Η Jacqueline de Jong, Ολλανδή ζωγράφος, καλλιτέχνις και σημαίνουσα προσωπικότητα της avant garde της δεκαετίας του 1960, πέθανε σε ηλικία 85 ετών.

Γνωστή κυρίως για τους πίνακές της, η De Jong στράφηκε επίσης με τη ριζοσπαστική της οπτική προς τη γλυπτική, τη χαρακτική, τις εκδόσεις και τα κοσμήματα. Το έργο της, το οποίο ασχολήθηκε με τη βία και τον ερωτισμό -και ασχολήθηκε πλήρως με την επαναστατική πολιτική της εποχής- της χάρισε τη φήμη μιας από τις πιο γενναίες και ειλικρινείς αυτοβιογραφικές καλλιτέχνιδες του 20ού αιώνα. Όταν, στα εγκαίνια της ολλανδικής αναδρομικής έκθεσης της Tracey Emin το 2003, η De Jong έπεσε μέσα στο περιβόητο έργο της Emin με τη σκηνή Everyone I Have Ever Slept With, ο Guardian το χαρακτήρισε «έναν απολύτως κατάλληλο, αν και ακούσιο, φόρο τιμής».

Η De Jong γεννήθηκε στην ολλανδική πόλη Hengelo το 1939 από Εβραίους γονείς. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, διέφυγε με τη μητέρα της στην Ελβετία - βοηθούμενη από την αντίσταση να περάσει τα σύνορα, αφού συνελήφθη για λίγο από τη γαλλική αστυνομία, η οποία σχεδίαζε να τους απελάσει στο διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης Drancy.

Αρχικά σκόπευε να γίνει ηθοποιός και έφτασε στο σημείο να φοιτήσει στο Guildhall School of Music & Drama του Λονδίνου. Όμως η καλλιτεχνική της πορεία πήρε αποφασιστικές στροφές μετά τη γνωριμία της με τον Δανό ζωγράφο και ιδρυτή της ομάδας Cobra Asger Jorn το 1959 -αργότερα είχαν μια ταραχώδη 10ετή ερωτική σχέση- και την ένταξή της στην προκλητική Καταστασιακή Διεθνή του Γκυ Ντεμπόρ ένα χρόνο αργότερα. Μετά την αποπομπή της από την τελευταία ομάδα, απάντησε με την έκδοση του πειραματικού περιοδικού Situationist Times μεταξύ 1962 και 1967, παρέχοντας έναν σημαντικό χώρο συνεργασίας για συγγραφείς, ποιητές και εικαστικούς καλλιτέχνες.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εξέθετε τη δουλειά της σε όλη την Ευρώπη. Οι σειρές της Accidental Paintings και Suicidal Paintings συνδύαζαν τη βία με το χιούμορ, αλλά η De Jong δεν ήταν προσηλωμένη στο είδος. Μετακινήθηκε από τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό στους παραστατικούς πίνακες, ενώ ασχολήθηκε με τα πάντα, από τον πόλεμο και τη σεξουαλική επιθυμία (κυρίως στη χιουμοριστική σειρά Private Lives of Cosmonauts του 1966) μέχρι τους παίκτες του μπιλιάρδου (στη δεκαετία του 1970) και τις παραμορφωμένες πατάτες (δεκαετία του 2010). Επίσης, παρήγαγε και διένειμε αφίσες ενώ διαδήλωνε κατά τη διάρκεια των πολιτικών ταραχών του Μαΐου του 1968 στο Παρίσι.

Το 2009, μαζί με τον δεύτερο σύζυγό της Thomas H Weyland, ίδρυσε το Ίδρυμα Weyland de Jong, το οποίο στηρίζει πρωτοποριακούς καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες και επιστήμονες τέχνης ηλικίας 50 ετών και άνω. Μια δεκαετία αργότερα, έλαβε το εξαιρετικής αξίας βραβείο Aware - ένα γαλλικό βραβείο για γυναίκες καλλιτέχνες - σε αναγνώριση μιας καριέρας έξι δεκαετιών που παρέμεινε ριζοσπαστική μέχρι τέλους.

Με πληροφορίες από Guardian / Πηγή: lifo.gr