Η χαρά του κάμπινγκ είναι πάντα εκεί. Και η χαρά της μουσικής μέσα στα σοκάκια του Κάτω Δρυ δεδομένη. Και φέτος περάσαμε καλά στον Φέγγαρο, ακούσαμε μουσική, χαλαρώσαμε στη σκηνή και… στις σκηνές με μουσική, αλκοόλ, φίλους, γνωστούς και αγνώστους. Αν και φέτος έλειπε ο καλλιτέχνης που θα έκανε τις εκδηλώσεις να φαντάζουν ξεχωριστές, όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ή ο Φοίβος Δεληβοριάς άλλες χρονιές. Δεν μιλώ απαραίτητα για “κράχτες”, αλλά για την επιλογή που θα σε πάρει ένα βήμα παραπέρα από τη διασκεδαστική -αλλά επίπεδη- χίπστερ πλάκα που πρεσβεύουν οι Burger Project [για παράδειγμα]. Στα αρνητικά και κάτι πολύ απλό που θα μπορούσαν να λάβουν υπόψη οι διοργανωτές: ο κατασκηνωτικός χώρος χρειάζεται κάδους, αρκετούς κάδους σε ορατά σημεία, ακόμα και έστω χωρίς κάδους ανακύκλωσης. Για να μην ξαπολά ο κατασκηνωτής σκουπίδια όπου βρει και να μην τρέχουν να τα μαζεύουν οι εθελοντές…
Γιώργος Κακούρης