Γράφουν οι Μερόπη Μωυσέως και Μιχάλης Σταύρου

• Αλήθεια, γιατί δεν πρότειναν τη μεταφορά της Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου στο Υπουργείο Γεωργίας; Θα βοηθούσε και στο τρολ της επόμενης μέρας.
• Μιλάμε για τη μεταφορά των κονδυλίων της Συμφωνικής από το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού (λέμε τώρα), Αθλητισμού και Νεολαίας στο Υπουργείο Οικονομικών, ύστερα από ψήφιση τροπολογίας που κατέθεσε ο Δημοκρατικός Συναγερμός (ΔΗΣΥ) και στήριξε το Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗΚΟ).
• Πέρα από τα αστεία, θα ήταν πιο λογική η μεταφορά στο Υπουργείο Γεωργίας αφού όπως οι γεωργοί σκάβουν τον λάκκο για τις εργασίες τους, έτσι και οι πολιτικοί έσκαψαν τον λάκκο του πολιτισμού με στόχο την πολιτική σκοπιμότητα. Όχι;
• Για να διευκρινίσουμε, δεν αμφιβάλλουμε ότι προς την εν λόγω κίνηση είχε εργαστεί και το ίδιο το δ.σ. της Συμφωνικής ή μέρος αυτού ή μέρη αυτού ή μέρη κοντινά σε αυτό.
• Κι αν δεχτούμε ακόμη ότι οι πολιτικοί είναι εκεί για να εξυπηρετούν τους δικούς τους πολιτικούς σκοπούς, προκαλεί εντύπωση η εκκωφαντική σιωπή του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού (λέμε τώρα), Αθλητισμού και Νεολαίας, των Πολιτιστικών Υπηρεσιών και των ίδιων των μελών της Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου. Των μουσικών, δηλαδή.
• Είναι, άραγε, ευχαριστημένο το ΥΠΠΑΝ που ακυρώνεται με αυτό τον τρόπο; Είναι, άραγε, ικανοποιημένες οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες που χάνουν ένα κομμάτι του αντικειμένου τους; Δεν φοβούνται ότι ίσως αυτή η απόφαση ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και για άλλες, όμοιας φύσης, αποφάσεις;
• Για να μπορέσει να λειτουργήσει καλά ένα σύστημα, πρέπει να υπάρχει δράση και αντίδραση. Οι πολιτικοί είναι εκεί για τη δράση. Οι δημόσιοι λειτουργοί είναι εκεί για την αντίδραση, ώστε να πηγαίνουν κόντρα στις αποφάσεις των πολιτικών, ειδικότερα των ενεργειών που φαίνεται να κρύβουν σκοπιμότητες.
• Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν βλέπουμε καμία αντίδραση, καμία ενέργεια, με τους υπαλλήλους να γίνονται έρμαιο των πολιτικών.
• Το Ίδρυμα της Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου είναι μια καυτή πατάτα που πια κανείς δεν θέλει να αγγίξει. Ωστόσο είναι υποχρέωση του ΥΠΠΑΝ και των Πολιτιστικών Υπηρεσιών να ασχοληθούν και όχι να αφήνουν με τόσο γελοίο τρόπο δύο κόμματα να παίζουν το βιολί τους.
• Λένε ότι όσο πιο παρεμβατικός είναι ο πολιτισμός, τόσο πιο καλά ασκείται η πολιτική.
• Τώρα που η πολιτική δείχνει πόσο παρεμβατική μπορεί να είναι στον πολιτισμό, πόσο καλά μπορούμε να νιώθουμε ως πολιτισμένοι άνθρωποι;