εγκαινιάζεται στις 22 Μαρτίου στο Φυτώριο Εικαστικής Καλλιέργειας.

Πρόκειται για μια έκθεση του Mark Ηellicar [υπογράφει ως Μrk] o οποίος σημειώνει για τη δουλειά του: «Στην αρχιτεκτονική συνήθως επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε κτήρια τα οποία να είναι ουδέτερα προς το περιβάλλον ή ακόμα ευεργετικά προς αυτό. Στην περίπτωση της τέχνης οι ανησυχίες για ζημιά προς το περιβάλλον μπορεί να είναι πιο περιορισμένες. Ως εκ τούτου το θέμα της φύσης και της σχέσης μας με το φυσικό περιβάλλον παραμένει σαν κεντρικός άξονας για πολλούς καλλιτέχνες. Επιπρόσθετα, ένα άτομο, οποιοδήποτε άτομο έχει ευθύνη απέναντι στο περιβάλλον τόσο σε ένα άμεσο αλλά και σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, και κάπως τυχαία θα έλεγα, ξεκίνησα να χρησιμοποιώ το ταπεινό φύλλο ως καμβά και ως μέσο για τη δημιουργία μικρών έργων χαρακτικής. Για πολλά χρόνια οι λεπτομέρειες που συναντούσα στη φύση με γοήτευαν ιδιαίτερα. Τα έργα αυτά μου έδιναν την δυνατότητα να φέρω και άλλους σε επαφή με αυτό τον μικρόκοσμο.
Δυο επιπρόσθετες επιρροές σε αυτή την διαδικασία είναι η εποχιακή του φύση, αφού είναι του φθινοπώρου τα φύλλα που είναι τα πιο κατάλληλα και, σε συνδυασμό, η λεπτεπίλεπτη, εύθραυστη φύση του ίδιου του υλικού, του ιδίου του φύλλου. Είναι αντικείμενα αυτά που φθείρονται, που αλλοιώνονται με τον χρόνο. Δεν είναι για πάντα. Τίποτα δεν είναι για πάντα.
Το "λεξιλόγιο" των πρώτων έργων επηρεάζεται αισθητά από τη λαϊκή κυπριακή παράδοση, το κυπριακό ιδίωμα. Οι καμάρες, οι αυλές, οι «αρσέρες», οι εκκλησίες, τα μοναστήρια, θέματα που πυροδοτήθηκαν από τα χρόνια μου στην αρχιτεκτονική, την αγάπη μου για την τοπική γλώσσα, τη ζωή μου σε ένα σπίτι από πλιθάρι. Οι άνθρωποι ταυτίζονται με αυτά. Αυτό που είχε ξεκινήσει ως 'κυπριακό ιδίωμα' τείνει τώρα προς ιταλικά παλάτια, παραμυθένια κάστρα, ένας δράκος μια φορά κι έναν καιρό, και λίγο αργότερα ακόμη, στοιχεία της φύσης, πιο αφηρημένες συνθέσεις. Μια ακόμη εξέλιξη της χαρακτικής διαδικασίας ήταν η προσθήκη επιφανειών από χρώμα με τη χρήση ακρυλικού μελανιού. Αυτό κάποτε σαν ολόκληρες επιφάνειες, κάποτε σαν ένα ελαφρύ πέπλο, κάποτε σκορπισμένο από μια οδοντόβουρτσα. Επεμβάσεις σε μια μικρή επιφάνεια. Μικρογραφίες.
Πέντε χρόνια στο μονοπάτι και έφτασα στο σημείο όπου θέλω να μάθω πώς θα αντιδράσει το ευρύτερο κοινό στο έργο. Το Φυτώριο Εικαστικής Καλλιέργειας, η ομάδα καλλιτεχνών και εκείνος ο απλός, όμορφος, ημιβυθισμένος χώρος μού προσφέρουν μια υπέροχη ευκαιρία. Τους ευχαριστώ και σας προσκαλώ στον μικρόκοσμο του φύλλου και της γλυπτικής του».

+ Εγκαίνια στις 22 Μαρτίου στο Φυτώριο Εικαστικής Καλλιέργειας [Δημοτικός Κήπος Λευκωσίας] και μέχρι τις 29 Μαρτίου. Ώρες λειτουργίας. Παρ. 22/03 19:00-22:00, Σαβ. 23/03 16:00-21:00, Κυρ.24/03 11:00-14:00, Δευ 25/03 (αργία) 11:00-14:00, Τρίτη-Πέμπτη 26-28/03 17:30-21:30, Παρ. 29/03 17:00-23:00