Τη δική του άποψη σε σχέση με την απεργία πείνας του Πανίκκου Χρυσάνθου για θέματα κινηματογράφου απέστειλε στο «Π» ο σκηνοθέτης Μιχάλης Χαπέσιης.

Η άποψη του σκηνοθέτη [Resurrection, 2006, Schmuck!, 2014, Δείπνο με τις αδελφές μου, 2011] δημοσιεύεται αυτούσια:

«Aυτά που λέει ο φίλος ο Πανίκκος Χρυσάνθου είναι μια δίκη του θεώρηση που δεν είναι ούτε ορθή αλλά ούτε ακριβής. Αλίμονο εάν κάθε δημιουργός που του αρνούνταν το κράτος επιχορήγηση κατέβαινε σε απεργία πείνας. Τα τελευταία 12 χρόνια ο Πανίκκος πήρε επιχορηγήσεις ύψους πέραν του 1 εκατομμυρίου ευρώ ενώ διατείνεται ότι γίνονται διακρίσεις εις βάρος του. Ένα εκατομμύριο ευρώ το χρόνο έχει όλο και όλο ο Κινηματογράφος στην Κύπρο - έχουν και άλλοι συνάδελφοι σειρά - ας σεβαστεί ο Πανίκκος αυτό το γεγονός τουλάχιστον. Επίσης, το ότι επέλεξε να κάνει αυτή την απεργία πείνας όταν έκανε πρεμιέρα ταινία Κύπριου συναδέλφου είναι απαράδεκτο!! Έπρεπε να ήταν στην αίθουσα όπως ήταν όλοι να στηρίξει τον Κυπριακό Κινηματογράφο - όχι σαν κακομαθημένο παιδί να κλαψουρίζει γιατί του απορρίφθηκε μια πρόταση για ανάπτυξη σεναρίου το οποίο στο τέλος της ημέρας μπορεί και να μην ήταν και τόσο καλή!! Για αυτό υπάρχουν επιτροπές και για αυτό μελετιούνται οι προτάσεις. Και δίκη μου πρόταση απορρίφθηκε στο παρελθόν και του Πάντζη και πολλών άλλων - δεν κατέβηκε κανένας σε απεργία - άλλοι κρίνουν την δουλειά του καλλιτέχνη, ποτέ ο ίδιος!!

Βεβαίως υπάρχουν γενικότερα προβλήματα (στον κινηματογράφο στην Κύπρο) - κατ’ αρχήν ο ετήσιος προϋπολογισμός είναι μηδαμινός - δεν επιτρέπεται το θέατρο να παίρνει €7 εκατ. και ο κινηματογράφος €1 εκατ. Από 'κει ξεκινούν όλα τα προβλήματα. Άπλα δεν είναι έτσι που θα λυθούν, δεν θα λυθούν με μια απεργία πείνας από ένα συνάδελφο, αλλά με ένα καλό συλλογικό διάλογο με την πολιτεία πάνω σε σωστή βάση. Χρειάζεται και κάποια υποδομή που δεν υπάρχει και πρέπει να γίνει. Χρειάζεται συλλογική δράση από όλους πέραν από προσωπικά συμφέροντα και προσδοκίες.

Όσον αφορά την ταινία του Πανίκκου ΑΚΑΜΑΣ. Πήρε χρηματοδότηση για συγκεκριμένο σενάριο στο οποίο περιλάμβανε μια σκηνή φόνου που θα γυριζόταν σε καφενείο. Όταν προσπάθησε να την περάσει με γύρισμα στην εκκλησία (κατά την περιφορά του Επιταφίου) του είπαν ότι θα έδειχνε ασέβεια προς την εκκλησία και να το ξανασκεφτεί. Έδωσε διαβεβαίωση ότι η σκηνή θα γυριστεί στο καφενείο ως και το αρχικό σενάριο, πήρε τα λεφτά και ακολούθως γύρισε την σκηνή στην εκκλησία διαλαλώντας ότι "εγέλασεν τους”, “έκατσεν τους την” και άλλα παρόμοια. Όλα αυτά δεν είναι έντιμα κατά την κρίση μου - άσε που η σκηνή είναι και κακογυρισμένη. Αυτό δεν είναι απάτη;

Ο Πανίκκος προχώρησε σε μια μονομερή πράξη απεργίας πείνας χωρίς να συνεννοηθεί με κανένα διότι η διαμαρτυρία του είναι ξεκάθαρα προσωπική και ξεκινά από το γεγονός ότι δεν πήρε χρηματοδότηση για να ανάπτυξη το τελευταίο σενάριο που υπέβαλε στην ΣΕΚιν. Απλά το συγκαλύπτει πίσω από γενικά προβλήματα της κινηματογραφικής βιομηχανίας στην Κύπρο τα οποία αφορούν όλους. Γιατί δεν συνεννοήθηκε και με άλλους; Γιατί επέλεξε να ξεκινήσει την διαμαρτυρία του την ημέρα που έκανε πρεμιέρα ταινία συναδέλφου του (ROSEMARIE του Άδωνη Φλωρίδη) πλήττοντας τον;

Είμαστε δύο σπιθαμές τόπος και μια χούφτα άνθρωποι. Το κράτος εργοδοτεί δύο λειτουργούς για να διαχειρίζονται μαζί με την ΣΕΚιν το πενιχρό προϋπολογισμό του 1ος εκατ. ευρώ. Υπάρχουν πολλοί σκηνοθέτες και παλιοί και νέοι που στέκονται στην γραμμή περιμένοντας μια βοήθεια για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους, και ίσως κάπου εκεί να βρει και ο κινηματογράφος στην Κύπρο το δρόμο του. Δυστυχώς αν έχει γίνει κάποια διάκριση, μάλλον είναι υπέρ του συνάδελφου Πανίκκου. Μια όμως και ο μόνος τρόπος να σε δει ο Υπουργός είναι αυτός, ίσως και γω την επόμενη φορά που θα μου απορριφθεί μια πρόταση να κατέβω σε απεργία πείνας!

Μιχάλης Χαπέσιης - Σκηνοθέτης