Απεβίωσε σε ηλικία μόλις 50 ετών η σκηνοθέτις Λουκία Ρικάκη. Η σκηνοθέτις το προηγούμενο χρονικό διάστημα αντιμετώπισε με μεγάλο θάρρος τον καρκίνο που είχε ταλαιπωρήσει την υγεία της.
Συχνή επισκέπτρια της Κύπρου, η Λουκία Ρικάκη είχε δημιουργήσει το 2009 το ντοκιμαντέρ «Όνειρα σε άλλη γλώσσα» για το σχολείο της Φανερωμένης.
Η ταινία αφηγείται την αρμονική συμβίωση πολλών παιδιών διαφορετικής εθνικότητας κάτω απ' την ίδια σχολική στέγη στο σχολείο της παλιάς Λευκωσίας.
Η Λουκία Ρικάκη γεννήθηκε το 1961 στον Πειραιά. Σπούδασε Iστορία της Tέχνης, Kινηματογράφο, Γραφικές Tέχνες και Φωτογραφία στο Dartington College of Arts στην Aγγλία.
Tο 1982 επέστρεψε στην Eλλάδα και ίδρυσε την εταιρεία ORAMA FILMS για την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων και ποιοτικών ταινιών για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Το 2000 ίδρυσε την εταιρεία Tricky Films. Tο 1996 ίδρυσε και διηύθυνε τις δύο θεατρικές σκηνές του Θεάτρου «104-Kέντρο Λόγου και Tέχνης».
Πιο κάτω, απόσπασμα από την απάντηση που είχε δώσει στο ερώτημα του tvxs.gr «Τι πρέπει να κάνουμε» σε σχέση με την κρίση στην Ελλάδα και τα μετέπειτα [Ιανουάριος 2011]:
«Εγώ θα πρότεινα ανασυγκρότηση δυνάμεων, ορθολογική σκέψη, αναζήτηση των βασικών αξιών και της ομορφιάς της ζωής, πέρα από εφήμερα φτιασίδια. Προτείνω ακόμη ένα μικρό μανιφέστο της κάθε μέρας κάτι σαν μια προσευχή. …Να απολαμβάνεις κάθε πρωί την Ανατολή του ήλιου σαν προσευχή στη μέρα που ακολουθεί, να ταξιδεύεις με το νου και το κορμί πάντα ανοιχτά στην ευωδιά της φύσης, να σφίγγεις δυνατά το χέρι στους τρυφερούς ανθρώπους που συναντάς και να αγκαλιάζεις τους βαθειά ανυπότακτους, να γελάς δυνατά με τον παλμό της χαράς κι όταν κλαις να μη φοβάσαι τη γεύση των δακρύων σου, πάντα κάτι έχουν να σου πουν αυτά τα εφήμερα στολίδια των ματιών».
Συλληπητήρια
Πληροφορούμενος την απώλεια της Λουκίας Ρικάκη, ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλος Γερουλάνος, προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Ο πρόωρος χαμός της Λουκίας Ρικάκη βάζει τέλος σε μία σημαντικότατη και πολυσχιδή καλλιτεχνική πορεία αλλά, κυρίως, σε μια ζωή που χαρακτηρίστηκε από πάθος, δημιουργικότητα, ενέργεια, γενναιοδωρία, αγάπη για το καινούργιο και το διαφορετικό. Και, προπαντός, αξιοπρέπεια. Και καρτερία στα δύσκολα. Τα θερμότερά μου συλλυπητήρια στους οικείους της.»
Από την πλευρά του, εκφράζοντας τα συλλυπητήριά του για το θάνατο της Ρικάκη, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αναφέρει: «ήταν ένας άνθρωπος που δεν εφησύχαζε ποτέ. Πολυπράγμων, αεικίνητη, ήταν απ’ τις πλέον ανήσυχες και δημιουργικές φωνές του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Υπηρέτησε το σινεμά με αγάπη, τόσο ως σκηνοθέτις, όσο και ως δημιουργός φεστιβάλ, χαράζοντας μια πορεία δραστήρια που διακόπηκε βίαια. Θα τη θυμόμαστε πάντα με την ενέργεια και το χαμόγελο που την έκαναν ξεχωριστή».
