Το Θέατρο Ριάλτο ανοίγει και πάλι την αυλαία του με την παράσταση "Λάμπρος" της Μυρτούς Παπαχριστοφόρου, το ερχομενο Σάββατο 13/2, η ώρα 7 μ.μ.

Η παράσταση, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος FlashArt του Θεάτρου Ριάλτο, θα πραγματοποιηθεί με την φυσική παρουσία θεατών και ταυτόχρονη μετάδοση σε live streaming.

Το έργο καταπιάνεται με ζητήματα όπως αυτό της ανθρώπινης άγνοιας, του εγκλεισμού, της απομόνωσης, της ευθραυστότητας της ανθρώπινης ύπαρξης, της απουσία ελευθερίας επιλογών μέσα σε έναν κόσμο όπου επικρατούν περιοριστικές συνθήκες, τα τέρατα αλλά και την ομορφιά (την αλήθεια και το ψέμα) που μπορεί να δημιουργήσει ο άνθρωπος στην προσπάθειά του να γνωρίσει όλα αυτά που δεν μπορεί να γνωρίσει, την κατάχρηση και τη βία στην οποία μπορεί να οδηγηθεί η εξουσία όταν παρεκτραπεί.

Ο Λάμπρος, ένα νέο παιδί, εργάζεται ως ψευδομάρτυρας σε ένα παραδικαστικό κύκλωμα. Όλα λειτουργούν θαυμάσια, ως τη στιγμή που παύουν να λειτουργούν θαυμάσια. Ο Λάμπρος παγιδεύεται. Τι έχει συμβεί; Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα; Τι είναι η ελευθερία και τι σημαίνει η απουσία της; Τι είναι δικό μας; Ποιες από τις επιλογές μας όντως μας ανήκουν; Η άγνοια του Λάμπρου γύρω από τα βασικά σημεία της υπόθεσής του είναι η δική μας άγνοια. Και η πορεία της ζωής του από το σκοτάδι στο φως, είναι η πορεία της ζωής του καθενός μας.







Ο Λάμπρος, η ιστορία πίσω απ’ το έργο.

Σημειώνεται πως ο Λάμπρος έχει ήδη κυκλοφορήσει σε βιβλίο. Η Μυρτώ Παπαχριστοφόρου γράφει για την ιστορία πίσω από το έργο σε συνέντευξη της στον Ορίζοντα (6/2) και τον Αντώνη Γεωργίου: «Η ιστορία πίσω απ το κείμενο του Λάμπρου, είναι απλή: είναι τα ανώνυμα παιδιά που είδα να χάνονται την εποχή που γεννήθηκε η ιστορία· είναι οι άνθρωποι που είδα να χάνονται τα κατοπινά χρόνια, σε πλημμύρες ή φωτιές· είναι οι πρόσφυγες, που είδα να χάνονται στη θάλασσα της Λέσβου· που έγινε ένα βράδυ, μπρος στα μάτια μου, η θάλασσα του κόσμου μας· είναι οι άστεγοι που γνώρισα, κι έπειτα είδα να χάνονται, στις μητροπολιτικές λεωφόρους, μέσα στην εκκωφαντική Σιωπή του Σύγχρονου Κόσμου· είναι οι απλοί άνθρωποι, των κοινοτήτων του Τόπου μου, που χάθηκαν ένα πρωινό σαν όλα τ᾽άλλα· χωρίς να γνωρίζει ποτέ, κανείς γονιός ή αδερφός, το γιατί· είμαστε Εμείς.

Κι αν έγραψα αυτό το έργο, αυτό συνέβη από μιαν απεγνωσμένη προσπάθειά μου για να κατανοήσω. Τον τρόπο, αλλά και τους λόγους για τους οποίους μπορεί να συμβαίνουν αυτές οι απώλειες μέσα στον Κόσμο. Για να κατανοήσω κάθε απώλεια. Και μες απ' αυτήν, να μπορέσω (αν μου δοθεί αυτή η χάρη) να κατανοήσω κάτι απ τη ζωή, απ το δικό της βάρος. Είναι ένα ζήτημα που με απασχολεί αδιάκοπα. Ζωή και Θάνατος ― έν αξεδιάλυτο γεγονός. Αυτό το γεγονός, της ζωής και του θανάτου των ανθρώπων γύρω μου, με οδήγησε στο γεγονός της δικής μας ζωής, και του δικού μας θανάτου. Τη στάση, ίσως, που θα μπορούσαμε να κρατήσουμε, απέναντι σ' αυτό το γεγονός, που σημαδεύει κι οριοθετεί την ανθρώπινη ύπαρξη. Τον τρόπο, ίσως, με τον οποίον θα μπορούσαμε να ζήσουμε αυτό το γεγονός : τη ζωή, και τον θάνατο, που μας δόθηκε. Κουβαλώντας όλο το βάρος της Επίγνωσης, για τη Γνώση και την Άγνοια που τα συνοδεύουν. Που μας ακολουθούν...»

Κείμενο | Εικαστική σύλληψη | Σκηνοθεσία: Μυρτώ Παπαχριστοφόρου

Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Κατερίνα Ατταλίδου

Υλοποίηση Σκηνικού: Κατερίνα Ατταλίδου, Στέφανος Καράμπαμπας, Στυλιανός Πελεκάνος και Omass Architects, Pavlides Carpenters Ltd, Waternet Ltd και Μυρτώ Παπαχριστοφόρου.

Με τους Ειρήνα Χριστοδούλου, Χρίστο Αβραάμ και Μυρτώ Παπαχριστοφόρου.

Τo έργο της αφίσας έχει φιλοτεχνήσει η εικαστικός Κατερίνα Ατταλίδου.

Θέατρο Ριάλτο, Σάββατο 13 Φεβρουαρίου, ώρα 19:00 (Διάρκεια: 90’).

Εισιτήρια: € 7

Πληροφορίες | Εισιτήρια: www.rialto.com.cy - boxoffice@rialto.com.cy