Όταν ζεις με τον εχθρό

Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

* Πήρα ένα τηλεφώνημα την περασμένη βδομάδα από μια κυρία η οποία δήλωσε “τακτική αναγνώστρια της εφημερίδας” χωρίς λοιπά στοιχεία.

* Ήταν φανερά ενοχλημένη σχετικά με το άρθρο με τίτλο “Με ψίχουλα στις Κάννες”, το οποίο δημοσιεύθηκε την 1η Σεπτεμβρίου [σελ. 34] με θέμα την παρουσία της Κύπρου στο τμήμα Μάρκετ του Φεστιβάλ των Καννών.

* Το θέμα γράφτηκε με αφορμή δύο ερωτήσεις του βουλευτή των Οικολόγων, Γιώργου Περδίκη, στη Βουλή των Αντιπροσώπων: σε αυτές τις ερωτήσεις, ο κ. Περδίκης ζητούσε να μάθει κατά πόσον η Κύπρος δικαιολογείται να συμμετέχει στις Κάννες εν μέσω οικονομικής κρίσης, κατά πόσο δικαιολογείται ένας λειτουργός να παίρνει ημερήσιο επίδομα περισσότερο από το προκαθορισμένο [330 ευρώ αντί 204] εν μέσω οικονομικής κρίσης και κατά πόσον το ποσό που ξοδεύεται να δίνεται κατευθείαν στους κινηματογραφιστές [για να το κάνουν ό,τι θέλουν;]. Πάντα, εν μέσω οικονομικής κρίσης.

* Πίσω στο τηλεφώνημα: “Αναρωτιέμαι. Ένας δημοσιογράφος δεν πρέπει να διερευνά αυτά τα θέματα; Πού είναι η διαφάνεια; Πού είναι τα ποσά που ξοδεύτηκαν;”, μου είπε. * Της εξήγησα ότι το ποσό που ξοδεύτηκε, ύψους 14.200 ευρώ, αναγράφεται στο κείμενο.

* “Όχι!”, μου είπε, ζητώντας την αναλυτική κατάσταση του λογαριασμού. Πώς, δηλαδή, ξοδεύτηκε αυτό το ποσό: πόσα στη διαμονή, πόσα στα διαφημιστικά έντυπα, πόσα για το ενοίκιο του περιπτέρου κ.λπ. Δεν μου το είπε, αλλά φαντάζομαι πως αυτό εννοούσε: πόσα στα ποτά και στα ξενύχτια των λειτουργών των Πολιτιστικών υπηρεσιών.

* Τέλος, θεώρησε προκλητικό τον τίτλο του άρθρου και σχολίασε πως στην Κύπρο των εκποιήσεων, όταν συζητείται πως άνθρωποι θα βγουν έξω από τα σπίτια τους, το ποσό των 14.200 ευρώ δεν είναι ψίχουλα.

* Δεν πρόλαβα να συζητήσω. Ήταν ένας μονόλογος τον οποίο διέκοπτα μόνο για να ρωτήσω το όνομά της, σκεφτόμενη πως αφού η ίδια ξέρει το δικό μου, καλό θα ήταν να υπάρχει μια συνεννόηση. Δεν έμαθα ποτέ το όνομά της. Είπε ό,τι είχε να πει και έκλεισε το τηλέφωνο [“κατάμουτρα”].

* Η άποψή μου για τα ψίχουλα, βεβαίως, ενισχύθηκε. * Γιατί ο τίτλος ήταν εμμέσως και μια απάντηση στον κ. Περδίκη, ο οποίος έκανε θέμα στη Βουλή, δεν ξέρω κι εγώ για ποιο λόγο. Γιατί όντως θεωρεί σπατάλη τις 14 χιλιάδες; Γιατί δεν πιστεύει στο κυπριακό σινεμά; Γιατί δεν θεωρεί ότι η Κύπρος μπορεί να είναι χώρος γυρισμάτων για διεθνείς παραγωγές; Ή γιατί κάποιος έκανε παράπονο για τα 330 ευρώ που έπαιρναν ως ημερήσιο επίδομα οι δύο λειτουργοί [διαμονής και διατροφής περιλαμβανομένης σ’ αυτό το ποσό];

* Άθελά του;, ο κ. Περδίκης χτυπούσε τον ίδιο τον θεσμό της συμμετοχής της Κύπρου στο τμήμα Μάρκετ των Καννών το οποίο αποτελεί σημαντικό βήμα για τους κινηματογραφιστές της χώρας προς το εξωτερικό.

* Και το άρθρο της 1ης Σεπτεμβρίου τον θεσμό επιχείρησε να στηρίξει, όχι τον έκαστο λειτουργό.

* Η Κύπρος οφείλει να έχει παρουσία στο τμήμα Μάρκετ αν θέλει να αποκτήσει εξωστρέφεια ο κινηματογραφικός της τομέας και ο πολιτισμός της γενικότερα.

* Όσο για την κυρία στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου…, ας προσέχουν στις Πολιτιστικές υπηρεσίες, γιατί με τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις τους εχθρούς;