Η συμμετοχή της Λιθουανίας στην Μπιενάλε Βενετίας 2019 απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα της διοργάνωσης, για την έκθεση που παρουσίασε με τίτλο Sun & Sea [Marina]. 

Η έκθεση αποτελεί ένα σχόλιο για την κλιματική αλλαγή και την αδιαφορία μας απέναντι στο φλέγον αυτό θέμα. Εξαιρετικά εύστοχος αποδείχθηκε το θέμα της διαδικτυακής πλατφόρμας artnet για το Περίπτερο της Λιθουανίας, μια μέρα πριν τη βράβευσή του, με τίτλο: «Είναι δύσκολο να υπάρξει καλή τέχνη για την κλιματική αλλαγή. Το Περίπτερο της Λιθουανίας στη Μπιενάλε Βενετίας αποτελεί μια δυναμική εξαίρεση».

ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΒΕΝΕΤΙΑΣ: Αργυρός Λέοντας στην Κύπρια εικαστικό Χάρις Επαμεινώνδα

Η εθνική συμμετοχή της Λιθουανίας στη Μπιενάλε αποτελεί επί της ουσίας μια περφόρμανς για τη τεμπελιά που οδηγεί στο τέλος του κόσμου.

Το έργο δεν υπογράφουν εικαστικοί αλλά τρεις καλλιτέχνιδες προερχόμενες από τον χώρο του θεάτρου και της μουσικής: η σκηνοθέτιδα θεάτρου Rugilė Barzdžiukaitė, η θεατρική συγγραφέας Vaiva Grainytė και η συνθέτρια Lina Lapelytė, υπό την επιμέλεια της Lucia Pietroiusti.

Το κοινό παρακολουθεί από ψηλά το σκηνικό μιας παραλίας, όπου οι συμμετέχοντες παρουσιάζουν μια... όπερα για την κλιματική αλλαγή.



Γράφει για τη λιθουανική συμμετοχή στο artnet η Julia Halperin [ελεύθερη μετάφραση]: «Από ψηλά, η εικόνα είναι γνώριμη: πετσέτες θαλάσσης αφημένες, καρέκλες βυθισμένες στην άμμο, χρωματιστά μαγιό. Οι περφόρμερ καθώς απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα ξεκινούν να τραγουδούν για τα τετριμμένα των διακοπών τους και τις ασήμαντες ενοχλήσεις τους. Σταδιακά, γίνεται εμφανές ότι αυτές οι διακοπές καλύπτουν τη σήψη που επισυμβαίνει παρασκηνιακά. Οι ταξιδιώτες αφηγούνται ιστορίες πτήσεων που διακόπτονται από την έκρηξη ενός ηφαιστείου και τα Χριστούγεννα που πέρασαν με ανοιξιάτικο καιρό. Η παραγωγή σε στοιχειώνει γιατί σε αντίθεση με τα περισσότερα έργα τέχνης που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, αυτή δεν επιχειρεί να σε ρίξει με το βάρος του προβλήματος. Αντίθετα, προκαλεί ρίγος παρουσιάζοντας έναν κόσμο όχι τόσο διαφορετικό από το δικό μας - μέσα στον οποίο καθόμαστε αδρανείς ενώ όλα γύρω σαπίζουν».

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2017 στην Εθνική Πινακοθήκη του Βίλνιους στην λιθουανική γλώσσα και μεταφράστηκε στα αγγλικά για τη συμμετοχή της χώρας στη Μπιενάλε Βενετίας.