Το φύλο οποιουδήποτε μαέστρου δεν αφορά ούτε και επηρεάζει την ικανότητα ή την ποιότητα του έργου του, επισημαίνει σε ανακοίνωσή του την Τετάρτη το Ίδρυμα Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου, αναφορικά με τη νέα πολιτική που αυτό έχει θεσπίσει για ίση κατανομή των αναθέσεων σε φιλοξενούμενους μαέστρους και σολίστ σε άνδρες και γυναίκες.

Όπως αναφέρεται, τα τελευταία χρόνια το Ίδρυμα Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου πήρε θέση στην πρώτη γραμμή, πλάι σε οργανισμούς πρωτοπόρους όπως το Institute of Women Conductors στην Αμερική, το οποίο παρέχει ένα δίκτυο ενδυνάμωσης, ανθεκτικότητας και στήριξης των γυναικών μαέστρων, με στόχο να μεταφέρει το απλό αλλά υποτιμημένο μήνυμα πως το φύλο οποιουδήποτε μαέστρου δεν αφορά ούτε και επηρεάζει την ικανότητα ή την ποιότητα του έργου τους.

«Όπως σε κάθε επάγγελμα, η ουσία βρίσκεται καθαρά στην εκτέλεση και το αποτέλεσμα. Η απήχηση της ερμηνείας, η συγκίνηση του κοινού, η επικοινωνία των μαέστρων με την ορχήστρα, η αλήθεια τους, το ήθος τους είναι αυτά που μετρούν», σημειώνει το Ίδρυμα.

Αναφέρει ακόμη πως επιδιώκει συνεργασίες με ανερχόμενες, διακεκριμένες και παγκοσμίου φήμης γυναίκες μαέστρους, οι οποίες με ιδιαίτερη χαρά αποδέχονται την πρόσκλησή του να διευθύνουν τη συμφωνική ορχήστρα σε συναυλίες και εγχώριες εκδηλώσεις, αναφέροντας ενδεικτικά τη Ζωή Τσόκανου, τη Ζωή Ζενιώδη, τη Χριστίνα Αθηνοδώρου, την Κυριακή Κουντούρη, τη Λίζα Ξανθοπούλου και τη Σάρα Ιωαννίδου.

Επίσης, μεταξύ των σπουδαίων σολίστ γυναικών που έχουν συνεργαστεί με την Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου, αναφέρεται, συγκαταλέγονται οι Anais Gaudemard (άρπα), Άντρη Χατζηανδρέου (πιάνο), Έλενα Μιτέλλα (πιάνο), Νατάσα Χατζηανδρέου (κρουστά), Άννυ Φασσέα (σοπράνο), Θεοδώρα Μπάκα (μέτζο-σοπράνο), Ζώη Νικολαΐδου (σοπράνο), Μαρίζα Αναστασιάδη (σοπράνο), Ιωάννα Τρουλλίδου (τραγούδι jazz), Ραφαέλλα Χαραλάμπους (σοπράνο), Simona Eisinger (σοπράνο) και Gulnara Shafigullina (σοπράνο).

«Στόχος μας να τονίσουμε τη σημασία της ισορροπίας στο πόντιουμ, μετατοπίζοντας το φύλο του μαέστρου από το επίκεντρο, με πρόθεση να επαναφέρουμε την ουσία, δηλαδή τη μετάδοση της κλασικής μουσικής στη νέα γενιά και την ευρύτερη κοινωνία, την αντικειμενική αντιπροσώπευσή της από άξιους επαγγελματίες ανεξαρτήτως φύλου, τη χρήση της ως γλώσσας αγάπης, ειρήνης, σεβασμού, έμπνευσης, πολιτισμού, και ισότητας, την απόλυτη της μαγεία όταν εκφράζεται ελεύθερα, ισότιμα, δίκαια και ισορροπημένα», καταλήγει το Ίδρυμα.