Τρεις φίλες πήραν την πρωτοβουλία να ξεναγήσουν το κοινό στη δημιουργικότητά τους, η οποία ξεδιπλώνει τη θεματική της ψυχικής υγείας. Η Μικαέλλα Χριστοδουλίδη, η Ελπινίκη Γεωργίου και η Ελένη Ξενοφώντος στήνουν ένα διαδραστικό ταξίδι λίγο πριν τα Χριστούγεννα, από τις 22 μέχρι και τις 24 Δεκεμβρίου 2023, στο Γκαράζ, και καλούν το κοινό να φέρει τα ακουστικά του για να έχει μία ολοκληρωμένη εμπειρία στη διαδρομή της δημιουργίας των έργων.

Το ταξίδι αρχίζει με την προσπάθεια των τριών φιλενάδων να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους μέσω της τέχνης τους. Εμπνευσμένες από την ιδιαίτερη κυπριακή λέξη «σαλαμούρτα», δημιουργούν έναν χώρο απαλλαγμένο από επιβεβλημένα νοήματα, επιτρέποντας στην τέχνη να συγκλίνει μια αντανάκλαση τόσο του δεσμού της φιλίας τους όσο και των δημιουργιών τους. Στην έκθεση που διοργανώνουν στο Γκαράζ συνδυάζονται έργα από ρεαλιστική τέχνη, κεντητική και ανακυκλώσιμες κατασκευές, όπου το καθένα αφηγείται μια μοναδική ιστορία των πρόσφατων βιωμάτων, σκέψεων και συναισθημάτων τους.

Το ταξίδι στη δημιουργία

Μιλώντας για τη δημιουργία της έκθεσης, η Μικαέλλα Χριστοδουλίδη αναφέρει πως «η τέχνη ήταν πάντα ένα μεγάλο κομμάτι της φιλίας μας και των παιδικών μας χρόνων. Σκοπός αυτής της έκθεσης δεν ήταν απλώς να δημιουργήσουμε ένα όμορφο αποτέλεσμα αλλά κυρίως να εστιάσουμε στη διαδικασία της δημιουργίας και τα θετικά αποτελέσματα που εξελίχθηκαν μέσω αυτής». Όσον αφορά τη διαδικασία δημιουργίας, προσθέτει πως «υπήρξε σχεδόν θεραπευτική για την ψυχική μας υγεία και την κατανόηση και αντιμετώπιση των συναισθημάτων με τα οποία ήρθαμε αντιμέτωπες τους τελευταίους μήνες».

«Το γεγονός ότι η δημιουργικότητα και η ψυχική υγεία κάποιου ατόμου είναι συνδεδεμένες δεν είναι απλώς κοινή αντίληψη, αλλά και μια εκτενώς μελετημένη θεωρία. Αυτή η σύνδεση δεν φαίνεται να είναι αιτιολογική, αλλά συσχετική. Πολλοί φιλόσοφοι και ιστορικοί τέχνης υποστηρίζουν ότι η θεωρία έχει ρίζες στη μυθολογία και στις Μούσες που υπήρξαν εμβληματικές για κάθε διανοητική και δημιουργική δραστηριότητα. Υπάρχουν επίσης πολλοί καλλιτέχνες που η δουλειά τους απεικονίζει ξεκάθαρα την ψυχική τους υγεία και επηρεάζεται άμεσα από τα συναισθήματά τους, όπως οι Van Gogh, O'Keefe, Munch», σχολιάζει για τη θεματική που επέλεξαν να επικεντρωθούν. Οι ίδια προσθέτει επίσης πως «τα τελευταία χρόνια η τέχνη και ο κινηματογράφος έχουν γεμίσει με παραδείγματα από καλλιτέχνες που 'ακυρώνονται' επειδή η τέχνη τους και η προσωπικότητά τους κρίνονται σαν μια κοινή οντότητα. Αυτό είχε και ως αποτέλεσμα την αμφισβήτηση του έργου αρκετών δημιουργών όπως ο Kubrick, ο Warhol και ο Woody Allen. Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι ο καλλιτέχνης και η τέχνη του δεν μπορούν πλέον να διαφοροποιηθούν, τότε πώς απεικονίζεται η ψυχική υγεία του καλλιτέχνη μέσα από την τέχνη του; Επηρεασμένη από το παραπάνω ερώτημα, με την πιο πρόσφατή μου δουλειά προσπαθώ να προσωποποιήσω τα συναισθήματά μου στο χαρτί. Αυτό που θα δείτε δεν είναι απλώς ένας πίνακας, αλλά αποτελεί μια προσωπική παράσταση των συναισθημάτων μου που καθρεφτίζει τις σκέψεις μου. Στόχος μου είναι να χρησιμοποιήσετε τον πίνακα σαν ένα εισιτήριο για να δείτε τον καλλιτέχνη».

Η Ελένη Ξενοφώντος μιλά για το δικό της καλλιτεχνικό ταξίδι το οποίο, λέει, πως περιστρέφεται γύρω από τη μεταμορφωτική δύναμη της επαναχρησιμοποίησης των υλικών, εμφυσώντας τους έναν ανανεωμένο σκοπό μέσα από μια στοχαστική και δημιουργική διαδικασία. «Πήρα υλικά φαινομενικά απαρατήρητα και τα έπλεξα σε μια αφήγηση ανανέωσης και σκοπού. Με παρόμοιο τρόπο που χρησιμοποίησα μια δημιουργική διαδικασία για να σπρώξω τις πρώτες ύλες έξω από τα όριά τους και τις συμβατικές τους μορφές, έχω επίσης ωθήσει τον εαυτό μου έξω από τις ζώνες άνεσης, ανακαλύπτοντας νόημα στην απλότητα και αναγνωρίζοντας το νόημα των συνδέσεων», αναφέρει για τη σύνδεση των πρώτων υλών και την πρακτική της. Όσον αφορά τη συγκεκριμένη φιλοσοφία, η ίδια επισημαίνει πως «συνυφαίνεται άψογα με τη συμβολική επιλογή του κύκλου, μια αναπαράσταση ατελείωτης συνέχειας. Αντικατοπτρίζει τους φυσικούς κύκλους που βιώνουμε όλοι - τόσο ζωντανά όντα όσο και υλικά. Ενώ τα ζωντανά πράγματα επεξεργάζονται απρόσκοπτα τους κύκλους, η προσέγγισή μας στη ζωή ενός υλικού παραμένει ατελής. Στόχος μου ήταν να πειραματιστώ με αυτόν τον κύκλο, διαταράσσοντάς τον σε διάφορα σημεία. Αυτή η εξερεύνηση έχει φωτίσει τα όρια, τις χρήσεις και τα συστατικά των υλικών, προτρέποντας την επανεκτίμηση των δυνατοτήτων τους».

Τα έργα και η πρακτική της Ελπινίκης Γεωργίου «εμπλέκουν» ακόμα ένα είδος τεχνικής, το οποίο θα έλεγε κανείς πως απορρέει από τους κόλπους της λαϊκής τέχνης. Η ίδια, σχολιάζοντας τη δική της συμμετοχή, λέει: «Εδώ και λίγα χρόνια ξεκίνησα να πειραματίζομαι με το κέντημα δημιουργώντας ρεαλιστικές μορφές από καθημερινά αντικείμενα και καταστάσεις σε ύφασμα. Για τη 'σαλαμούρτα' ήθελα να αντιμετωπίσω την πρόκληση και να πάω ένα βήμα παρακάτω, φτιάχνοντας ένα νέο περιβάλλον μέσα από τα έργα μου, το οποίο είναι καμωμένο από τις αναμνήσεις του περασμένου χρόνου. Πάντα δυσκολευόμουν να ελέγξω τις σκέψεις μου, αλλά σήμερα τις αφήνω ελεύθερες να προβάλουν μια νέα τάξη πραγμάτων μέσα από τον συνδυασμό πρόσφατων και ευχάριστων εμπειριών. Προσδοκώ να δημιουργήσω ένα εξωπραγματικό περιβάλλον γεμάτο έντονα συναισθήματα, παντρεύοντας τις σκέψεις και τα βιώματά μου μέσω αναμνήσεων που προσθέτουν ένα τόνο νοσταλγίας». Η διαδικασία δημιουργίας των έργων της λέει πως υπήρξε επίσης θεραπευτική, καθώς χρειάστηκε να «ξαναζήσει» κάποιες εμπειρίες της και να θυμηθεί πώς ένιωσε εκείνες τις στιγμές. «Όλες οι φωτογραφίες που χρησιμοποίησα στους πίνακες προέρχονται από προσωπικά ταξίδια και δραστηριότητες που με προκάλεσαν να βγω από τη ζώνη άνεσής μου, πράγμα που από μόνο του λειτούργησε θεραπευτικά σε αυτή τη φάση της ζωής μου. Σας προσκαλώ λοιπόν να δείτε τις κεντημένες μου αναμνήσεις ως ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ψυχικής ανάκαμψης. Το περιβάλλον που μεταφέρω, παρόλο που φαίνεται εξωπραγματικό, την ίδια στιγμή είναι γεμάτο έντονα συναισθήματα παντρεύοντας τις σκέψεις και τις εμπειρίες μου μέσω αναμνήσεων που προσθέτουν ένα τόνο νοσταλγίας. Γενικότερα, προσδοκώ να μεταφέρω προς τα έξω μια εξωπραγματική εικόνα, γεμάτη όμως με βαθιά συναισθήματα, συνδυάζοντας νοσταλγικά τις σκέψεις μου και τις αναμνήσεις μου», ανέφερε.

Στιγμές σε QR Codes

Εκτός από τα έργα, στον χώρο της έκθεσης θα τοποθετηθούν και μερικά QR Codes, τα οποία θα μπορεί το κοινό να σκανάρει και να το παραπέμψουν σε ηχητικά από λέξεις, σκέψεις, τραγούδια, podcasts ή ήχους από τη διαδικασία. Αυτά τα QR Codes αποτελούν έναν τρόπο, για το κοινό, να κοιτάξει τα έργα με μια πιο ολοκληρωμένη ματιά, αφού τα ηχητικά αποτελούν κομμάτια της διαδικασίας τα οποία ίσως επηρέασαν και τη δημιουργία. Τα τρία κορίτσια θα παρέχουν έναν αριθμό ακουστικών, ωστόσο προσκαλούν το κοινό να φέρει τα δικά του ακουστικά. Σημειώνεται ότι στα εγκαίνια το κοινό θα μπορέσει να απολαύσει τα κυπριακής παραγωγής κρασιά «Μύστης».

Λίγα λόγια για τις τρεις καλλιτέχνιδες

Η Ελπινίκη Γεωργίου, η Ελένη Ξενοφώντος και η Μικαέλλα Χριστοδουλίδη έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στη Λάρνακα. Η Ελπινίκη έχει σπουδάσει Καλές Τέχνες και διατηρεί τη δική της μικρή επιχείρηση με κεντήματα. Τον τελευταίο καιρό «μεταφράζει» την αγάπη της για τα βιβλία, ξεκινώντας μια νέα καριέρα στον χώρο έκδοσης βιβλίων. Η Ελένη κατοικεί στη Λάρνακα όπου και εργάζεται σαν αρχιτέκτονας και προσπαθεί να προωθήσει τις αξίες της ανακύκλωσης, επαναχρησιμοποίησης και βιωσιμότητας. Η Μικαέλλα έχει σπουδάσει Νευρολογικές Επιστήμες και τώρα εργάζεται στο Λονδίνο σε πολυεθνική εταιρεία, συνεχίζοντας να την ενδιαφέρουν η τέχνη, ο πηλός και ο κινηματογράφος.

INFO:

Salamourta | Ελπινίκη Γεωργίου, Ελένη Ξενοφώντος, Μικαέλλα Χριστοδουλίδη
Εγκαίνια: Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2023 | 19.00-23.00
Διάρκεια: Μέχρι τις 24 Δεκεμβρίου 2023 | 10.00-18.00
Χώρος: Γκαράζ, Αμμοχώστου 16, Λευκωσία, 1016