Μια πήλινη φιγούρα σκύλου με μυτερά αυτιά, και μακρύ τρίχωμα ήρθε στο φως σε ανασκαφή σε έναν από τους παλαιότερους δρόμους της Ρώμης.

Οι αρχαιολόγοι που ανασκάπτουν ένα αρχαίο ταφικό συγκρότημα κάτω από τη Via Latina, έναν από τους παλαιότερους δρόμους της Ρώμης, ανακάλυψαν ένα πήλινο άγαλμα ενός σκύλου, τρεις τάφους και μια άθικτη ταφική τεφροδόχο, αναφέρει το Roma Today. Εργάτες της πόλης ανακάλυψαν την τοποθεσία, η οποία χρονολογείται μεταξύ του πρώτου αιώνα π.Χ. και του πρώτο αιώνα μ.Χ., κατά την τοποθέτηση αγωγών νερού στη συνοικία Appio Latino.

«Για άλλη μια φορά, η Ρώμη δείχνει σημαντικά ίχνη του παρελθόντος σε όλο της τον αστικό ιστό», λέει η Daniela Porro, επικεφαλής της Ειδικής Εποπτείας Αρχαιολογίας, Καλών Τεχνών και Τοπίου της Ρώμης.

Στην αρχαιότητα, ορισμένα αγάλματα από τερακότα χρησίμευαν ως μέρος του συστήματος αποχέτευσης που χρησιμοποιήθηκε σε επικλινείς στέγες, και είχαν περιείχαν λαξευμένες τρύπες που επέτρεπαν στο νερό να περάσει μέσα. Ο πηλός που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του κεφαλιού του σκύλου που μόλις αποκαλύφθηκε είναι παρόμοιος με το ψημένο κεραμικό υλικό που βρέθηκε σε παλιές υδρορροές και σωλήνες στην περιοχή. Αλλά αυτό το συγκεκριμένο ειδώλιο δεν περιέχει τρύπες, για να περνά το νερό που σημαίνει ότι πιθανότατα δημιουργήθηκε ως διακοσμητικό εξάρτημα ή ήταν ένα δώρο.

Οι αρχαιολόγοι που έφτασαν για να ερευνήσουν βρήκαν τρεις τάφους χτισμένους σε τσιμεντένια βάση. Ο ένας ήταν φτιαγμένο από σκληρή ηφαιστειακή τέφρα, ενώ ο άλλος είχε σχέδιο σαν δίχτυ στους τοίχους του. Ο τρίτος τάφος είχε ενδείξεις ζημιών από φωτιά κατά μήκος της βάσης του.

Δίπλα στους τάφους, η ομάδα ανακάλυψε τα λείψανα ενός νεαρού άνδρα που ήταν θαμμένος απευθείας στη «γυμνή γη», καθώς και μια τεφροδόχο που περιείχε θραύσματα οστών. Οι ειδικοί λένε ότι η τοποθεσία παραβιάστηκε από τις υπόγειες εργασίες κοινής ωφέλειας που ολοκληρώθηκαν πριν η Ρώμη εφαρμόσει νόμους για την προστασία της αρχαίας κληρονομιάς της.

Χτισμένη πριν από περισσότερα από 2.000 χρόνια, η Via Latina επεκτάθηκε περίπου 124 μίλια νοτιοανατολικά της Ρώμης μέχρι την πόλη Capua. Ο δρόμος ξεκινούσε από αυτό που αργότερα έγινε Porta Latina, μια πύλη που ήταν μέρος των ρωμαϊκών αμυντικών τειχών που χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο μεταξύ 271 και 275 μ.Χ..

Αν και οι τάφοι είναι μια σημαντική ανακάλυψη, το καλοδιατηρημένο άγαλμα του κεφαλιού του σκύλου έχει κυριαρχήσει ανάμεσα στα ευρήματα. Το έργο τέχνης σε μέγεθος παλάμης δείχνει έναν σκύλο με μυτερά αυτιά που φορά κάτι που φαίνεται να είναι λουρί με ένα έμβλημα και σφίγγει ένα μικρό αντικείμενο ανάμεσα στα πόδια του. Το ακριβές είδος σκύλου που απεικονίζει το άγαλμα δεν είναι σαφές.

Οι ειδικοί λένε ότι οι ράτσες των σκύλων έχουν αλλάξει δραματικά τις δύο τελευταίες χιλιετίες, προσθέτοντας, ότι «Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο υπήρχε επιλεκτική εκτροφή σκύλων για επιθυμητές ιδιότητες και για συγκεκριμένες λειτουργίες, όπως το κυνήγι, η φύλαξη και η συντροφιά». Μια δημοφιλής ράτσα σκύλων στην αρχαία Ρώμη ήταν το μεγαλόσωμο κυνηγόσκυλο, το οποίο αρχικά εισήχθη από την αρχαία Ελλάδα. Τώρα που έχει εξαφανιστεί, ο σκύλος πιστεύεται ότι είναι ο πρόγονος για το σύγχρονο μαστίφ. Άλλες ράτσες που παρατηρήθηκαν σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία περιελάμβαναν προγόνους των ιρλανδικών λυκόσκυλων και των λαγωνικών.

Φωτογραφία: Ο πήλινος σκύλος που ήρθε στο φως σε έργα αποχέτευσης στη Ρώμη | Italian Ministry of Culture

LiFO / Αργυρώ Μποζώνη