Σε ηλικία 70 ετών και έπειτα από μακρά και άνιση μάχη με τον καρκίνο, ο κριτικός κινηματογράφου Ρότζερ Έμπερτ απεβίωσε την Πέμπτη.

Ο Έμπερτ, ο οποίος έγραφε επί 46 χρόνια κριτικές ταινιών για την Chicago Sun Times, διατηρούσε τη δική του ιστοσελίδα, είχε τηλεοπτική εκπομπή για περισσότερα από 30 χρόνια και έγραψε πολλά βιβλία για τον κινηματογράφο, ήταν ο πρώτος κριτικός κινηματογράφου που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1975 αλλά και ο πρώτος που απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο του Χόλιγουντ.

«Οι κριτικές του, έκαναν τον Ρότζερ Έμπερτ τόσο διάσημο και πλούσιο όσο πολλοί από τους αστέρες που ένιωθαν τo κεντρί ή το χάδι της πένας του. Αλλά στις λέξεις και τη ζωή του, είχε την ψυχή ενός ποιητή, το πάθος και τα ενδιαφέροντα του οποίου εκτείνονταν πέρα από τις σκοτεινές αίθουσες όπου περνούσε τόσο χρόνο από την επαγγελματική του ζωή», έγραψαν για τον Ρότζερ Έμπερτ οι συνάδελφοί του στην Chicago Sun Times, αποχαιρετώντας τον.

Ο Ρότζερ Έμπερτ συνεργαζόταν αυτό το διάστημα με τους σκηνοθέτες Μάρτιν Σκορσέζε, Στιβ Τζέιμς και Στιβ Ζαϊλιαν για ένα βιογραφικό ντοκιμαντέρ για την ζωή του. 

Στην είδηση του θανάτου του, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε πως «για μια γενιά Αμερικανών, και δη του Σικάγο, ο Ρότζερ Έμπερτ ήταν ο ίδιος οι ταινίες».

Η επί 20 χρόνια σύζυγός του, Τσαντ Έμπερτ, εξέδωσε την εξής ανακοίνωση:

«Είμαι συντετριμμένη από την απώλεια της αγάπης μου, του Ρότζερ -συζύγου, φίλου και υπέροχου συντρόφου για 20 χρόνια. Έδωσε μια θαραλλέα μάχη. Έχασα την αγάπη της ζωής μου και ο κόσμος έχασε έναν οραματιστή, ένα δημιουργικό και γενναιόδωρο πνεύμα που άγγιξε τόσους πολλούς ανθρώπους διεθνώς.

Είχαμε μια υπέροχη ζωή μαζί, πιο όμορφη και επική από κάθε ταινία. Είχε τα καλά και τα κακά της, αλλά βιώναμε τις εμπειρίες με καλό χιούμορ, χάρη και βαθιά αγάπη ο ένας για τον άλλο. 

[...]

Ήταν χαρούμενος και ακτινοβολούσε τόση ικανοποίηση για την ανταπόκριση στο μπλογκ του για τα 46 χρόνια του ως κριτικός κινηματογράφου. Αλλά άρχισε να κουράζεται με τη μάχη που έδινε με τον καρκίνο και είπε πως αν τον καταβάλει, έχει ζήσει μια υπέροχη και πλήρη ζωή. 

Ετοιμαζόμασταν να πάμε στο σπίτι από το νοσοκομείο: μας κοίταξε, μας χαμογέλασε και 'έφυγε'. Χωρίς πάλη, χωρίς πόνο. Ήταν μια ήσυχη, αξιοπρεπής μετάβαση».

Ο Ρότζερ Έμπερτ παρακολουθούσε 500 ταινίες τον χρόνο και έγραφε περίπου για τις 200 απ' αυτές.

Όταν διαγνώστηκε το 2002 με καρκίνο, πέρασε από εγχειρίσεις και χημειοθεραπείες, έχασε την ικανότητα να τρώει, να πίνει, να μιλά ενώ περπατούσε με δυσκολία.

Συνέχισε, όμως, να βλέπει ταινίες και να γράφει κριτικές. Μέχρι τις 2 Απριλίου, οπότε ανακοίνωσε στο μπλογκ του πως αποχωρεί μέσα από ένα κείμενο με τίτλο A leave of presence.

«Σας ευχαριστώ. Πριν από 46 χρόνια στις 3 Απριλίου 1967, έγινα ο κριτικός κινηματογράφου της Chicago Sun-Times. Κάποιοι διαβάζατε τις κριτικές και τη στήλη μου και μάλιστα μου απαντούσατε. Άλλοι με παρακολουθούσατε στην τηλεόραση, διαβάσατε τα βιβλία μου, την ιστοσελίδα μου, το κινηματογραφικό φεστιβάλ που δημιουργήσαμε... Όπως κι αν με γνωρίσατε, χαίρομαι γι' αυτό και σας ευχαριστώ που ήσασταν οι καλύτεροι αναγνώστες που θα μπορούσε να ζητήσει ένας κριτικός κινηματογράφου».

[...]

«Σ' αυτό το σημείο της ζωής μου, εκτός από τις κριτικές, μπορεί να γράψω και για τις προκλήσεις της υγείας μου και για τους περιορισμούς που μπορεί να επιβάλλουν. Είναι πραγματικά απαίσιο το ότι ο καρκίνος επέστρεψε και πως χρειάστηκε να περάσω τόσο πολλές μέρες στο νοσοκομείο. Έτσι, τις κακές μέρες ίσως γράφω για την ευπάθεια που συνοδεύει την αρρώστια. Τις καλές μέρες, θα είμαι εκστασιασμένος με μια ταινία τόσο καλή που με μεταφέρει πέρα από κάθε αρρώστια.

Αυτή την μέρα του απολογισμού, λέω ξανά πόσο σας ευχαριστώ που συνταξιδέψαμε. Θα τα πούμε στο σινεμά».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Bettmann/Corbis

ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ