Πέρασε πίσω από την πλάτη μου, κοντοστάθηκε στην οθόνη του υπολογιστή και με υποτιμητικό ύφος με ρώτησε: «ασχολείσαι και με NFT τώρα;» (με τον ίδιο τρόπο που θα ρώταγε τον παππού του αν θα βγει ραντεβού). «Ναι, ασχολούμαι. Γιατί, όταν ένα κότερο σε μία πλατφόρμα που μοιάζει με Minecraft πουλιέται 650 χιλιάδες δολάρια, αυτό είναι είδηση και πρέπει να ασχοληθώ. Το ξέρεις ότι το λεξικό Collins ανέδειξε το NFT σε λέξη του 2021;» (η αγωνία μου να κερδίζω τον σεβασμό του ώστε να εξακολουθεί να μου δίνει σημασία και να μπορώ να κατασκοπεύω τον κόσμο τον Ζ-ερς δεν περιγράφεται).

Πάμε ένα βήμα πίσω. Το NFT (ακρωνύμιο του non-fungible token) είναι ο τίτλος ιδιοκτησίας ενός ψηφιακού αντικειμένου. Κάτι είχαμε πει και παλιότερα σε μια αναφορά στην ψηφιακή τέχνη (που μπορεί να είναι από πίνακες ως μιμίδια ή tweets). Όμως, φέτος η χρήση της λέξης ανέβηκε κατά 11.000%. Και ταυτόχρονα κάποιοι έγιναν πολύ πλούσιοι, θα προσπαθήσω -χρησιμοποιώντας το κότερο- να σας εξηγήσω πώς.

Πάμε πολλά βήματα πίσω, το 2011, όταν δύο Γάλλοι, ο Αρτύρ Μαντρίντ και ο Σεμπαστιάν Μπορζέ δημιουργούν ένα παιχνίδι εφαρμογή και το «στεγάζουν» σε μια πλατφόρμα, το «The Sandbox» (την οποία «στεγάζουν» στο Χονγκ Κονγκ για ευνόητους λόγους). Η πλατφόρμα μοιάζει πολύ με το minecraft, δηλαδή όλα είναι κάπως χοντροκομμένα μέσα, μην φανταστείτε κόσμους μαγικούς και τέτοια… Μέσα λειτουργεί ως εικονικός κόσμος παιχνιδιού και συνάντησης, αλλά σιγά σιγά αρχίζουν να πουλούν και NFT, χρησιμοποιώντας το δικό τους νόμισμα, το Sand, το οποίο βασίζεται στο κρυπτονόμισμα Ethereum. Πωλούν επίσης και «χώρο» στην πλατφόρμα, μπορείς δηλαδή να αγοράσεις γη για να φτιάξεις σπίτι ή να ενοικιάσεις μια πολυτελή κατοικία από έναν μεσίτη (ε, ναι υπάρχουν και μεσίτες).

Και ερχόμαστε στο σήμερα. Τον περασμένο Αύγουστο ανακοίνωσαν με βίντεο στο YouTube τη δημιουργία ενός ολόκληρου καινούργιου κόσμου, του Sandbox Alpha, ο οποίος λανσαρίστηκε επίσημα μόλις την περασμένη Τρίτη, με την έκδοση 5.000 «εισιτηρίων» για τους τυχερούς. Ο καθένας μας μπορεί, βέβαια, να μπει να «χαζέψει», αλλά, κάνοντας εγγραφή στην υπηρεσία, σου ζητούν -με τον ίδιο τρόπο που άλλοι σου ζητούν να βάλεις τα στοιχεία της πιστωτικής σου κάρτας για μελλοντικές αγορές- να βάλεις τα στοιχεία του κρυπτο-πορτοφολιού σου. Και αφού δεν έχω, δεν μπόρεσα να μπω.

Και φυσικά γίνεται χαμός. Χαμός που δεν θα είχε γίνει, εάν πριν από ένα μήνα το Facebook δεν είχε ανακοινώσει την επένδυσή του στο Metaverse. Το Sand, το νόμισμά του, κέρδισε 250% σε αξία, έφτασε στην 74η θέση των κρυπτονομισμάτων και η κεφαλαιοποίησή του άγγιξε τα 2 δις. Γιατί το The Sandbox είναι ένα από τα πρώτα παραδείγματα Metaverse που είναι ήδη εδώ. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι στον δρόμο το Facebook και οι άλλοι τιτάνες του χώρου θα το καταπιούν όπως και τα υπόλοιπα του είδους, αλλά μέχρι τότε θα δούμε κι άλλα απίστευτα να ξεδιπλώνονται.

Μέσα στο , λοιπόν, είναι που μια εταιρεία αγόρασε ένα κότερο (μην φανταστείτε τίποτα περίπλοκο, σαν να ήταν φτιαγμένο από Lego από 5χρονο είναι) για 650.000 δολάρια. Περάσαμε λοιπόν με τον ξινό της πρώτης παραγράφου πολύ ώρα, να κουβεντιάζουμε για το ποιος αγοράζει κάτι τέτοιο. Καταλήξαμε σε διάφορες εκδοχές όπως: επενδυτές, νεαροί εκατομμυριούχοι κρυπτονομισμάτων (νομίζουν ότι είναι, γιατί, αν όλοι αρχίσουν να τα βγάζουν στην πραγματική αγορά, η τιμή τους θα καταβαραθρωθεί) και επίσης όσοι θέλουν να ξεπλύνουν χρήματα. Αλλιώς πώς εξηγείται;

Παρατήρηση 1η: Εάν τα έγγραφα αυτά ήταν 20 χρόνια πριν, όταν άρχισα να ασχολούμαι με την τεχνολογία, θα μου είχατε φορέσει ζουρλομανδία.

Παρατήρηση 2η: Έρχεται μεγάλος πόλεμος πλατφορμών μπροστά μας, γιατί τα ποσά είναι ήδη ιλιγγιώδη.

Παρατήρηση 3η: Ξεχάστε εντελώς την τεχνολογία και δείτε τι ποσά διακινούνται σε μια παράλληλη οικονομία, χωρίς κανέναν κρατικό έλεγχο και όπου κανείς δεν πληρώνει φόρους. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα για τις κοινωνίες μας.