Χτύπησε το στόχο και πάρε μια φωτογραφία! Αυτή ήταν η συμφωνία σε ένα περίπτερο σκοποβολής ενός Λούνα Πάρκ στην Ολλανδία, στο οποίο σύχναζε η Ria van Dijk από το 1936. Αυτά τα «αυτοπορτρέτα», που έβγαιναν όταν ένα σφαιρίδιο χτυπούσε τον στόχο, προορίζονταν για αναμνηστικά σουβενίρ ενός ετήσιου έθιμου- σταθμού ζωής. Συσσωρευμένα όμως μέσα στις δεκαετίες έχουν γίνει κάτι περισσότερο.
Στο βιβλίο «In Almost Every Picture #7», ο Ολλανδός καλλιτέχνης Erik Kessels συνεργάστηκε με την van Dijk για να παρουσιάσει αυτή τη συλλογή από αυτοπροσωπογραφίες. Το αποτέλεσμα είναι ένα μοναδικό σχόλιο για τη γήρανση, τον πόλεμο, και την τέχνη της φωτογραφίας που εκτείνεται σχεδόν 80 χρόνια. Βλέποντας τες διαδοχικά, οι μηχανοποιημένες σέλφι της van Dijk λένε την ιστορία της ζωής της μέσα από ένα εμφανώς μεταβαλλόμενο σκηνικό της Ευρώπης του 20ου αιώνα, από την πρώιμη εφηβεία, στα τέλη της δεκαετίας του 1930 μέχρι τα γηρατειά, στο γύρισμα της νέας χιλιετίας. Η πρώτη εικόνα που παρουσιάζεται -1938- βγήκε το έτος πριν την εισβολή του Χίτλερ στην Πολωνία και η τελευταία πρίν λίγους μήνες τον Ιούλιο του 2016. Το εν λόγω εύρος παραπέμπει στην ταραχώδη εποχή στην οποία έζησε η van Dijk με ανεπαίσθητες λεπτομέρειες που διακρίνει κανείς μέσα στις φωτογραφίε, να σηματοδοτούν το μέγεθος των αλλαγών που έφερε.
Παράλληλα βλέπουμε και την ιστορία της ίδιας της φωτογραφίας, τις αλλαγές στην τεχνολογία και τρόπους παραγωγής εικόνας, από τις αρχικές μονόχρωμες εκτυπώσεις στις έγχρωμες polaroids στα smartphones. Αλλά η επίπτωση είναι πιο υποβλητική παρά αποδεικτική – ως επί το πλείστον αυτό που βλέπουμε είναι την θέα ενός εργάτη σε ένα Λούνα Πάρκ, με το πέρασμα των χρόνων και των ανθρώπων. Και την αποφασιστικότητα μίας γυναίκας να χτυπήσει τον στόχο. Μόδες και πρόσωπα αλλάζουν, αλλά ο στόχος της van Dijk παραμένει ο ίδιος.
+Όλες οι φωτογραφίες είναι από το βιβλίο «In Almost Every Picture #7», Erik Kessels, KesselsKramer Publishing.
