Το «Nicosia International Airport» συνεχίζει στην Isnotgallery μέχρι τέλη Φεβρουαρίου

ΠΑΡΑΘΥΡΟ Δημοσιεύθηκε 1:04 μμ
Στις φωτογραφίες του Άντρου Ευσταθίου το ερειπωμένο Αεροδρόμιο της Λευκωσίας παύει να είναι ένα στατικό αρχιτεκτόνημα και μεταλλάσσεται σε ζωντανό χώρο.

Πόση αλήθεια μπορεί να χωρέσει μια φωτογραφία; Πόση ιστορία μπορεί να συμπυκνώσει μια φωτογραφική στιγμή, και πόση συγκίνηση αντέχει ο φωτογραφικός φακός;

Μέσα από μια σειρά από φωτογραφίες, που συνεχίζουν την πορεία τους στον χρόνο, ο Κύπριος φωτογράφος Άντρος Ευσταθίου καταγράφει με τον πιο σύντομο, αφηγηματικό αλλά και αποκαλυπτικό τρόπο, την ιστορία των τελευταίων 50 χρόνων στην Κύπρο.

5075605736962994 Screenshot 2025-01-31 at 1.02.04 PM

«Αυτή η φωτογράφιση έχει αλήθεια και μόνο» υποστηρίζει ο δημιουργός της, τονίζοντας ότι η δύναμη αυτής της αλήθειας άγγιξε από την πρώτη στιγμή το κοινό τόσο στην Λευκωσία (2012) όσο και στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της Photobiennale (2014). Παρουσιάστηκε επίσης στην Αθήνα, στο Evripides Art Gallery (2017) και στην Φρανκφούρτη, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (2017).

Ο Άντρος Ευσταθίου, με την μεταφυσική αισθητική, που διακρίνει την ματιά του, στέλνει το μήνυμα της επιστροφής και της αναγέννησης, στήνοντας ένα θεατρικό σκηνικό με αληθινούς πρωταγωνιστές, ενώ μέσα από μια σειρά αντιθέσεων αναδεικνύει την υπεροχή της ανθρώπινης παρουσίας ανάμεσα στα απομεινάρια του παρελθόντος.

Στις φωτογραφίες του Άντρου Ευσταθίου το ερειπωμένο Αεροδρόμιο της Λευκωσίας παύει να είναι ένα στατικό αρχιτεκτόνημα και μεταλλάσσεται σε ζωντανό χώρο. Οι εικόνες καταγράφονται και εκτίθενται σαν ασύντακτες εκλάμψεις μνήμης, μιας ομάδας ανθρώπων, που έζησαν την τελευταία πτήση που προσγειώθηκε στις 20 Ιουλίου 1974. Φορώντας τις στολές εκείνης της εποχής, απαθανατίζονται, μέσα σε ένα σκηνικό βγαλμένο από ταινία τρόμου, μοιάζοντας να αναμένουν την αναγγελία της επόμενης πτήσης.

Το ιστορικό της φωτογράφισης, περιπετειώδες και συναρπαστικό, περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο την επιμονή, την αποφασιστικότητα και την τόλμη του εγχειρήματος του Κύπριου φωτογράφου, να ξεπεράσει τα αντικειμενικά εμπόδια, που σχετίζονταν με τις απαγορεύσεις στη «Νεκρή Ζώνη», αλλά και τα κλισέ, που συνοδεύουν ένα ιστορικό κτήριο, σύμβολο της διχοτόμησης και της «Πράσινης Γραμμής».

Από την πλευρά της, η Ιστορικός Τέχνης Λουΐζα Καραπιδάκη σημειώνει: «Η αφήγηση του Ευσταθίου δεν είναι μνημόσυνο γεγονότων, ούτε φιλοδοξεί στην ιστορική αποτύπωση ή στην κινηματογραφική αναπαράσταση, παρά αποσκοπεί στο να αφήσει ελεύθερο τον θεατή να συσχετίσει τον πραγματικό και τον συμβολικό χώρο με τα ιστορικά γεγονότα της χώρας του καλλιτέχνη, για να περάσουν έτσι στη «χώρα» της μη λήθης. Το πόνημα αυτό ολοκληρώθηκε ύστερα από δαιδαλώδεις διαδικασίες, πολύχρονες συζητήσεις και συνευρέσεις και αποτελεί εμπειρία ζωής, όχι μόνο για τους πρωτοστάτες αλλά και για τους θεατές. Οι φαινομενικά οικείες μα τόσο απόκοσμες αποτυπώσεις οπτικοποιούν με απροκάλυπτη αμεσότητα πολλαπλές εννοιολογικές διαδρομές στον τόπο μνήμης και αναδεικνύουν τη φωτογραφία ως μέσο επικοινωνίας. Η καλλιτεχνική δεξιοτεχνία του Ευσταθίου καταδεικνύεται αποτελεσματικά με τη μετάδοση της δραματικότητας, της απουσίας και της σιγής και αποτελεί εσκεμμένη επιλογή που πηγάζει από την προσωπική συναισθηματική φόρτιση και τη βαθιά ανάγκη εξωτερίκευσης.Η αισθητική υποκλίνεται στην επιθυμητή εξιστόρηση, δίχως να χάνεται η ιδιάζουσα έκφραση του δημιουργού. Οι αιχμηρά συναρπαστικές εικόνες του Άντρου Ευσταθίου ζωντανεύουν τον χαμένο χρόνο, αποκαλύπτουν την άυλη πλευρά της ιστορίας,αποπνέουν μια αίσθηση χρέους προς την ιστορία του τόπου και σφραγίζουν το τέλος μιας στοιχειωμένης εποχής».

Το Αεροδρόμιο της Λευκωσίας διαθέτει την δική του ιστορική μνήμη, αποτελώντας μια σκληρή υπενθύμιση της τουρκικής εισβολής, που οδήγησε στη διχοτόμηση της Κύπρου πριν από 50 χρόνια. Βρίσκεται δυτικά της Λευκωσίας και ήταν το κύριο αεροδρόμιο της Κύπρου από την ανοικοδόμησή του, το 1968 μέχρι το 1974, αποτελώντας το κόσμημα της Ανατολικής Μεσογείου για την εποχή του.

Σήμερα, ο πάλαι ποτέ υπερσύγχρονος «Διεθνής Αερολιμένας Λευκωσίας» παραμένει εγκαταλελειμμένος. Βρίσκεται μέσα στη «Νεκρή Ζώνη» και είναι υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών. Κάθε νέος γύρος συνομιλιών για το Κυπριακό ξεκινά εκεί, με την ελπίδα για εξεύρεση λύσης.

Διάρκεια:

13 Δεκεμβρίου 2024 – 21 Φεβρουαρίου 2025

Ώρες Λειτουργίας:

Τρίτη - Παρασκευή (10:00 - 13:00 & 15:00 - 18:00)

Σάββατο (10:00 - 14:00)

Επικοινωνία:

art@isnotgallery.com

99569498

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ