Γράφει ο Γιώργος Κακούρης
Η ταινία «Από θαύμα» του Μαρίνου Καρτίκκη, που προβλήθηκε στο πλαίσιο των Κινηματογραφικών Ημερών 2011, αγγίζει -μέσα από την αναζήτηση των χαρακτήρων του για ένα προσωπικό ή υπερβατικό θαύμα, είτε αυτό είναι η επανασύνδεση, ο έρωτας ή η τεκνοποίηση- μια κοινωνία που παρουσιάζεται βαλτωμένη και σε αναζήτηση θαυμάτων. Όμως πέρα από την έξυπνη σκηνοθεσία, οι διαλόγοι -κάτι μεταξύ σαπουνόπερας και κοινότυπου θεατρικού έργου «για τις ανθρώπινες σχέσεις»- αδικούσαν πολλούς από τους καλούς ηθοποιούς που συμμετείχαν [respect στην Αντρούλα Ηρακλέους για αυτό το κάτι περισσότερο που εισήγαγε στη σχέση της με τον κινηματογραφικό γιο της] και δεν βοηθούσαν φυσικά ούτε τους λιγότερο ικανούς. Κρατάω κάποιες καλές στιγμές χαρακτήρων που δείχνουν εν μέρει τις δυνατότητες του σκηνοθέτη, καθώς και την πρωτοπορία του ότι αυτή ήταν ίσως η πρώτη κυπριακή ταινία που αγγίζει το θέμα των γκέι σχέσεων [ας είναι και με τον πλέον κοινότυπο τρόπο].
Δημοσιεύθηκε στο «Π» στις 8 Μαϊου 2011.
