Βασισμένο στο περίφημο σεμινάριο που έδωσε η Μαρία Κάλλας στη Μουσική και Δραματική Σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης τα έτη 1971-72, το έργο του Τέρενς ΜακΝάλι συστήνεται στο κοινό της Κύπρου σε μετάφραση Στρατή Πασχάλη και σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, με την ηθοποιό Μαρία Ναυπλιώτου στον ρόλο της Μαρίας Κάλλας.

Η πρώτη μίλησε στο ραδιόφωνο «Πολίτης 107,6» και στο πολιτιστικό ένθετο «Τι Παίζει» για την παράσταση που συγκέντρωσε διθυραμβικές κριτικές από το σύνολο του κοινού.

Πώς είναι να ενσαρκώνετε έναν θρύλο, όπως είναι η Μαρία Κάλλας;

Ήταν ένα δύσκολο ταξίδι για πολλούς λόγους. Πρώτα απ’ όλα γιατί ήταν όντως ένας μύθος και η σκιά του σε πλακώνει. Ήταν ένας άνθρωπος που έζησε μία πολύ δύσκολη πολυτάραχη και συνάμα εκθαμβωτική ζωή, όμως πίσω από αυτό κρυβόταν πολύς πόνος, πολύ σκοτάδι, πολύ μεγάλη προσπάθεια και πολύς κόπος. Όμως ήταν ένα ταξίδι πάρα πολύ πλούσιο γιατί μέσα από αυτό και την έρευνα που κάναμε γνωρίσαμε πιο βαθιά τη γυναίκα που κρύβεται πίσω από αυτό τον μύθο.

Όταν μου προτάθηκε αυτός ο ρόλος πριν πέντε χρόνια, φοβόμουν αυτό το βήμα. Δεν αισθανόμουν έτοιμη.

Τι κρατήσατε από τη «γνωριμία» σας με αυτή τη προσωπικότητα;

Αυτό που μου έμεινε περισσότερο είναι πράγματα πιο προσωπικά, τα οποία έτσι κι αλλιώς πίστευα. Ότι δηλαδή, τελικά τίποτα από αυτά που ονειρευόμαστε ή επιθυμούμε ως προς την κοινωνική, επαγγελματική ή οικονομική καταξίωση δεν είναι ικανά να μας κάνουν ευτυχισμένους στο τέλος. Μόνο η σύγκριση με τον εαυτό μας και η συναναστροφή μας με ανθρώπους συναισθηματικούς και παρόντες που ξέρουν να φροντίζουν και να νοιάζονται μπορούν να μας δώσουν χαρά στη ζωή. Η επιβεβαίωση που παίρνουμε από την επιτυχία είναι ευχάριστη και πολύ σημαντική αλλά δεν είναι ικανή να μας κάνει ευτυχισμένους.

Σύγκριση δεν μπορεί να υπάρξει γιατί κανείς μας δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσει τη Μαρία Κάλλας, ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι

Είχατε καθόλου ενδοιασμούς όταν σας προτάθηκε ο συγκεκριμένος ρόλος;

Ο Μιχάλης Αδάμου, ο παραγωγός μας, μου πρότεινε αυτό τον ρόλο περίπου πέντε με έξι χρόνια πριν αποφασίσουμε να ανεβάσουμε τελικά αυτή την παράσταση και η απάντηση ήταν αρνητική γιατί όντως φοβόμουνα αυτό το βήμα. Φοβόμουν να πλησιάσω και το πρόσωπο αλλά και το θέμα. Δεν αισθανόμουν έτοιμη. Όταν μετά από πολλές φορές μου το ξαναπρότεινε σκέφτηκα ότι ξέρει κάτι περισσότερο από αυτό που ξέρω εγώ. Προφανώς κάτι έβλεπε.



Φοβηθήκατε το ενδεχόμενο σύγκρισης;

Σύγκριση δεν μπορεί να υπάρξει γιατί κανείς μας δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσει τη Μαρία Κάλλας, ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι. Μιλάμε για μία μουσική ιδιοφυία, για μία καλλιτέχνιδα η οποία άνοιξε δρόμους που δεν είχαν ανοιχτεί πριν και άλλαξε τον κόσμο της όπερας. Αυτό ήταν από την αρχή κάτι που με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο,  είπαμε ότι θα αποφύγουμε. Είπαμε ότι δεν θα μπούμε καθόλου στη διαδικασία της μίμησης, ούτε όσον αφορά τις κινήσεις, ούτε τη φωνή. Θελήσαμε μόνο να αναδείξουμε αυτό το πρόσωπο, μέσα από ένα ψυχισμό.

**«Master Class»: 28/09 Παττίχειο Θέατρο Λεμεσού, 29/09 & 30/09 Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας. Πληροφορίες: 25377277 / 22664028