To Lellos Art Point παρουσιάζει από την Παρασκευή 5 Ιουνίου την έκθεση «From figure to abstraction: A Journey through Colour, Abundant Sensations & Otherworldly Beauty».
Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση στην οποία συμμετέχουν με έργα τους οι Γιώργος Ηρακλέους, Γρηγόρης Γκρόζος, Ρία Αλεξάνδρου, Χρήστος Μίχλης και Vito Ξενοδοχίδης.
Το έργο των πέντε καλλιτεχνών, αν και φαντάζει ασύνδετο με την πρώτη ματιά, «παντρεύεται μαζί στον ίδιο χώρο και φτάνει να αλληλοσυμπληρώνεται, δημιουργώντας ένα ονειρικό ταξίδι από την παραστατική ζωγραφική στην αφαίρεση. Παρόμοια στοιχεία όπως η επιθυμία για φαντασία, η εξερεύνηση πληθώρας συναισθημάτων και αισθήσεων, η θεατρικότητα, ο δυναμισμός, η ευαισθησία, δένουν τα έργα μαζί σε έναν δεσμό όλο ενέργεια, που πάλλεται και προτρέπει τους επισκέπτες να αλληλεπιδράσουν νοητικά με τα έργα», όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο Τύπου.
Με το χρώμα να λειτουργεί ως κεντρικός άξονας της δουλειάς του, ο Γιώργος Ηρακλέους μας ταξιδεύει, επιτρέποντάς μας να ρίξουμε μια ματιά στο ασυνείδητό του, καθώς παντρεύει την πραγματικότητα με την ψευδαίσθηση χρησιμοποιώντας έναν πρωτόγνωρο λυρισμό. Ο καλλιτέχνης είναι στενά συνδεδεμένος με τη φυσική πράξη της ζωγραφικής - το καλλιτεχνικό του έργο έχει ρυθμό και τέμπο, αφήνοντας σημάδια και σταγονίδια μπογιάς, τοποθετώντας τα με τρόπο που δεν είναι απλώς διακοσμητικός. Οι πίνακες πάλλονται με ενέργεια και έντονο συναίσθημα, φανερώνοντας ευαισθησία και αναδίδοντας μια λεπτή ατμόσφαιρα μέσα απο την οποία ανακαλούνται μνήμες και εμπειρίες συναισθηματικά φορτισμένες.
Ο Γρηγόρης Γκρόζος εμπνέεται από τη φύση, την καθημερινή ζωή, την ιστορία, την τεχνολογία και την παραδοσιακή φιλοσοφία του Φάλουν Γκονγκ. Για την έκθεση αυτή, έχει δημιουργήσει μια σειρά από μικρά αλλά εξαιρετικά λεπτομερή σχέδια. Το προσεκτικά δουλεμένο στυλ, που τα χαρακτηρίζει, ανήκει στην παράδοση του μαγικού ρεαλισμού. Εισάγει πολλά επίπεδα νοήματος και συμβολισμού, καθώς ξεκινάει να εξερευνήσει τις ατέλειωτες δυνατότητες της τέχνης, ως μέσο δημιουργίας συναρπαστικών και θαυμαστών απιθανοτήτων και να διεγείρει την φαντασία του κοινού.
Η Ρία Αλεξάνδρου ερευνά τη δομή του χώρου και του χρόνου - μεσα από διαστρωματώσεις, υφές, γραμμές και σχήματα. Η αίσθηση είναι παρόμοια με τον τρόπο που βιώνουμε σήμερα τη βαβέλ των πληροφοριών. Αυτή η ιδέα της στρωματoποίησης - στρώματα εικόνων που βλέπουμε μέσα στο χρόνο, των εικόνων μέσα στις εικόνες, είναι όπως τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τους υπολογιστές: όχι ως μια ενιαία πραγματικότητα, αλλά ως πολλές πραγματικότητες ταυτόχρονα. Τα έργα παρουσιάζουν έναν κόσμο ιδεών και βιωμάτων της ίδιας και προκαλούν τον θεατή να επικαλεστεί άλλοτε την λογική, και άλλοτε την συναισθηματική του σκέψη.
Ο Χρήστος Μίχλης ζωγραφίζει τα μοντέλα του σε κλειστούς, εσωτερικούς χώρους και χρησιμοποιώντας δραματικό φωτισμό, δημιουργεί ένα περιβάλλον που μοιάζει να έχει ένα πολύ συγκεκριμένο σενάριο. Ερμηνεύει τη φιγούρα όπως ένας θεατής ερμηνεύει ένα θεατρικό ή μια ταινία, ενώ την παρακολουθεί. Ακόμα κι αν οι φιγούρες του Μίχλη αποφεύγουν να αντικρύζουν τον θεατή, η σύνδεση που δημιουργεί κάποιος μαζί τους είναι φορτισμένη, λές και βρίσκεται και αυτός στο ίδιο αυτό μικρό δωμάτιο, το οποίο δεν φαίνεται να έχει τοποθετηθεί μέσα σε πραγματικό χωρόχρονο. Οι φιγούρες με την έντονη, εξέχουσα μύτη αποπνέουν μια συνταρακτικά όμορφη μελαγχολία.
Ο Vito Ξενοδοχίδης αντιλαμβάνεται την τέχνη του ως ένα συναισθηματικό διάλογο μεταξύ του ιδίου και του θεατή. Μέσω μιας τελετουργικής διαδικασίας, δημιουργεί αφηρημένες συνθέσεις που εμπνέουν αφθονία εικόνων και συναισθημάτων. Xρησιμοποιώντας πληθώρα εργαλείων -ανάμεσα τους και τα γυμνά του χέρια - στρωματοποιεί την ακρυλική μπογιά, επιφέροντας της μια εξημέρωση, σμίγοντας χρώματα με απίστευτη ευαισθησία και λεπτότητα. Με μια ιδιαίτερη τεχνοτροπία απομυθοποιεί τα κλασικά χαρακτηριστικά του ακρυλικού, εναποθέτοντας τα στον καμβά, με πρωτοφανή ρευστότητα και συνεχή κίνηση.
