"Ο κόσμος ανησυχεί; Ποιο είναι το κλίμα μεταξύ των ανθρώπων;". Εδώ και δέκα περίπου λεπτά μιλώ μέσω Skype σε ένα αιγυπτιακό κανάλι για την κρίση στην κυπριακή ΑΟΖ και για το τι κάνει και τι θέλει η Τουρκία. Στην τελευταία ερώτηση της σύντομης συζήτησης, ο Αιγύπτιος παρουσιαστής κάνει τη συγκεκριμένη ερώτηση, αυτήν που οι Κύπριοι δημοσιογράφοι ακούμε κάθε φορά που υπάρχει ένταση.

Είτε εκτός αέρα, είτε στον αέρα, είτε on the record, είτε όταν παίρνουν τηλέφωνο για να συγκεντρώσουν πληροφορίες, δημοσιογράφοι από γειτονικές χώρες, Ελλάδα, Αίγυπτο και Λίβανο, διερωτώνται αν ζούμε με τον φόβο του εθνικού αφανισμού ή έστω με τον φόβο μια ρουκέτα να βρεθεί κατά λάθος στο σαλόνι μας.

Μας χωρίζει μια θάλασσα και νοητές γραμμές

Και κάθε φορά πρέπει να εξηγήσουμε πως όχι, δεν γίνεται επιστράτευση. Όλα αυτά γίνονται σε ένα κομμάτι της θάλασσας που νομικά είναι δική μας αλλά που οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ποτέ δει. Μόνη μας εικόνα είναι τα πλάνα και οι φωτογραφίες της πλατφόρμας και τα πλάνα αρχείου του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού.

Βλέποντας την εκπομπή μέσω YouTube καθώς περίμενα να έρθει η σειρά μου, δεν καταλάβαινα τι εξηγούσε ο παρουσιαστής της βραδινής εκπομπής. Αλλά από τα ονόματα των χωρών και κάποιες λέξεις που ήξερα φαινόταν πως ήταν μια παρουσίαση του γενικότερου θέματος των ενεργειακών εξελίξεων στην περιοχή και των ερίδων Κύπρου, Ελλάδας και Αιγύπτου με την Τουρκία για το ποιος ορίζει την περιοχή κάτω από το Καστελόριζο.

Η όλη εκπομπή διαρκεί περίπου δυόμισι ώρες και είναι γεμάτη με τηλεφωνικές συνεντεύξεις, ενώ το δεύτερο μισό είχε τη μορφή πάνελ. Τι συγκράτησε για την Κύπρο ο Αιγύπτιος τηλεθεατής; Λίγα μάλλον, αν αναλογιστεί κανείς όλα τα άλλα θέματα που αφορούν τη χώρα και την καθημερινότητά της. Και αυτά στο πλαίσιο αυτών που ήδη γνωρίζει.

Έτσι κι εμείς ως κοινή γνώμη θυμόμαστε την Αίγυπτο μόνο όταν έχουμε τριμερή και οι οδηγοί της Λευκωσίας βρίζουν την ώρα και τη στιγμή που την είδαμε περιφερειακός player. Ο Λίβανος, το Ισραήλ, ακόμα και η συναισθηματικά πιο κοντά Ελλάδα μάς αφορούν στον βαθμό που οι εξελίξεις τους επηρεάζουν την καθημερινότητα.

Μας χωρίζει μια θάλασσα και τα όσα γίνονται στα νερά της μας φαίνονται κυρίως αφηρημένες έννοιες, διεθνή δίκαια, αέρια που ίσως δεν δούμε ποτέ, νοητές γραμμές και συντεταγμένες.