Στα €95.000.000 εκτιμάται η ανέγερση του νέου κτηρίου της Βουλής των Αντιπροσώπων και του Αρχαιολογικού Πάρκου στον Λόφο Αγίου Γεωργίου, σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων.

Όπως αναφέρεται, στην εκτιμώμενη αξία περιλαμβάνεται το κόστος για την ετοιμασία και ολοκλήρωση όλων των μελετών και επίβλεψη του έργου, η κατασκευαστική αξία για την ανέγερση του νέου κτηρίου και του Αρχαιολογικού Πάρκου και το κόστος για τη μετέπειτα συντήρηση του έργου για δέκα έτη.

Το Τμήμα Δημοσίων Έργων προκήρυξε στις 17 Ιανουαρίου 2020 διαγωνισμό για την ανέγερση του νέου κτηρίου της Βουλής των Αντιπροσώπων και του Αρχαιολογικού Πάρκου στον Λόφο Αγίου Γεωργίου. Η προθεσμία υποβολής προσφορών ορίστηκε η 13η Μαΐου 2020.

Αντικείμενο του διαγωνισμού είναι η μελέτη, κατασκευή και συντήρηση του κτηρίου/κτηρίων και άλλων εργασιών που απαιτούνται για την κάλυψη των στεγαστικών και άλλων αναγκών του νέου κτηρίου της Βουλής των Αντιπροσώπων και η διαμόρφωση του Αρχαιολογικού Πάρκου στον Λόφο Αγίου Γεωργίου, με τις συναφείς σε αυτό κτηριακές εγκαταστάσεις, υποδομές και εξωτερικές εργασίες.

Ο χρόνος αποπεράτωσης των κατασκευαστικών εργασιών, η οποία περιλαμβάνει και την ετοιμασία και ολοκλήρωση όλων των απαραίτητων μελετών του έργου, είναι 54 μήνες και η διάρκεια της Συντήρησης δέκα έτη, από την ημερομηνία παραλαβής του έργου.

Ιστορική αναδρομή

Η απόφαση για την ανέγερση του κτηρίου της Βουλής στον λόφο της ΠΑΣΥΔΥ λήφθηκε το 1993. Ένα χρόνο μετά έγινε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός και επιλέχθηκε η πρόταση του Χαρίλαου Κυθρεώτη.

Μέχρι τότε δεν είχαν γίνει ανασκαφές στον λόφο και αγνοείτο η ύπαρξη ενός άκρως σημαντικού για την ιστορία της Λευκωσίας οικισμού.

Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1996 όταν έγιναν οι πρώτες εργασίες για την ανέγερση του κτηρίου της Βουλής φέρνοντας στο φως τις αρχαιότητες. Ο χώρος δεν μπορούσε πλέον να αξιοποιηθεί πριν ολοκληρωθούν οι ανασκαφές από το τμήμα Αρχαιοτήτων. Οι ανασκαφές τελείωσαν μία 15ετία αργότερα και συγκεκριμένα το 2010, ωστόσο η οικονομική κρίση ανέστειλε την υλοποίηση του έργου. Στο μεταξύ, το αρχιτεκτονικό σχέδιο χρειάστηκε να αναθεωρηθεί για να ενσωματωθούν οι αρχαιότητες.

Σε προηγούμενο ρεπορτάζ του «Π», ο αρχιτέκτονας Χαρίλαος Κυθρεώτης ανέφερε ότι μεταξύ των αρχαιοτήτων και του κτηρίου της Βουλής υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή πέντε μέτρων περίπου.

Οι δύο χώροι, Βουλή και αρχαιολογικό πάρκο, θα λειτουργούν ανεξάρτητα καθώς το αρχαιολογικό πάρκο θα είναι περιφραγμένο και επισκέψιμο. Στο πάρκο περιλαμβάνεται το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του Θεραπευτή που κτίστηκε το 1954 από τη Λητώ Σεβέρη.

Στο αρχαιολογικό πάρκο θα υπάρχουν σκέπαστρα, ειδικοί διάδρομοι, γέφυρες και ειδικός φωτισμός.

Ο πρώτος οικισμός της Λευκωσίας

Υπεύθυνη για την ανασκαφή στον λόφο του Αγίου Γεωργίου ήταν η δρ Δέσπω Πηλείδου, έφορος Μουσείων του τμήματος Αρχαιοτήτων. Σύμφωνα με την ίδια, η πρώτη οίκηση της Λευκωσίας τοποθετείται στην Ύστερη Χαλκολιθική εποχή, γεγονός που μαρτυρούν τα κατάλοιπα μιας κυκλικής οικίας που ανάγεται γύρω στο 2800-2500 π.Χ. που βρέθηκε στον λόφο. Ακολουθεί ένα χρονικό κενό που καταδεικνύει ότι μάλλον υπήρξε μετακίνηση της πόλης. Ακολούθως υπάρχει συνεχής οίκηση από την αρχαϊκή περίοδο στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ., μέχρι σήμερα. Στην Ελληνιστική περίοδο υπήρξε μια άνθηση του οικισμού. Ο επισκέπτης ουσιαστικά αυτό που θα μπορεί να δει στον χώρο είναι η πόλη της Ελληνιστικής περιόδου. Μετά την Ελληνιστική εποχή, στα βόρεια του λόφου έχει βρεθεί η συνέχεια της ιστορίας της πόλης. Τα ευρήματα αρχίζουν πάλι από τον 4ο αιώνα μ.Χ. μέχρι 7ο αιώνα μ.Χ. όπου βρέθηκε μια μικρή εκκλησία, ίσως μοναστηριακή, η οποία ανοικοδομείται σε πολλές μεταγενέστερες περιόδους: τον 10ο αιώνα, τον 11ο, τον 12ο, ενώ συνεχίζει η εκκλησιαστική παράδοση στον λόφο μέχρι και τον 16ο αιώνα, οπότε μεταφέρεται η Λευκωσία εντός των τειχών κι ακυρώνονται όλα τα γύρω κτήρια. Η εκκλησία στον λόφο κτίστηκε ξανά το 1882. Ήταν η αγγλικανική εκκλησία η οποία αργότερα κατεδαφίστηκε και μεταφέρθηκε στη σημερινή της θέση, επί της λεωφ. Βύρωνος. Σε αυτή την περίοδο ο λόφος αξιοποιήθηκε από τους Βρετανούς καθότι βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Αρχιγραμματεία. Το μόνο κτήριο που έμεινε στην περιοχή για να αντιπροσωπεύει την ιστορία του χώρου είναι ένα αποικιοκρατικό κτίσμα που έχει ανακαινιστεί και έχει γίνει μουσείο.