Μπορεί με τη σειρά «The morning show» η Apple TV να έχει πετύχει το buzz που ήθελε, ωστόσο με τη σειρά «Dickinson» καταφέρνει να κάνει τη διαφορά. Και σε σχέση με το στόρι της και σε σχέση με την προσέγγιση. Στην ουσία, η σειρά «Dickinson» περιγράφει αυτό που λέει ο τίτλος της. Τη ζωή της ποιήτριας Έμιλι Ντίκινσον κατά τον 19ο αιώνα.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως η ποιήτρια πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μένοντας αποκλεισμένη στο σπίτι των γονιών της στο Άμερστ και ολόκληρη η εργογραφία της παρέμεινε ανέκδοτη και κρυμμένη μέχρι και τον θάνατό της. Ε, λοιπόν, αυτός ο μελαγχολικός χαρακτήρας της Ντίκινσον μετατρέπεται σε μια πρωτόγνωρη εξωστρέφεια από πλευράς των δημιουργών της σειράς, ώστε να γίνει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κωμικοτραγική βιογραφική ιστορία ενηλικίωσης.

Από μια ήσυχη και έξω από τον μικροαστικό κόσμο που ζούσε, η Ντίκινσον μετατρέπεται στην αντιδραστική νεαρή που κάνει ό,τι θέλει στη ζωή της προβάλλοντας τα ποιήματα και δείχνοντας πως ήταν ένας βαθιά σκεπτόμενος χαρακτήρας και εντελώς διαφορετική από τους άλλους γύρω της. Φυσικά, για να μπορέσει να γίνει κατανοητός ο χαρακτήρας της δίνεται μια διαφορετική προσέγγιση στη σειρά με μπόλικες ποπ αναφορές αναμεμειγμένες με έντονες δόσεις dubstep μουσικής. Όλα όμως γίνονται τόσο σωστά προσεγμένα, ώστε να μάθουμε το πόσο διαφορετική ήταν η ποιήτρια, χωρίς να προσβάλλεται η οικογένεια, ο χαρακτήρας ή έστω το κοινωνικό της περιβάλλον.

Με τη Χάιλι Στάινφελντ να την υποδύεται με μπρίο και τον τόνο να θυμίζει κάτι σαν νεανική ρομαντική κομεντί, το «Dickinson» μοιάζει πολύ μακριά από μια τυπική βιογραφική σειρά. Τόσο που να προκαλεί αναμφίβολα το ενδιαφέρον του θεατή. Δεν ξέρουμε τι είπαν οι απόγονοί της για αυτή τη σειρά και πόσο εύκολο είναι να δεχθείς την εντελώς εκμοντερνισμένη, διαφορετική μεταφορά της ζωής κάποιου με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, αλλά στην περίπτωση της ποιήτριας όλα δένουν αρμονικά. Γιατί εκείνο που στο τέλος της ημέρας καταφέρνουν οι δημιουργοί είναι να δείξουν έστω και με έναν διαφορετικό τρόπο το πώς λειτουργούσε μια ηρωίδα κόντρα στον καθωσπρεπισμό της κοινωνίας, το αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον, τον αυταρχικό πατέρα.

Μέσα από μια μάλλον light καφρίλα η Apple TV δείχνει πως ακόμη και μια σειρά εποχής για μια ποιήτρια μπορεί να γίνει με πιο σύγχρονη ματιά, ώστε να μάθουν για την Ντίκινσον ακόμη και πιο νέοι άνθρωποι που ίσως στον χαμό του διαδικτύου δεν θα μάθαιναν ποτέ. Έστω και έτσι, όμως, θα τους δοθεί η ευκαιρία να την ψάξουν. Και αυτός θα έπρεπε να είναι ο ρόλος της τηλεόρασης.