Στην απουσία του Μπομπ Ντίλαν πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου η τελετή απονομής των Βραβείων Νόμπελ, όπου ο κορυφαίος τραγουδοποιός τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Η τελετή πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη και στη θέση του Μπομπ Ντίλαν, η Πάτι Σμιθ ερμήνευσε τιμητικά, συνοδεία ορχήστρας, το τραγούδι του με τίτλο A Hard Rain’s A-Gonna Fall.
Αμέσως μετά την τελετή, έλαβε χώρα το Nobel Banquet, όπου όλοι οι βραβευθέντες εκφωνούν ομιλίες αποδεχόμενοι τα βραβεία τους. Ο Ντίλαν, παρ’ ότι απών, απευθύνθηκε στους παρευρισκόμενους διά στόματος Azita Raji, του πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στην Σουηδία.
Στον ευχαριστήριο λόγο του, ο τραγουδοποιός παραδέχτηκε ότι το Βραβείο «είναι κάτι που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ή να περιμένει» και συνέχισε: «Αν κάποιος μου είχε οποτεδήποτε πει ότι είχα την παραμικρή πιθανότητα να κερδίσω ένα Νόμπελ, θα του έλεγα ότι έχω ίσες πιθανότητες να πατήσω στο Φεγγάρι».
Αλλού, θυμάται την στιγμή που έμαθε για την βράβευση:
«Ήμουν έξω, στον δρόμο, όταν έμαθα τα νέα και μου πήρε περισσότερα από μερικά λεπτά για να τα επεξεργαστώ καταλλήλως. Άρχισα να σκέφτομαι τον William Shakespeare, αυτή την μεγάλη μορφή της Λογοτεχνίας. Στοιχηματίζω ότι θα θεωρούσε εαυτόν δραματουργό. Η ιδέα ότι έγραφε λογοτεχνία δεν θα μπορούσε να του έχει μπει στο μυαλό. Οι λέξεις ήταν γραμμένες για το σανίδι. Προορισμένες να ειπωθούν, όχι να διαβαστούν. Ας πούμε, όταν έγραφε τον Άμλετ, είμαι βέβαιος πως οι ανησυχίες του θα ήταν άλλες από κείνες ενός λογοτέχνη και θα στοιχημάτιζα ότι η ερώτηση 'Είναι αυτό που γράφω Λογοτεχνία;' θα ήταν ό,τι πιο μακρινό από την σκέψη του».
Ολόκληρη η ομιλία του Μπομπ Ντίλαν, εδώ (στα αγγλικά)
