«Ήταν σχεδόν χειμώνας και η αρκούδα έχει νυστάξει », λέει ο ιρανός κληρικός. Έχει βγάλει την ιερατική ενδυμασία, βάζει στην άκρη το λευκό του τουρμπάνι και προσπαθεί να ψυχαγωγήσει μια ομάδα παιδιών σε ένα από τα φτωχότερα χωριά του Ιράν.

Ανάμεσα στις φράσεις, έλεγχει για να βεβαιωθεί ότι όλοι ακούνε. «Είστε μαζί μου;» ρωτάει. «Τι θέλησε να κάνει η αρκούδα;» Τα παιδιά, που ζωγραφίζουν τους τοίχους του σχολείου τους, απαντούν: «Η αρκούδα είχε μια ιστορία να πει.»

Είναι όλα δουλειά μιας ημέρας για τον Ισμαήλ Αζαρινετζάντ, πατέρα δύο παιδιών, που δεν είναι ο μέσος κληρικός σας. Οι Ιρανοί θεοκράτες είναι περισσότερο γνωστοί για την παράδοση φλεγμονωδών παρατηρήσεων στις προσευχές της Παρασκευής ή για την επιθετική αντιαμερικάνικη ρητορική στην τηλεόραση.

Ο Αζαρινετζάντ, 39 ετών, βλέπει την αποστολή του κάπως διαφορετικά. Όταν δεν διδάσκει ισλαμική φιλοσοφία ή αραβική λογοτεχνία στη θεολογική σχολή της πόλης του, ταξιδεύει σε χωριά στις φτωχές νοτιοδυτικές επαρχίες του Ιράν, διανέμει βιβλία από το πορτ-μπαγκάζ του παλαιού Peugeot και διαβάζει αποσπάσματα από βιβλία όπως «Η Αρκούδα έχει μια ιστορία να πεί» του Αμερικανού συγγραφέα Philip C Stead.

«Από τότε που επέστρεψα στην πόλη μου πριν από έξι χρόνια μετά τις σπουδές μου στο Qom, συνειδητοποίησα ότι το 98% των παιδιών στα χωριά μας δεν είχε πρόσβαση σε βιβλία εκτός από αυτά που διδάσκονται στα σχολεία », δήλωσε.

Στον ελεύθερο χρόνο του, έχει αρχίσει να επισκέπτεται τα φτωχότερα χωριά της επαρχίας, να διαβάζει βιβλία για παιδιά, να τους προβάλει ταινίες και να ζωγραφίζει μαζί τους τους τοίχους των σχολείων τους.

«Η ανάγνωση βιβλίων και η αφήγηση ιστοριών αποτελεί δικαιολογία για μένα», είπε στην εφημερίδα Guardian. «Ο στόχος μου είναι η πνευματική τους ανάπτυξη, έτσι ώστε να έχουν έναν όμορφο κόσμο και να είναι σε θέση να αναπτύξουν δεξιότητες. Έχω ένα σύνθημα, το οποίο λέει: ιστορία, μπάλα, χρώμα. Η ιστορία θα κάνει το μυαλό τους και τον κόσμο πιο όμορφο, η μπάλα και η φυσική αγωγή είναι για να είναι υγιή, και το χρώμα θα ομορφύνει τους χώρους που ζουν την καθημερινότητα τους τα σχολεία ή τις βιβλιοθήκες τους. "

Το αυτοκίνητο του Αζαρινετζάντ κουβαλά μια σειρά από βιβλία και ταινίες, συμπεριλαμβανομένων περσικών μεταφράσεων τίτλων από τον καναδό συγγραφέα και εικονογράφο Peter H. Reynolds και της αμερικανίδας συγγραφέως Megan McDonald, γνωστή για τη σειρά Judy Moody.

«Προσπαθώ να προετοιμάσω ένα χώρο για τη δημιουργικότητά τους και όχι να τους διδάξω τι να κάνουν», είπε ο Αζαρινετζάντ. «Δεν έχω καμία προκατάληψη στην επιλογή τίτλων βιβλίων, είτε γράφτηκαν από ξένο συγγραφέα είτε από Ιρανό, είτε θρησκευτικό είτε όχι, κάθε βιβλίο που είναι ικανό να αναπτύξει το μυαλό και τις δεξιότητές τους είναι καλό για μένα ».

Στο τελευταίο ταξίδι που έκανε αυτή την εβδομάδα, σε χωριά στην περιοχή Ντισμόκ, ο Αζαρινετζάντ προέβαλε μια ταινία τεσσάρων λεπτών από τoν βραβευμένο με Palm d'Or Ιρανό σκηνοθέτη Άμπας Κιαροστάμι σε 15 παιδιά. Στις αρχές της καριέρας του, ο Κιαροστάμι, ένας από τους πρωτοπόρους του Ιρανικού σινεμά πριν από το θάνατό του το 2016, εργάστηκε στο ινστιτούτο πνευματικής ανάπτυξης παιδιών και νέων στην Τεχεράνη, κάνοντας ταινίες για παιδιά.

Ο Αζαρινετζάντ είπε ότι η προβολή της ταινίας «Δύο λύσεις για ένα πρόβλημα» φαινόταν απαραίτητη στο χωριό, επειδή συνειδητοποίησε ότι οι ενήλικες εκεί ήταν κλειδωμένοι σε μια διαμάχη για κάποιο χρονικό διάστημα.

«Στη συνέχεια, τους έδωσα πέντε λέξεις για να δημιουργήσουν μια δική τους ιστορία: βελανιδιά, αποξηραμένο ποτάμι, γιαγιά, κατσίκα και κροκόδειλο. Έχουν βελανιδιές στην περιοχή και επίσης ένα ποτάμι, και ήθελα να επιστήσω την προσοχή τους στο γεγονός ότι μια μέρα το ποτάμι τους θα μπορούσε να ξεραθεί », είπε.

Το Ιράν έχει μια πλούσια παράδοση αφήγησης και παραμυθιών. Η παλαιότερη μορφή δραματικής παράστασης ονομάζεται Naghali, η οποία βρίσκεται στον κατάλογο της UNESCO για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά που χρήζει επείγουσας διασφάλισης. Σύμφωνα με την Unesco, « ο καλλιτέχνης - ο naqqāl - αναπαριστά ιστορίες σε στίχους ή πεζογραφία που συνοδεύονται από χειρονομίες και κινήσεις, και μερικές φορές μουσική οργάνου και ζωγραφισμένες συλλαβές ».

Ο Αζαρινετζάντ είπε ότι η εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει παραγκωνίσει εξαιρετικά τέτοιες αρχαίες παραδόσεις που πρέπει να αναζωογονηθούν, κάτι που ελπίζει να κάνει, ενθαρρύνοντας τα παιδιά να γράψουν παραμύθια που τους είπαν οι παππούδες τους και στη συνέχεια να τα απαγγείλουν στους φίλους τους.

Ο ιρανικός κληρικός, ο οποίος κερδίζει περίπου 15 εκατομμύρια Ριάλ (275 λίρες στερλίνες) το μήνα, επέμεινε ότι εργάζεται σε φιλανθρωπική βάση, αλλά ενθαρρύνει τις δωρεές για στήριξη των δραστηριότητων του. Οι ντόπιοι στην επαρχία συγκεντρώνουν χρήματα για να του αγοράσουν ένα νέο αυτοκίνητο.

«Χρησιμοποιώ το ιδιωτικό μου αυτοκίνητο, χρησιμοποιώ τη δική μου βενζίνη, παίρνω το δικό μου φαγητό ενώ επισκέπτομαι αυτά τα χωριά», είπε ο κληρικός, ο οποίος καταγράφει το έργο του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. « Δεν έχω επιδιώξει κυβερνητική βοήθεια, ούτε μου έχουν δώσει τίποτα. Αυτό συμβαίνει στο περιθώριο της ζωής μου, που δεν σχετίζεται με τη δουλειά μου».

Ο Αζαρινετζάντ, ο οποίος έχει δύο παιδιά ηλικίας επτά και 12, δήλωσε ότι οι δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίζει το Ιράν λόγω κυρώσεων και μια τεταμένη πολιτική κατάσταση δεν τον έχουν κάνει απαισιόδοξο.

«Υπάρχει μια αίσθηση απελπισίας, υπάρχουν οικονομικές δυσκολίες, αλλά προσωπικά δεν έχασα την ελπίδα μου», είπε. «Η ελπίδα μου είναι αυτά τα παιδιά, εφ 'όσον μπορώ να τα ενθαρρύνω να διαβάζουν βιβλία, θα παραμείνω ελπιδοφόρος. Εφόσον βλέπω παιδιά με βιβλία στο χέρι τους, η ελπίδα θα είναι εκεί. »