…Η Κλυταιμνήστρα, μετά τη δολοφονία του Αγαμέμνονα, γράφει ένα γράμμα στον Ορέστη, στην προσπάθειά της να δικαιολογηθεί…
Μετά το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το έργο IN CAMERA, ο Στέφανος Δρουσιώτης παρουσιάζει τη δεύτερη σκηνοθετική του δουλειά, με το έργο «Γράμμα στον Ορέστη», τον Μάιο στο Παλιό Ξυδάδικο.
Βασισμένο στον τραγικό κύκλο της οικογένειας των Ατρειδών, το «Γράμμα στον Ορέστη» -το πρώτο μέρος της τριλογίας του Ι. Καμπανέλλη με γενικό τίτλο «Ο Δείπνος»- είναι ένας θεατρικός μονόλογος στον οποίο η Κλυταιμνήστρα ξεδιπλώνει όλη της την ανθρώπινη ανησυχία για τις συνέπειες της δολοφονίας του Αγαμέμνονα, τους λόγους που την έσπρωξαν στο έγκλημα και τη μητρική της αγωνία για τα δυο της παιδιά, τον Ορέστη και την Ηλέκτρα.
Το «Γράμμα στον Ορέστη» σχεδιάστηκε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο 2012 στο 3ο Μικρό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στο Παλιό Ξυδάδικο, στη Λεμεσό.
Στο ρόλο της Κλυταιμνήστρας -ρόλος πολύ υψηλών απαιτήσεων- η Μαρίνα Βρόντη απέσπασε πολύ καλές κριτικές για την ερμηνεία της, γιατί κατάφερε να προσεγγίσει την πολύπλευρη και με ακραίες συναισθηματικές μεταπτώσεις προσωπικότητα της ηρωίδας, έτσι όπως διαφαίνεται στο κείμενο του Καμπανέλλη.
Ο Ορέστης -ρόλο τον οποίο ερμηνεύει ο 14χρονος μαθητής των θεατρικών εργαστηρίων της ΕΘΑΛ Αντρέας Παύλου- παρουσιάζεται επί σκηνής μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Στέφανου Δρουσιώτη ως ο βουβός αποδέκτης του γράμματος.
Η φιγούρα του Ορέστη στο έργο είναι μια σαφής αναφορά στο μικρό αγόρι από το «Βλέμμα του Κωφού» [1981] του Robert Wilson [20λεπτη τηλεοπτική μεταφορά της όπερας «Deafman Glance»], έργο επίσης βασισμένο στους μυθικούς κύκλους της τραγωδίας και συγκεκριμένα στη σκηνή της παιδοκτονίας από τη Μήδεια του Ευριπίδη.
Τη σκηνογραφία, όπως και ολόκληρη την εικαστική και μουσική επιμέλεια του έργου, υπογράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Ακούγονται αποσπάσματα από το Κοντσέρτο για Πιάνο σε Σολ Μείζονα του M. Ravel και από την όπερα του Umberto Giordano “Andrea Chenier”, εμπρόθετες αναφορές στις ατμόσφαιρες του R. Magritte, του E. Hopper, του R. Wilson.
Το έργο είναι ειδικά σχεδιασμένο για το χώρο του Παλιού Ξυδάδικου, αφού τόσο το πέτρινο οικοδόμημα όσο και η στενόμακρη ανάπτυξη του κτηρίου αποτελούν σημαντικά στοιχεία της αισθητικής και της σκηνοθετικής γραμμής του έργου, στο οποίο ιδιαίτερο ρόλο μοιάζουν να έχουν τόσο η γειτνίαση των προσώπων όσο και η φυσική και δραματουργική απόσταση μεταξύ τους.
Οι συντελεστές
Σκηνοθεσία & εικαστική επιμέλεια: Στέφανος Δρουσιώτης
Ερμηνεύουν: Μαρίνα Βρόντη | Αντρέας Παύλου
Φωτισμοί: Στέφανος Δρουσιώτης | Λούκας Βαλέφσκι
Τρισδιάστατη ανάπτυξη σκηνικού: Νικόλας Πετρίδης
Κατασκευή σκηνικού: Α/φοί Βασιλειάδη | Πάμπος Ιωάννου
+ Οι παραστάσεις θα δοθούν στις 19, 20, 21, 23, 25, 27, 28 Μαΐου 2012 στις 20:30 και στις 21:45 στο Παλιό Ξυδάδικο [Γενεθλίου Μιτέλλα 34] στη Λεμεσό. Εισιτήρια προς 10 ευρώ. Πληροφορίες τηλ. 99555256.
Ο Στέφανος Δρουσιώτης
Γεννήθηκε το 1984 στη Λεμεσό. Παρακολούθησε τα πρώτα του μαθήματα στο πιάνο σε ηλικία έξι χρόνων. Σύντομα ανακάλυψε το πάθος του για τη μουσική και το 1993 γνώρισε την πιανίστα Τάνια Οικονόμου με την οποία φοίτησε μέχρι και τα δεκαοχτώ του χρόνια.
Σε ηλικία 17 χρόνων, παρακολούθησε σειρά μαθημάτων (masterclasses) στη Γερμανία με την Prof. Irina Edelstein, με την οποία αργότερα σπούδασε για δύο χρόνια. Από το 2002 μέχρι το 2006 παρακολούθησε σπουδές στην Ανώτατη Μουσική Σχολή της Φρανκφούρτης υπό την καθοδήγηση του διεθνούς φήμης πιανίστα Franz Vorraber. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε σε συναυλίες τόσο σολιστικά, όσο και με έργα μουσικής δωματίου, συμπεριλαμβάνοντας στο ρεπερτόριο του συνθέσεις Κυπρίων και Ελλήνων δημιουργών. Αποφοίτησε το 2006 (Hochschule für Musik und Darstellende Kunst).
Τον Οκτώβριο του 2004 αντιπροσώπευσε το κρατίδιο της Έσσης ως καλεσμένος του Γερμανού πρέσβη στην Αυστρία για μία κλειστή συναυλία στη Βιέννη, ενώ το Μάρτιο του 2006, παρουσιάστηκε ως σολίστας μπροστά σε ορχήστρα, με το Concerto για πιάνο αριθμός 1, σε μι ελάσσονα του Frederic Chopin. Ο γερμανός μουσικός κριτικός Richard Hörnicke έγραψε για το κονσέρτο σε τοπική εφημερίδα: «Με ένα δικό του σκίτσο του Romance, ο Στέφανος Δρουσιώτης κατάφερε να φτάσει στο ύψιστο επίπεδο εκφραστικής ευαισθησίας».
Από το Νοέμβριο 2006 μέχρι τον Φεβρουάριο 2011 παρακολούθησε σπουδές στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε με το βαθμό Άριστα, μεταφράζοντας το έργο «Μουσική» του F.Wedekind από τα γερμανικά.
Τον Μάρτιο – Ιούνιο 2008 πραγματοποίησε μια σειρά ρεσιτάλ με έργα των J. S. Bach, L. V. Beethoven, R. Schumann, F. Chopin και N. Economou σε διάφορες πόλεις της Κύπρου και στην Αθήνα.
Το καλοκαίρι του 2009 επιλέχθηκε μαζί με άλλους 60 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο για να συμμετέχει στο πρόγραμμα τεχνών του Watermill Centre στο Southampton της Νέα Υόρκης υπό την καθοδήγηση του Robert Wilson. Συμμετείχε ενεργά στη δημιουργική διαδικασία των μελλοντικών παραγωγών (2010 – 2011) του Robert Wilson. Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος, και σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη, παρουσίασε μια performance για το “Inferno Watermill Benefit Gala 2009”. Ταυτόχρονα υπήρξε μέλος της δημιουργικής ομάδας για την όπερα “Il Ritorno d’Ulisse in Patria” του Monteverdi για το θέατρο La Scala του Μιλάνου, ενώ δούλεψε ως βοηθός παραγωγής στην παγκόσμια πρεμιέρα του έργου “KOOL, dancing in my mind” στο Guild Hall Theatre East Hampton της Νέας Υόρκης σε σκηνοθεσία του R. Wilson. Επίσης έλαβε μέρος στη δημιουργία των παραγωγών «A very dark matter» και «Light Leaves» του ιδίου σκηνοθέτη που έκαναν πρεμιέρα στην Ευρώπη τη σεζόν 2010 – 2011.
Το φθινόπωρο του 2009 συνεγράστηκε με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στην παραγωγή «Πουθενά» [για τα εγκαίνια της ανακαίνισης του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα] ως βοηθός στην παραγωγή.
Τον Αύγουστο του 2010 επέστρεψε στην Κύπρο και σκηνοθέτησε το πρώτο του έργο «IN CAMERA», βασισμένο στο ‘Κεκλεισμένων των θυρών’ του J. P. Sartre [Νοέμβριος 2011].
Τον Μάρτιο 2012 συμμετείχε στο 3ο Μικρό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στη Λεμεσό με το έργο «Γράμμα στον Ορέστη» του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
