Συνέντευξη στην Κατερίνα Μιχάηλου

Μία προσωπική ανάγκη να αντιμετωπίσει κάθε είδος αποχαιρετισμού, οδήγησε τον χορογράφο και χορευτή Φώτη Νικολάου, στη σύλληψη της συγκεκριμένης παράστασης. Το «Amen II», συνεχίζει τις παραστάσεις του στις Αποθήκες ΘΟΚ- στο πλαίσιο των δράσεων β' τριμήνου «δύο… πέντε… ένα»- παρουσιάζοντας μία άλλη πλευρά της ίδιας θεματικής που είδαμε στο πλαίσιο του «Amen», που παρουσιάστηκε το 2008.

Ο Φώτης Νικολάου, μίλησε στο ραδιόφωνο «Πολίτης 107,6» και στο πολιτιστικό ένθετο «Τι παίζει», για τη συνάντηση χορευτών και ηθοποιών, το αποτέλεσμα της οποίας προσφέρει μία ξεχωριστή εμπειρία στους θεατές.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η παράσταση αποτελεί μία συνέχεια του «Amen», που παρουσιάστηκε μία δεκαετία πρίν;

Γενικότερα ως επαγγελματίας, έχω το συνήθειο να τριγυρνάω συνέχεια γύρω από θεματικές που με αφορούν, στις οποίες παλεύω να δώσω μια εξήγηση. Το «Amen II» αποτελεί ουσιαστικά μία πράξη αποχαιρετισμού. Είναι μία προσπάθεια να πει κανείς ένα αντίο σε οτιδήποτε φεύγει, είτε αυτό είναι ένας θάνατος, είτε κάτι πιο μικρό και καθημερινό. Η απώλεια είναι κάτι που μαθαίνουμε από την πρώτη μέρα που ερχόμαστε στη ζωή. Επομένως πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να πούμε αυτό το αντίο κάποια στιγμή με χαμόγελο. Να μπορέσουμε να συνεχίσουμε στη ζωή έχοντας κρατήσει όλα τα όμορφα που μένουν. Να πενθήσουμε ώστε να μπορέσουμε να βγούμε στο φως ξανά. Αυτό ακριβώς το σκοτάδι που βιώνουμε σε όλη τη διαδρομή του αποχαιρετισμού, είναι που με αφορά.



Πρόκειται για μία χοροθεατρική παράσταση. Πώς ανταποκρίνονται οι ηθοποιοί στα χορευτικά μέρη και πώς οι χορευτές στα υποκριτικά;

Πάντοτε με γοήτευε- και με γοητεύει- αυτή η σύμπραξη θεάτρου και χορού γιατί νομίζω ότι όταν βγαίνει κανείς από τη ζώνη ασφαλείας του, το αποτέλεσμα είναι μαγικό. Ο χορευτής μπορεί να εκφράζεται μέσω της κίνησης και ο ηθοποιός μέσω του λόγου. Ωστόσο δίνοντας ξαφνικά στον ένα τα εργαλεία του άλλου τόσο άτσαλα και αναρχικά, συμβαίνει κάτι ουσιαστικό και αληθινό. Είναι πραγματικά συγκινητικό να δει το κοινό το πώς ο καθένας δυσκολεύει και ταυτόχρονα βοηθάει τον άλλο, στο να αρθρώσουν μαζί μία κοινή γλώσσα. Γιατί αυτό γίνεται στο τέλος. Δημιουργείται μία καινούργια γλώσσα με την οποία επικοινωνούν.

Η κίνηση και ο λόγος συμπλέκονται ή αποτελούν δύο διακριτά μέσα στο πλαίσιο της παράστασης;

Συνέχεια συμπλέκονται. Αποφασίσαμε ότι δε θα φοβηθούμε τη συνύπαρξη των δύο αυτών τεχνών. Η αλήθεια είναι ότι βιώνουμε μια εποχή όπου οι τέχνες είναι πολύ αυστηρές και ο καθένας αποκτά συγκεκριμένη τάση σε αυτό που κάνει. Ως ομάδα, αποφασίσαμε, όσο γίνεται να εξαλείψουμε αυτά τα όρια. Με τον ίδιο τρόπο που στη ζωή δε θέλουμε να χωρίζονται οι χώρες, αλλά ούτε και οι άνθρωποι. Ούτε φυλετικά, ούτε σεξουαλικά. Έτσι δημιουργήσαμε αυτό το πρότζεκτ, με τη γλώσσα του θεάτρου , του χορού και τη γλώσσα του ανθρώπου κυρίως. Είμαστε επί σκηνής όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες , ηθοποιοί και χορευτές, χωρίς να γίνεται καμία διάκριση μεταξύ των δύο «ομάδων» και προσπαθούμε να αρθρώσουμε κάποιες λέξεις και συναισθήματα από κοινού, σαν αγέλη.

Στην τέχνη, βρίσκω μία διέξοδο, που μπορεί και να με οδηγήσει σε μία λύτρωση και σε ένα λόγο να καταλάβω καλύτερα τέτοιες καταστάσεις. Είναι ένας τρόπος να δω τα πράγματα στα μάτια

Συναισθήματα όπως ο φόβος, η απόγνωση, η λύτρωση, είναι εύκολο να μεταφερθούν μέσω της τέχνης του χορού και του θεάτρου επί σκηνής;

Για μένα ναι καθώς αυτή είναι η γλώσσα μου. Στη ζωή ίσως πολλές φορές δυσκολεύομαι να διαχειριστώ τέτοιου είδους θέματα πένθους και απώλειας. Στην τέχνη, βρίσκω μία διέξοδο, που μπορεί και να με οδηγήσει σε μία λύτρωση και σε ένα λόγο να καταλάβω καλύτερα τέτοιες καταστάσεις. Είναι ένας τρόπος να δω τα πράγματα στα μάτια, κι αυτό σίγουρα καθιστά πιο εύκολη τη διαχείρισή τους.

*Παραστάσεις: 2 και 3 Μαρτίου στις Αποθήκες ΘΟΚ, στις 20:30. Πληροφορίες: 77772717

Συντελεστές:

Σύλληψη-Χορογραφία: Φώτης Νικολάου
Δραματουργία: Θανάσης Γεωργίου
Μουσική: Δημήτρης Σπύρου
Σκηνικά: Τάσος Γκοβάτσος
Κοστούμια: Κωνσταντίνα Ανδρέου
Σχεδιασμός φωτισμών: Σταύρος Ευλαμπίου

Το έργο ερμηνεύουν οι Άντρια Ζένιου, Βίκυ Κάλλα, Μάριος Κωνσταντίνου, Ειρήνη Μαυροματάκη, Φώτης Νικολάου, Γιάννης Οικονομίδης, Ήβη Χατζηβασιλείου, Στέλα Φυρογένη.