Το Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας σε συνεργασία με το Ίδρυμα Πιερίδη εγκαινιάζει από το 2016 ένα νέο εκθεσιακό και εκδοτικό πρόγραμμα με τον γενικό τίτλο Σύγχρονες Φωτογραφικές Πρακτικές στο NiMAC.
Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού θα παρουσιάζεται περιοδικά η έρευνα και η εργασία σύγχρονων φωτογράφων από την Κύπρο και το εξωτερικό. Το πρόγραμμα επιμελείται ο Γιάννης Τουμαζής.
Το καινούργιο αυτό πρόγραμμα εγκαινιάζει ο φωτογράφος Νίκος Φιλίππου με την έκθεση Sharqi, η οποία συνοδεύεται από αντίστοιχη έκδοση. Η έκθεση και η έκδοση Sharqi –ο Σιρόκος στα αραβικά– αποτελείται από 27 αυτόματες φωτογραφίες κυπριακών τοπίων, τα οποία έχουν καταγραφεί σε μια περίοδο τριών χρόνων.
Οι φωτογραφίες δείχνουν χαρακτηριστικά του κυπριακού τοπίου, τα οποία «απουσιάζουν» από τη συλλογική μας οπτική καταγραφή: ένα στεγνό, ξηρό τοπίο, σχεδόν μετά-αποκαλυπτικό, «διακοσμημένο» με κάκτους, ερπετά, φοινικόδεντρα, κόκκινες λίμνες, βιομηχανικά και μεταλλευτικά κατάλοιπα, καθώς και καλλωπιστικά αντικείμενα, όπως ψεύτικα αγρινά, αετούς και κλασσικούς κίονες.
Παρά τη σκληρότητά του, το τοπίο αυτό είναι γνώριμο. Και παρόλο που οι εικόνες απεικονίζουν το «άλλο» κυπριακό τοπίο είναι ελκυστικές: σαν Φάτα Μοργκάνα είναι σχεδόν απόκοσμες, σαν οπτασίες,. αλλά πάλι σαν Φάτα Μοργκάνα είναι σαγηνευτικές και μαγευτικές.
Ο Σιρόκος, ο άνεμος που φέρνει από τη Σαχάρα τη σκόνη που συχνά καλύπτει την Κύπρο, χρησιμοποιείται εδώ μεταφορικά για τις πολιτισμικές επιρροές και τα ρεύματα από την περιοχή που αέναα εμπλουτίζουν την κυπριακή κουλτούρα.
Η τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε για να απαθανατιστούν αυτές οι εικόνες –μια παλιά φωτογραφική μηχανή Polaroid SX70– αποδείχθηκε κατάλληλη, καθώς τα χρωματικά ατυχήματα που προέκυψαν από τη χρήση του νέου και μάλλον πειραματικού φιλμ Impossible Project πρόσθεσαν ένα επιπλέον στρώμα σουρεαλισμού στον τόπο.
