Πρεμιέρα κάνει απόψε η νέα παραγωγή του Σατιρικού Θέατρου «Φάλαινες τον Αύγουστο» που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου, με πέντε καταξιωμένους ηθοποιούς επί σκηνής.

«Αυτή η παράσταση ήταν για μένα προσωπικά ένα όνειρο ζωής. Μετά από την αποχώρησή μας, από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου όταν σκορπίσαμε πια, το όνειρό μου ήταν να ξανασυναντηθούμε κάποια στιγμή σε ένα έργο παλιοί συνάδελφοι, αγαπημένοι φίλοι συνεργάτες πολλών ετών. Και η ευλογημένη στιγμή ήρθε με αυτό το έργο. Συναντιόμαστε πέντε ηθοποιοί - Αννίτα Σαντοριναίου, Στέλιος Καυκαρίδης, Λένια Σορόκου και Νεόφυτος Νεοφύτου -που μαζί κάναμε πολύ σημαντικά πράγματα στη καλλιτεχνική διαδρομή μας κι αυτό το δηλώνω σαν μία πάρα πολύ ευτυχισμένη στιγμή δική μου προσωπικά και του Σατιρικού θεάτρου βέβαια», ανέφερε η ηθοποιός Δέσποινα Μπεμπεδέλη μιλώντας στον «Π» για το έργο που κάνει απόψε πρεμιέρα, στην Κεντρική σκηνή του Σατιρικού Θέατρου. Ο σκηνοθέτης του έργου, Νίκος Καραγέωργος, μίλησε επίσης στο ραδιόφωνο «Πολίτης 107,6» και στην πολιτιστική εκπομπή «Τι παίζει» για αυτή τη θεατρική συνάντηση.

Πώς προέκυψε η συγκεκριμένη πρόταση;

Ήταν μια σκέψη που έκανε η Δέσποινα Μπεμπεδέλη τα τελευταία δύο χρόνια και το είχε συζητήσει μαζί μου. Ήθελε πολύ να κάνει αυτή τη διανομή. Πρόκειται για πέντε σπουδαίους ηθοποιούς. Τον χαρακτηρισμό «παλιοί» εγώ τον βάζω εντός εισαγωγικών γιατί αν ήταν κάποιος παρών στις πρόβες θα έλεγε ότι μόνο παλιοί δεν είναι. Μακάρι και οι νέοι να είναι τόσο παλιοί και οι παλιοί να είναι τόσο νέοι όπως αυτοί οι πέντε συνεργάτες που είχα την τιμή να συνεργαστώ μαζί τους επτά εβδομάδες τώρα.

Πείτε μας δυο λόγια για το έργο.

Το έργο μιλάει για τη δύναμη της ζωής και τη δύναμη της αυτονομίας. Θέματα που απασχολούν στο έργο πέντε ανθρώπους που είναι στο βάθος της ηλικίας τους, αλλά αντί να σκέφτονται το επέκεινα, σκέφτονται τη ζωή. Πρόκειται για ένα πάρα πολύ αισιόδοξο έργο που δεν έχει καθόλου μελοδραματισμό ή κάποια νοσηρότητα ως προς το τέλος της ζωής. Είναι ένας μεγάλος υπαινιγμός στο πώς πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα μας σε οποιαδήποτε ηλικία. Αυτό το είχα σκεφτεί από την αρχή όταν το διάβαζα. Το πόσο σημαντικό είναι να δείξεις τη ζωή σ’ αυτούς τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας και όχι το τέλος τους και συμφώνησαν και οι ηθοποιοί και κινηθήκαμε σε αυτή τη σκηνοθετική προσέγγιση. Είναι πολύ συγκινητικό γιατί στις τελευταίες γενικές πρόβες που ήταν ανοιχτές στον κόσμο, χάρηκα πάρα πολύ όταν είδα νέους ανθρώπους να δακρύζουν συγκινημένοι και να είναι συντονισμένοι με αυτό το θέμα του πώς να ζεις την κάθε μέρα, που είναι και τόσο σημαντικό στις μέρες που ζούμε.

Ως σκηνοθέτης, τι θέλατε οπωσδήποτε να περάσει στο κοινό το έργο;

Ήθελα να είναι όπως στη ζωή τα πράγματα. Σε κάποιες σκηνές να γελάμε, σε κάποιες σκηνές να κλαίμε, σε κάποιες να τσακωνόμαστε. Δηλαδή να βλέπει ο θεατής ένας σπίτι όπου συμβαίνουν διάφορα που είναι στο τώρα και που γίνονται πολύ πραγματικά και ας είναι και πολύ αντιθετικά. Αλλά το βασικό μότο μου ήταν απ’ την αρχή αυτό: Ότι δεν πάμε να κάνουμε ένα έργο για το φινάλε των ζωών, αλλά για το πώς ζεις κάθε μέρα και ο τρόπος του να ζεις. Πάνω σε αυτό το σκεπτικό θεωρώ ότι κάναμε μία παράσταση που είναι πολύ ενδιαφέρουσα.

Πώς είναι η εμπειρία για έναν σκηνοθέτη να έχει την ευθύνη της καθοδήγησης τόσο καταξιωμένων ηθοποιών;

Γι’ αυτό είπα αμέσως το ναι. Γιατί είναι θείο δώρο να έχεις τέτοια εργαλεία στη σκηνή που να μπορούν να κάνουν πάρα πολλά πράγματα τόσο αβασάνιστα και τόσο βοηθητικά. Εγώ θέλω να τους ευχαριστήσω και τους πέντε αλλά περισσότερο τη Δέσποινα που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία να συνεργαστώ με πολύ ωραίους ηθοποιούς. Ξέρετε οι σημαντικοί ηθοποιοί στην πρόβα είναι θείο δώρο. Οι θεατές έχουν την «ατυχία» να βλέπουν μόνο την παράσταση. Όλοι όσοι συνεργαστήκαμε με αυτούς τους πέντε πήραμε ένα μεγάλο μάθημα ζωής.









Πρεμιέρα: Σάββατο 31 Οκτωβρίου, στο Σατιρικό Θέατρο, στις 20:30. Τακτικές παραστάσεις: Κάθε Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 18:30. Πληροφορίες: 22-312940 / 22-421609