Στο Βρετανικό Μουσείο, στο Λονδίνο, ταξιδεύει η παραγωγή της ΣΕΖΟΝ Γυναίκες «Χίλια Πλοία» που είδαμε στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας τον Νοέμβριο 2019.

Πρόκειται για μια μαραθώνια αφήγηση -από 25 ηθοποιούς- του έργου της Νάταλι Χέινς, σε σκηνοθεσία της Μαγδαλένας Ζήρα και της Αθηνάς Κάσιου.

Το έργο «Χίλια Πλοία» παρουσιάζεται με τη μορφή θεατρικού αναλογίου και θα μεταφερθεί στο Βρετανικό Μουσείο στις 22 Φεβρουαρίου 2020, στο πλαίσιο σειράς καλλιτεχνικών δράσεων με τίτλο Creative Responses to Troy, που διοργανώνονται με αφορμή την έκθεση του Βρετανικού Μουσείου για την Τροία, Troy: Myth and Reality.

Η πρόσκληση στη ΣΕΖΟΝ Γυναίκες έγινε μετά την επιτυχία του θεατρικού αναλογίου που παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας στο πλαίσιο του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Λευκωσίας και είχε ιδιαίτερη απήχηση στο κυπριακό κοινό. Το θεατρικό αναλόγιο στη Λευκωσία είχε παρακολουθήσει η ίδια η συγγραφέας του βιβλίου A thousand ships, Νάταλι Χέινς.

Στο Βρετανικό Μουσείο, το έργο θα παρουσιαστεί στην αγγλική γλώσσα από 22 Κύπριες και Βρετανίδες ηθοποιούς για να δημιουργήσουν μια καινούρια εκδοχή του πρότζεκτ, σε μορφή παράστασης promenade: θα παρουσιάζεται ταυτόχρονα σε τρία σημεία του Μουσείου ανάμεσα στα εκθέματα, από τις 11:00 μέχρι τις 16:00. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό.

Το μυθιστόρημα A Thousand Ships

Ένας ιδρυτικός μύθος του δυτικού πολιτισμού, που παραδοσιακά αφηγούμαστε ως μια ιστορία ηρωισμού των ανδρών, εξιστορείται ξανά μέσα από μια χορική αφήγηση γυναικείων χαρακτήρων. Κύρια αφηγήτρια η Μούσα της επικής ποίησης, Καλλιόπη, η οποία απαντά στην επίκληση του ποιητή να τραγουδήσει την ιστορία του Τρωικού πολέμου με τρόπο απροσδόκητο:

«τραγούδησα για τις γυναίκες, τις γυναίκες που ήταν στη σκιά. Τραγούδησα για τις ξεχασμένες, τις αφανείς, τις αγνοημένες. Πήρα τις παλιές ιστορίες και τις ταρακούνησα, μέχρι που οι κρυμμένες γυναίκες βγήκαν στο φως. Τις τίμησα με το τραγούδι μου γιατί περίμεναν αρκετά. Όπως υποσχέθηκα στον ποιητή. Αυτή η ιστορία δεν ανήκει σε μια γυναίκα, ή σε δύο. Ανήκει σε όλες.»

Η Βρισηίδα, η Πηνελόπη, η Εκάβη, η Πολυξένη, η Κρέουσα, η Ελένη, η Λαοδάμεια, η Πενθεσίλεια, η Ιφιγένεια, η Κασσάνδρα, η Ανδρομάχη, και τόσες άλλες, αφηγούνται τη δική τους ιστορία.

Στον Δυτικό κόσμο ο μύθος του Τρωικού πολέμου είναι ένα μεγάλο κομμάτι του μωσαϊκού που συνθέτει την πολιτιστική μας ταυτότητα, τους δεσμούς που μας συνδέουν, τον τρόπο που οι ιστορίες που λέμε μεταφέρονται μέσα στο χρόνο. Η αρχαία ελληνική τραγωδία, η ρωμαϊκή ποίηση, η αρχαία και σύγχρονη τέχνη και δημιουργία, κι άλλα πολλά, χρωστούν σε μεγάλο βαθμό την καταγωγή τους στα ομηρικά έπη. Όμως σήμερα υπάρχει μια έντονη ανάγκη κοινού και καλλιτεχνών να εξετάσουν αυτά τα κλασικά κείμενα με κριτική ματιά, να προτείνουν πως υπάρχουν κι άλλοι κανόνες, κι άλλα ήθη, κι άλλες αξίες που μπορούν να καθοδηγούν τη ζωή μας εκτός από αυτές του αρχαίου Έλληνα ήρωα-πολεμιστή. Ένας τέτοιος προβληματισμός μας βοηθάει να αντικρίσουμε με ειλικρίνεια το παρελθόν και να οραματιστούμε το μέλλον. Η Haynes, συνδυάζοντας βαθιά γνώση των κλασικών κειμένων, εικονοκλαστική φαντασία και τεράστια ευαισθησία, επικεντρώνεται στην γυναικεία εμπειρία του Τρωικού πολέμου, του οποιουδήποτε πολέμου, και στο πραγματικό του κόστος. Χαρίζει στις περιθωριοποιημένες ηρωίδες του έπους πολύπλοκη ψυχολογία, βούληση και βιογραφία, ερμηνεύει τις πιο γνωστές γυναίκες της τραγωδίας μέσα από μια τολμηρή, σύγχρονη ματιά. Tο αποτέλεσμα ένα πανοραμικό, «επικό» έργο για τα αίτια, το κόστος και τα αποτελέσματα της Τρωϊκής εκστρατείας, με χαρακτήρες ανθρώπινους και θεϊκούς. Το τίμημα είναι βαρύ—για τη συγγραφέα, για την ηθοποιό, αλλά και για το κοινό—γιατί το κείμενο μας καλεί να αντικρίσουμε τη φρίκη κατάματα, ρωτώντας μας τι σημαίνει πραγματικά ηρωισμός και ποιες ιστορίες πρέπει να αφηγούμαστε σήμερα. Το αρχαίο σύστημα αξιών κλονίζεται καθώς θυμόμαστε τις γυναίκες, τους σκλάβους, τους περιθωριοποιημένους, αυτούς που δεν κέρδισαν το ομηρικό κλέος, καθώς αναρωτιόμαστε, αν ξανα-αφηγηθούμε αυτές τις ιστορίες, πώς θα απευθυνθούμε στις σύγχρονες κοινωνικές πραγματικότητες;

«Ο πόλεμος δεν προσπερνά τους μισούς ανθρώπους των οποίων τις ζωές αγγίζει. Γιατί να το κάνουμε εμείς; Περίμεναν να ειπωθεί η ιστορία τους και δεν θα τις αφήσω να περιμένουν άλλο.»

Καλλιτεχνική ομάδα:
Σκηνοθεσία: Μαγδαλένα Ζήρα, Αθηνά Κάσιου
Σχεδιασμός φωτισμού: Καρολίνα Σπύρου
Casting: Αθηνά Κάσιου, Μαγδαλένα Ζήρα, Helen Eastman
Προετοιμασία ηθοποιών: Αθηνά Κάσιου, Μαγδαλένα Ζήρα, Helen Eastman και Μαρία Ιόλη Καρολίδου.
Παραγωγή: ΣΕΖΟΝ Γυναίκες 2019-2021

Ηθοποιοί:

• Ηνωμένο Βασίλειο: Daphne Alexander, Holly Atkins, Alice Barclay, Jilly Bond, Margaret Cabourn-Smith, Cristina Catalina, Stella Duffy, Sarah Gabriel, Edith Hall, Natalie Haynes, Asyia Iftikhar, Tricia Kelly, Gael Le Cornec, Issy Van Randwyck.


• Κύπρος: Νέδη Αντωνιάδη, Άννα Γιαγκιώζη, Άντρια Ζένιου, Λένα Κάσιου, Μυρτώ Κουγιάλη, Μάρθα Κωνσταντίνου, Λέα Μαλένη, Ελένη Σιδερά.

+ 22 Φεβρουαρίου στο Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο. Την παράσταση στηρίζουν το Ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη, οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας και το Gilbert Murray Trust, υπό την αιγίδα του Ύπατου Αρμοστή στην Βρετανία, Αντρέα Κακουρή.