Γράφει η Μερόπη Μωυσέως
Ο τίτλος της νέας ταινίας του Νιλ Μπέργκερ [τώρα στους κινηματογράφους] ακούγεται σε μια πρόταση του Ρόμπερτ Ντε Νίρο: Limitless supply. Μέχρι τότε, οι θεατές έχουν φτάσει στα δικά τους όρια. Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Άλαν Γκλιν και σε σενάριο του Λέσλι Ντίξον [η δουλειά του οποίου εκτείνεται από τη Mrs Doubtfire στο Look Who’s Talking Now και στο Thomas Crown Affair], η ταινία αποτελεί ένα ταξίδι στην ανθρώπινη συμπεριφορά: ο εθισμός έχει πολλές μορφές και στο Limitless περνά από τον χώρο των τεχνών σε αυτόν του Χρηματιστηρίου, των σχέσεων και της πολιτικής [σχεδόν] ανώδυνα. Το χάπι ΝΖΤ χαρίζει στον Έντι τη ζωή που θα ’θελε. Το πήραν κι άλλοι, χωρίς αίσιο, ωστόσο, αποτέλεσμα. Είναι πολλά τα μηνύματα της ταινίας που βασίζεται σε ένα σακούλι με διάφανα χαπάκια. Ό,τι μένει είναι μάλλον το «χάπι της επόμενης μέρας», οι σημερινές επιπτώσεις μιας άνευ ορίων επήρειας στη «μεγάλη ζωή». Που όσοι τη ζουν, φαίνεται πως κάτι πίνουν. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Δημοσιεύθηκε στις 29 Μαϊου στο «Π»
