Άδωνις Φλωρίδης: «Με ενδιαφέρει η ανάπτυξη της τοπικής κινηματογραφίας»

Δέκα χρόνια χρειάστηκαν μέχρι ο Άδωνις Φλωρίδης να είναι σε θέση να παρουσιάσει τη νέα, δεύτερη, μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο Rosemarie, η οποία θα έχει την παγκόσμια πρεμιέρα της σήμερα [27 Απριλίου] στο Φεστιβάλ Κινηματογραφικές Μέρες Κύπρος 2017 στο Θέατρο Ριάλτο.

Ο γνωστός Κύπριος σκηνοθέτης μίλησε το πρωί στην ραδιοφωνική εκπομπή «Πρωινή Επιθεώρηση» της Κατερίνας Ηλιάδη, στο ραδιόφωνο του Πολίτη 107.6 τόσο για την ταινία αλλά και για την παραγωγή ταινιών στην Κύπρο.

Τι τύχη μπορεί να έχει μια κυπριακή ταινία;

«Είμαστε μια χώρα χωρίς μεγάλη κινηματογραφική παράδοση με την έννοια ότι δεν είμαστε ούτε Χόλιγουντ, ούτε Γερμανία, ούτε Γαλλία, ούτε Αγγλία. Είναι δύσκολα τα πράγματα αλλά δεν είναι δύσκολα μόνο για μας. Είναι δύσκολα και για χώρες μικρές όπως η Κύπρος που δεν μπορούν από μόνες τους να στηρίξουν τον κινηματογράφο με την έννοια ότι μια ταινία αν πάει στο σινεμά, και 30 – 40 χιλιάδες εισιτήρια να κόψει στο σινεμά, δεν σημαίνει τίποτε.»

Ο σκηνοθέτης ανέφερε ότι ο κινηματογράφος είναι μια πολύ δαπανηρή τέχνη, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι μια ταινία Χάρι Πότερ έχει προϋπολογισμό ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ.

«Εμείς κάνουμε ταινίες με αυτό που ονομάζουμε micro budget», σχολίασε, «με μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ που μαζεύουμε από δεξιά και αριστερά. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης», είπε, επισημαίνοντας ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Κινηματογράφου [Eurimages] θεωρεί χαμηλού κόστους ταινίες όσες έχουν προϋπολογισμό έως και 5 εκατ. ευρώ.

Αυτή τη στιγμή, το κράτος διαθέτει από τον προϋπολογισμό του κονδύλι ύψους ενός [1] εκατομμυρίου ευρώ όχι για μια ταινία αλλά για ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ και για την προώθηση του κυπριακού κινηματογράφου στο εξωτερικό.

«Για να μπορέσει να αναπτυχθεί ο κινηματογράφος στην Κύπρο πρέπει να γίνουν ταινίες, πολλές ταινίες», σημείωσε ο κ. Φλωρίδης. «Αν δεν πειραματιστεί ειδικά η νέα γενιά με τη φόρμα, με την αφήγηση την κινηματογραφική, δεν μπορεί να εξελιχθεί ο κινηματογράφος. Πρέπει να υπάρχουν λεφτά, πρέπει να υπάρχουν κονδύλια, για να γίνουν ταινίες». 

Να διαθέσουμε τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους

Καταληκτικά, ο κ. Φλωρίδης ανέφερε ότι «πρέπει ως πολιτεία και ως χώρα να αποφασίσουμε αν μας ενδιαφέρει να υπάρχει η δική μας πολιτιστική κατάθεση μέσα από την πιο σημαντική μορφή τέχνης της εποχής μας. Ζούμε στην εποχή της οπτικής κουλτούρας, των κινούμενων εικόνων. Αν μας ενδιαφέρει δηλαδή η ανάπτυξη της κινηματογραφίας και της κινηματογραφικής παιδείας ή αν θα μείνουμε στο survivor. Αν ναι, τότε θα πρέπει να δούμε το θέμα σοβαρά και να διαθέσουμε τους οικονομικούς πόρους που είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη του κυπριακού κινηματογράφου. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν εκεί. Κουραστήκαμε ως κινηματογραφιστές να είμαστε το κλωτσοσκούφι τη στιγμή που διατίθενται λεφτά για τόσα άλλα πράγματα και δεν αναφέρομαι σε άλλες μορφές τέχνης, για να το ξεκαθαρίσουμε. Ξέρουμε ότι δεν φέρνει ψήφους ο κινηματογράφος αλλά να αναλογιστούν τις ευθύνες τους εκείνοι που πρέπει.

Αυτή τη στιγμή έχουμε και τις βασικές υποδομές και τον κόσμο – έχουμε επαγγελματίες του κινηματογράφου στην Κύπρο οι οποίοι είναι ισάξιοι με τους συναδέλφους τους στο εξωτερικό.

Εμένα εκείνο που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι η ανάπτυξη της τοπικής κινηματογραφίας. Με ενδιαφέρει η πολιτισμική μας κατάθεση μέσα από αυτό το μέσο».

ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ