Oι εκδόσεις Γερμανός με Παφίτικες ρίζες και έδρα τη Θεσσαλονίκη άρχισαν να δραστηριοποιούνται στον πολύ δύσκολο χώρο βιβλίου και των εκδόσεων το 1982. Ήδη διανύουν τον πρώτο χρόνο της 5ης δεκαετίας με σημαντικές εκδόσεις και τη σκυτάλη παίρνει η νέα γενιά.

Ο εκδότης βιβλίων με ελληνοκεντρικά θέματα και δημοσιογράφος Ανδρέας Γερμανός σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΚΥΠΕ ανέφερε πως κάθε βιβλίο που εκδίδουν ως εκδοτικός οίκος και μπαίνει στα βιβλιοπωλεία θέλουν να διαβάζεται.

Πρόσθεσε πως όποιος ασχολείται με τον πολιτισμό το κάνει με προσωπικό κόστος και εκτιμά πως επειδή ο ρομαντισμός από μόνος του δεν αρκεί, κάποια στιγμή θα πρέπει οι ηγεσίες του πολιτισμού σε Ελλάδα και Κύπρο, να επενδύσουν σε μία μακροχρόνια πολιτική στήριξης του βιβλίου, που θα σημαίνει στήριξη των συγγραφέων, στήριξη των εκδοτών, και στήριξη των βιβλιοπωλών.

Εκτιμά πως η έκδοση βιβλίων με ελληνοκεντρικά θέματα συμβάλλει στην καλύτερη γνώση της ιστορικής πραγματικότητας. Η Παιδεία μας είναι ελληνοκεντρική και οφείλουμε μέσα από τέτοιες εκδόσεις να μεταλαμπαδεύσουμε τα πιστεύω και τις αξίες και να βοηθήσουμε όσους μελετούν ή ασχολούνται με την έρευνα, να έχουν όσο γίνεται περισσότερες πηγές στη διάθεσή τους, συμπλήρωσε. Όσο για την Κύπρο ανέφερε πως «είναι μεγάλη αγάπη γιατί είναι βαθιά στο DNA μου».

Ερωτηθείς για το ποιοί είναι οι παράγοντες που ορίζουν την πολιτισμική ταυτότητα ενός τόπου κατά την άποψη του, ο κ. Γερμανός απήντησε πως η πολιτισμική ταυτότητα ενός τόπου διαμορφώνεται πρωτίστως από τη γλώσσα που μιλούν οι κάτοικοι του τόπου αυτού και από την ιστορία του.

Επιπλέον όμως, δεν αρκεί μόνο το παρελθόν,προσθέτοντας πως ο πολιτισμός διαμορφώνεται και μετεξελίσσεται κάθε μέρα. Επομένως συνέχισε, σημαντικός παράγοντας είναι και το πολιτισμικό προϊόν που παράγει αυτός ο τόπος σήμερα. Εκτιμά επίσης πως ένας ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος, μπορεί να αφήσει πολύ ισχυρό αποτύπωμα στον πολιτισμό ενός τόπου.

Υποστήριξε πως η διαδικασία για να εκδώσει κάποιος συγγραφέας είναι απλή. Ο συγγραφέας ή ποιητής που ενδιαφέρεται να εκδώσει το σύγγραμμα του σε βιβλίο είπε, «θα επικοινωνήσει με τον εκδοτικό μας οίκο και θα στείλει τα κείμενά του, τα οποία θα εξεταστούν από το τμήμα εκδόσεων και εφόσον το περιεχόμενο του βιβλίου εμπίπτει στα ενδιαφέροντα των εκδόσεων μας και είναι πρωτότυπο, δεν είναι προϊόν λογοκλοπής, τότε θα ενημερωθεί ο συγγραφέας για την διαδικασία που θα ακολουθηθεί για την έκδοσή του».

Σε σχέση με το πως αποτιμά την οικονομική διάσταση του πολιτισμού σήμερα στην Βόρειο Ελλάδα και πως στην Κύπρο, ο κ. Γερμανός είπε πως όποιος ασχολείται με τον πολιτισμό σήμερα, στην Ελλάδα ή στην Κύπρο, το κάνει με προσωπικό κόστος.

Κάποιος είπε, «που θέλει να πλουτίσει τη σήμερον ημέρα, δεν θα εκδώσει βιβλία. Οι εκδότες προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον κάθε άλλο παρά ευνοϊκό. Εμείς για παράδειγμα, εδώ και 41 χρόνια συνεχίζουμε να εκδίδουμε βιβλία για το Κυπριακό, χωρίς να έχουμε καμία στήριξη, καμία εγγύηση από την πολιτεία ή από φορείς, ότι τα βιβλία μας θα έχουν εξασφαλισμένη θέση στις δημόσιες βιβλιοθήκες ή στα σχολεία». Συνεχίζουμε είπε, να τα εκδίδουμε όμως γιατί πιστεύουμε στην αξία αυτών των βιβλίων, και στην αξία του να υπάρχουν τέτοιου είδους βιβλία, για όποιον τα χρειαστεί, σήμερα ή στο μέλλον.

Ερωτηθείς κατά πόσο οι Έλληνες προτιμούν τα best sellers και αν ναι πως το βλέπει αυτό εκδοτικά, ο κ. Γερμανός ανέφερε πως σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη παραγωγή σε τίτλους βιβλίων και ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα σε όλα αυτά τα βιβλία, εκείνα που είναι πολύ πιο κοντά στη σφαίρα των ενδιαφερόντων του. Όλα τα βιβλία από τη στιγμή που κυκλοφορούν έχουν το δικό τους μικρό ή μεγάλο αναγνωστικό κοινό, προσθέτοντας πως σ’ όλο τον κόσμο πράγματι υπάρχει μια ιδιαίτερη προτίμηση στα best sellers. Αυτό όμως συνέχισε, δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να κυκλοφορούν άλλα βιβλία. Όπως εξήγησε, κάθε βιβλίο όταν κυκλοφορεί επιδιώκει να διαβαστεί από όσο γίνεται μεγαλύτερο κοινό και γιατί όχι να γίνει και best seller.

Ο εκδότης αναφέρει πως το κυπριακό είναι μέσα στις εκδοτικές του αναζητήσεις. Το Κυπριακό είπε στο ΚΥΠΕ, «είναι το πιο σοβαρό θέμα που με απασχολεί σε προσωπικό επίπεδο και πριν από το 1974. Ξέρετε έζησα ως μαθητής εκείνα τα δύσκολα χρόνια της πολύ διαταραγμένης πολιτικής περιόδου της Κύπρου, και στη συνέχεια βίωσα την εισβολή. Στις 20 Ιουλίου 1974 εγώ και οι συνομήλικοί μου έπρεπε να απολυθούμε από τις τάξεις της Εθνικής Φρουράς, όμως αντί να πάρουμε απολυτήριο, πήραμε φύλλο πορείας για να ενταχθούμε στα τάγματα ή τις νέες μας μονάδες για να αντιμετωπίσουμε την τουρκική εισβολή».

Φυσικά είπε ο κ. Γερμανός έχω φίλους, συμμαθητές και συναγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για την Κύπρο και αρκετοί ακόμη μετά από 50 σχεδόν χρόνια παραμένουν αγνοούμενοι.

Όπως καταλαβαίνετε όλα αυτά τα βιώματα έχουν επηρεάσει σημαντικά τη ζωή μου και μεταφέρθηκαν και στις επαγγελματικές μου δραστηριότητες, συμπλήρωσε.

Ερωτηθείς για την πρόσφατη έκδοση του, ανάμεσα σε άλλα και το βιβλίο του δημοσιογράφου και πρώην αρχισυντάκτη της Σημερινής, Σάββα Ιακωβίδη, με τίτλο «Η Κύπρος στα πρόθυρα της Τουρκοποίησης», ο κ. Γερμανός σημείωσε πως το βιβλίο του Σάββα Ιακωβίδη κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Γερμανός. Στις 18 Οκτωβρίου έγινε η πρώτη παρουσίασή του στη Λευκωσία, στη Δημοσιογραφική Εστία. Η συμμετοχή του κόσμου, για τα μέτρα μιας παρουσίασης βιβλίου, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Με εντυπωσίασε είπε, «η συμμετοχή του κοινού και τα ερωτήματα τους, που τέθηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε. Διέκρινες την αγωνία για το μέλλον της Κύπρου, του Κυπριακού Ελληνισμού, τη συνέχιση της ύπαρξης του Ελληνισμού στην Κύπρο και τί θα ακολουθήσει αν υπογραφεί λύση Διζωνικής Ομοσπονδίας».

Πρόσθεσε πως με το βιβλίο του ο Σάββας Ιακωβίδης έρχεται να ταρακουνήσει μέσα από τα κείμενά του τα λιμνάζοντα νερά και τον εφησυχασμό που υπάρχει σε μια μεγάλη μερίδα στην Κύπρο. Εκτίμησε επίσης πως «το βιβλίο θα πρέπει να διαβαστεί και να μελετηθεί σοβαρά από την πολιτική ηγεσία του τόπου και από όλους εκείνους που αποφασίζουν για το μέλλον της Κύπρου».

Αναφορικά με την σχέση του με την Κύπρο εκτός των εκδοτικών δραστηριοτήτων του ο κ. Γερμανός επανέλαβε πως είναι Παφίτης. Εδώ σημείωσε, «πέρασα τα πρώτα 20 χρόνια της ζωής μου μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1975, που έφυγα για σπουδές στη Θεσσαλονίκη. Η Κύπρος είναι η ιδιαίτερη μου πατρίδα, αγωνιώ για το μέλλον της και την επισκέπτομαι όσο πιο τακτικά μπορώ. Εδώ είναι η οικογένεια, οι καλύτεροι μου φίλοι, οι επιζήσαντες συναγωνιστές μου και προσπαθώ όσο μπορώ να έρχομαι, να συναντιόμαστε και να διατηρούμε αυτές τις τόσο σημαντικές σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια».

Επισήμανε επίσης πως η μόνη χορηγία που ελαβαν ήταν από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου, ήταν πριν πολλά πολλά χρόνια «όταν εκδώσαμε το βιβλίο του Ανδρέα Κελέσιη Ναυτικά Κιάλια».

Σε ερώτηση για το αν υπάρχει μέλλον πολιτιστικής εξελικτικότητας στην Πάφο και στην Κύπρο, ο κ. Γερμανός απάντησε πως πολιτισμός είναι η καθημερινότητά μας και η καθημερινή μας ζωή, οι πράξεις, οι ενέργειές μας και ό,τι δημιουργούμε με στόχο να συμβάλουμε στη βελτίωση του εαυτού μας, των συνανθρώπων μας και της κοινωνίας μας. Επεσήμανε ωστόσο πως για να υπάρξουν όλα αυτά πρωτίστως χρειάζεται σωστή Παιδεία.

Εκτιμά πως η Πάφος και η Κύπρος είχαν πάντοτε υψηλό επίπεδο Πολιτισμού και ότι υπάρχουν εκείνες οι δυνάμεις που μπορούν να συμβάλουν στην πολιτιστική και πολιτισμική εξέλιξη και να βάλουν και την Πάφο και την Κύπρο στις πρώτες θέσεις του πολιτιστικού χάρτη. Η επιτυχία και η εξέλιξη σε όλους τους τομείς έρχεται μέσα από την πολλή και συστηματική εργασία συμπλήρωσε.

Πρόσθεσε πως η Κύπρος έχει πολύ καλούς νέους συγγραφείς, οι οποίοι πρέπει να βοηθηθούν ιδιαίτερα στα πρώτα τους βήματα για να προβάλουν το έργο τους.

Η επίδραση της παγκοσμιοποίησης είναι καταλυτική απήντησε ο κ. Γερμανός σε ερώτηση για το πως η παγκοσμιοποίηση επιδρά στη διαμόρφωση πολιτισμικής πραγματικότητας.

Σχετικά με τις πρόσφατες εκδόσεις του, είπε πως, πρόσφατα πέρα από τα βιβλία «Η Κυπριδα Ντελάλισα»της Αθηνάς Χαραλαμπίδου, «Ο Μεγάλος Εχθρός» του Μιχάλη Τσικαλά, «Ευαγόρας Παλληκαρίδης» του Ζήνωνα Ζαννέτου, «Disruptive Technologies 101» του Σάββα ΧατζηΧριστοφή, και βεβαίως το βιβλίο του Σάββα Ιακωβίδη, έχουν επίσης εκδώσει τις πρώτες ποιητικές συλλογές της Θάλειας Τάσσου με τίτλο «Κατάθεση», του Μάρκου Γιαπάνη με τίτλο «Εγώ ο Άνθρωπος» και του Δημοσθένη Σπυρόπουλου με τίτλο «Άγρυπνα ποιήματα σε φιλόξενες νύχτες».

Ερωτηθείς κατά πόσο ο πολιτισμός και πότε θα μπορούσε να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη στη χώρα μας απάντησε πως αυτά δεν γίνονται συγκυριακά. Χρειάζεται πρώτα σημείωσε, «να γίνει μια γενναία επένδυση από μεριάς της χώρας. Επένδυση καταρχήν οικονομική, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή, αλλά και σε επίπεδο παιδείας».

Όπως εξήγησε, ο πολιτισμός καλλιεργείται, ξεκινάει από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, και μετά περνάει στους εκδοτικούς οίκους, τις θεατρικές στέγες, τους κινηματογράφους. Εκτίμησε ακόμη πως θα πρέπει η χώρα που θέλει τον πολιτισμό ως εξαγώγιμο προϊόν που θα αποφέρει πόρους, να φροντίσει προηγουμένως να παρέχει ένα φιλόξενο και ασφαλές περιβάλλον στους δημιουργούς.