«I won’t dance, don’t ask me» στο «The Island Club»

ΠΑΡΑΘΥΡΟ Δημοσιεύθηκε 24.10.2023
Annabelle Agbo Godeau, Liz, 2021. Λάδι σε καμβά, 22 x 14 εκ.
Η ατομική έκθεση της Annabelle Agbo Godeau θα φιλοξενείται στον εκθεσιακό χώρο μέχρι τις 28 Νοεμβρίου 2023

Στο πλαίσιο της διοργάνωσης Limassol Art Walks 2023, το The Island Club, παρουσίασε την ατομική έκθεση της Annabelle Agbo Godeau, «I won’t dance, don’t ask me», η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Νοεμβρίου 2023.

Μέσα από ένα σύμπλεγμα ζωγραφικών έργων σε φακέλους από κηρόχαρτο, η έκθεση πραγματεύεται την εμπειρία της αμφισημίας ως προς την φυλετική ταυτότητα, καθώς και τη διασταύρωση της εν λόγω εμπειρίας με το φύλο, εστιάζοντας στην έννοια του «passing» και το συνδεδεμένο ρατσιστικό μοτίβο της «τραγικής μουλάτα»: ένας μυθοπλαστικός χαρακτήρας διφορούμενης εθνοτικής και φυλετικής καταγωγής που «περνάει ως λευκή», αναπτύσσοντας μια αντικρουόμενη αίσθηση ταυτότητας και συναντώντας, εν τέλει, μια ατυχή—ή και τραγική—μοίρα.

I know that music leads the way to romance
So if I hold you in my arms, I won't dance
And that's why I won't dance, why should I?
I won't dance, how could I?
I won't dance, merci beaucoup

I won’t dance, Fred Astaire, 1935

4673928839878103 image
01. Annabelle Agbo Godeau, The last interview, 2023. Λάδι σε καμβά, 23 x 18 εκ.

Η ταξινόμηση των ανθρώπων και των πληθυσμών με μικτή εθνοτική και φυλετική καταγωγή έχει εξελιχθεί με ποικίλους τρόπους ανά τον κόσμο, συχνά σε σχέση με το θεσμό της δουλείας. Οι Νότιες Ηνωμένες Πολιτείες, τα νησιά της Καραϊβικής και ορισμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής ανέπτυξαν ξεχωριστές ορολογίες για τον χαρακτηρισμό των ατόμων με μικτή εθνοτική και φυλετική καταγωγή, και ορισμένοι από αυτούς τους όρους εξήχθησαν στην Ευρώπη, συχνά με υβριστικό συνειρμό. Τέτοιες ταξινομήσεις έχουν επίσης κωδικοποιηθεί στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο μέσω διαφόρων μυθοπλαστικών μοτίβων, με πιο χαρακτηριστική αυτή της «τραγικής μουλάτα», που ανάγεται στην αμερικανική λογοτεχνία του 19ου αιώνα και διαδραματίζει κεντρικό ρόλο σε βιβλία όπως το Passing(1924) της Nella Larsen. Κινηματογραφικά, η πιο γνωστή ίσως εμφάνιση του εν λόγω στερεότυπου παρατηρείται στην ταινία «Imitation of Life» (1934) του John M. Stahl και τη μεταγενέστερη διασκευή της από τον Douglas Sirk (1959).

Η ταινία «Imitation of Life» αποτελεί την κύρια αναφορά της Annabelle Agbo Godeau στη νέα σειρά ζωγραφικών έργων που παρουσιάζονται στην έκθεση «I won't dance, don't ask me» —ένα συνονθύλευμα εικόνων και κειμένων που, αντί να φιλοδοξούν προς μια σαφή κατανόηση του τι σημαίνει να είσαι «στο ενδιάμεσο», αποζητούν μια πληθώρα τρόπων αυτοπροσδιορισμού.

4673929012265721 image
Annabelle Agbo Godeau, Talks in foreign language, 2021. Λάδι σε καμβά, 160 x 125 εκ.

Λίγα λόγια για την εικαστικό

H Annabelle Agbo Godeau (γεν. 1995, Παρίσι) είναι ζωγράφος που συνθέτει τα έργα της με θραύσματα από ψηφιακά και έντυπα μέσα. Αποφοίτησε με MFA από την Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού το 2018 και σπούδασε υπό την Ellen Gallagher στην Kunstakademie Düsseldorf. Στις πρόσφατες ατομικές εκθέσεις συμπεριλαμβάνονται οι εξής: Too good to be true, JVDW, Ντύσσελντορφ (2022)· La théorie du cygne noir, Galerie Hussenot, Παρίσι (2022)· Suspense, TGB Art Projects, Μόναχο (2022) και Die Εiserne Hand, Gallery Alexandra Romy, Ζυρίχη (2021). Στις ομαδικές της εκθέσεις συμπεριλαμβάνονται οι εξής: 8th Biennial of Painting, The ‘t’ is Silent, Museum Dhondt-Dhaenens, Deurle, Βέλγιο (2022)· FACE TO FACE, Museum Haus Opherdicke, Holzwickede, Γερμανία (2022) και Species of Spaces, The Bass Museum, Μαϊάμι (2022).

Πληροφορίες

Διάρκεια: 20 Οκτωβρίου – 28 Νοεμβρίου 2023
Ώρες λειτουργίας: Πέμπτη με Σάββατο, 12:00-18:00. To Σάββατο 21 Οκτωβρίου η έκθεση θα είναι ανοιχτή 11:00-20:00, και την Κυριακή 22 Οκτωβρίου 11:00-18:00, για το Limassol Art Walks.
Χώρος έκθεσης: The Island Club, Αγορά Ανεξαρτησίας #18, 3036, Λεμεσός, Κύπρος
Επικοινωνία: info@the-island-club.com / the-island-club.com / @theislandclubcy

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ