Έφυγε από τη ζωή ο σκηνοθέτης Σπύρος Α. Ευαγγελάτος

Σε ηλικία 77 ετών έφυγε από τη ζωή ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες.

Ο θάνατος του ιδρυτή του «Αμφι-θεάτρου», σκηνοθέτη, μεταφραστή, Καθηγητή και Ακαδημαϊκού Σπύρου Α. Ευαγγελάτου γέμισε θλίψη τον καλλιτεχνικό κόσμο.

O Σπύρος Ευαγγελάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940. Ήταν πτυχιούχος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οποίας ήταν και αριστούχος διδάκτωρ.

Το περασμένο καλοκαίρι έκανε την τελευταία του σκηνοθετική εμφάνιση με τον «Αμύντα» του Γεωργίου Μόρμορη στο Ηρώδειο και υποκλίθηκε στο κοινό του. Ήταν το τελευταίο χειροκρότημα για τον μεγάλο θεατράνθρωπο που τίμησε το θέατρο και τη χώρα του.

«Δεν απονέμω ποτέ τίτλους στον εαυτό μου. Γεύομαι όμως τις στιγμές, νιώθω την εκτίμηση του περίγυρου. Και έχω την ελπίδα ότι κάποιο σημάδι θα αφήσω κι εγώ στο θέατρο», δήλωνε στο Βήμα το 2001, με αφορμή την επέτειο 40 χρόνων πορείας στο θέατρο. 

Σε ανακοίνωσή του, ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου εκφράζει θλίψη για τον θάνατο του Σπύρου Ευαγγελάτου, «ενός χαρισματικού και εμπνευσμένου ανθρώπου, ενός ακούραστου δημιουργού με πολυδιάστατη προσφορά στο ελληνικό θέατρο: Ιδρυτής του “Αμφιθεάτρου”, σκηνοθέτης, μεταφραστής, καθηγητής και ακαδημαϊκός», όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Οργανισμού.

 

‘Έφυγε ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος. Μαζί του μια ολόκληρη εποχή. Ανεπανάληπτος και αναντικατάστατος. Οδύνη, σεβασμός, ευγνωμοσύνη από όλους μας. pic.twitter.com/Z6rd5woyAe

— Panos Skouroliakos (@PanosSkourolia1) January 24, 2017

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος σπούδασε Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Για πρώτη φορά σκηνοθέτησε επαγγελματικά σε ηλικία 21 ετών και συνέχισε με περισσότερες από 200 σκηνοθεσίες στα ελληνικά κρατικά θέατρα, στα Φεστιβάλ Αθηνών, Επιδαύρου και στο εξωτερικό (Βιέννη, Ζυρίχη, Σάλτσμπουργκ, Κάσσελ, Λουκέρνη, Πρίνστον ΗΠΑ, Μαδρίτη κ.α.).

«Φοιτητής ακόμη της Φιλοσοφικής και ενώ είχα τελειώσει τη σχολή του Εθνικού εργάστηκα ως ηθοποιός σε τέσσερις παραστάσεις. Παράλληλα όμως είχα οργανώσει μια θεατρική ομάδα, τη Νεοελληνική Σκηνή, και το 1961 ετοίμαζα την πρώτη μου σκηνοθεσία, με τον άπαικτο τότε “Φορτουνάτο” του Μάρκου Αντώνιου Φώσκολου, όπου έπαιζα κι εγώ. Φοιτητές σχολών ή νέοι ηθοποιοί ακόμη δυσκολευόμασταν να βρούμε τον χρόνο για τις πρόβες που γίνονταν στο σπίτι μου. Ηταν ο μακαρίτης ο Γιάννης Κοντούλης, η Κλεώ Σκουλούδη, η Αφροδίτη Γρηγοριάδου, μετά ήρθαν ο Νικήτας Τσακίρογλου και ο Χρήστος Τσάγκας. Το 1963 μετέφρασα και ανέβασα τη “Μαρία Δοξαπατρή” του Δημητρίου Βερναρδάκη. Ακολούθησαν ο “Θυέστης” του Κατσαΐτη μαζί με τον “Χάση” του Γουζέλη ενώ έστησα και το πρώτο ραδιοφωνικό ανέβασμα του “Κατσούρμπου”. Ο “Φορτουνάτος” έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Η παράσταση παίχτηκε τότε τρεις βραδιές και καταχειροκροτήθηκε. Δεν είναι τυχαίο ότι με το ίδιο έργο, σε τελείως διαφορετική σκηνοθεσία, εγκαινιάσαμε το Αμφι-θέατρο στην Πλάκα το 1984».

Το Αμφι-Θέατρο λειτούργησε αδιάλειπτα μέχρι το 2011, παρουσιάζοντας την εργασία του (από αρχαίους τραγικούς μέχρι σύγχρονους συγγραφείς) σε Αθήνα, Επίδαυρο και πολλές ελληνικές περιοχές, καθώς και σε τριάντα Διεθνή Φεστιβάλ των πέντε ηπείρων.

Σκηνοθέτησε έργα από όλο το φάσμα της παγκόσμιας δραματουργίας, καθώς και πολλές όπερες. Μετέφρασε, επίσης, θεατρικά κείμενα κλασικών και νεωτέρων. Έγραψε πολλά επιστημονικά μελετήματα, κυρίως σε θέματα του κρητικού και του επτανησιακού θεάτρου.

Διετέλεσε γενικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και πρόεδρός της. Το 1989 εξελέγη καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 1991 εξελέγη καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου διετέλεσε συχνά πρόεδρος.

Του απονεμήθηκαν πολλά βραβεία. Το 2005 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Η κηδεία του σκηνοθέτη και ακαδημαϊκού θα γίνει από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου.

ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ