Γράφει η Μαρία Χαμάλη – Πατέρα*
Φράνσις Μπέικον και Λουσιάν Φρόιντ: δύο εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες, εκκεντρικές και εγωπαθείς και η μεταξύ τους σχέση είναι το θέμα της παραγωγής της Alpha Square.
Συγγραφέας: Ανθή Ζαχαριάδου
Σκηνοθεσία: Βαρνάβας Κυριαζής, Ανδρέας Αραούζος
Παίζουν: Βαρνάβας Κυριαζής, Ανδρέας Αραούζος, Μαριλένα Αχιλλέως
Παραγωγή: Alpha Square
Πάντα με γοήτευαν οι βιογραφικές ιστορίες καλλιτεχνικών μύθων, ιδιαίτερα ζωγράφων και ποιητών. Το ταλέντο, η εκκεντρικότητα, η ευφυΐα, η αφοσίωση και, πολύ συχνά, ο αυτοκαταστροφικός τους χαρακτήρας, ασκεί μια ακαταμάχητη έλξη, επιβεβαιώνοντας το πόσο αναπόσπαστα είναι τα στοιχεία αυτά για τη διαδικασία της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η Ανθή Ζαχαριάδου εμπνέεται από δύο τέτοιες αυθεντίες της ζωγραφικής, τον Francis Bacon (Φράνσις Μπέικον) και Lucian Freud (Λουσιάν Φρόιντ) και στήνει το νέο της έργο γύρω από την πολυετή φιλία η οποία τους συνέδεσε (1943-1970), αλλά και τη βαθιά ρήξη που τους κράτησε μακριά, μέχρι τον θάνατό τους. Ο ένας (Μπέικον), αυτοκαταστροφικός ομοφυλόφιλος, κυνικός, αδιάφορος για τις κοινωνικές συμβάσεις, φανατικός πολέμιος του ρεαλισμού και της πραγματικότητας, με μια φαινομενική ευκολία στην έμπνευση και την παραγωγή έργων, δημιουργεί αριστουργήματα γεμάτα πόνο, δυσμορφία και εγκλεισμό. Ο άλλος (Φρόιντ), με έναν υπερσεξουαλισμό προς το γυναικείο φύλο, φέροντας τα κατάλοιπα της εβραϊκής καταγωγής του και της φήμης του παππού του (Σίγκμουντ), αντιλαμβάνεται τη δημιουργία ως προϊόν μεθοδικότητας και σκληρής εργασίας και εγκλωβίζεται σε έναν ευνουχιστικό ρεαλισμό. Πρόκειται για δύο εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες, εκκεντρικές και εγωπαθείς, με εντελώς διαφορετικές θεωρίες περί ζωής και τέχνης. Η σύγκρουσή τους είναι θέμα χρόνου και η απώλεια της σχέσης τους θα σημαδέψει και τους δύο.
Το κείμενο
που υπογράφει η Ανθή Ζαχαριάδου
είναι εμπεριστατωμένο
και η εκτεταμένη έρευνα
του θέματός της
φαίνεται ακόμα και στις,
εκ πρώτης όψεως,
ασήμαντες λεπτομέρειες