Της Μαρίας Πανοσιάν*
9η μέρα σήμερα που ´μαι σε καραντίνα μα σκέψου πως θα ήτανε αν ήμασταν στην Κίνα
Δεν έχω αντισηπτικό μα γνώρισα γειτόνους τους δίνω εγώ κωλόχαρτα κι’αυτοί μου δίνουν τόνους
Κι’εκεί που δεν μαγείρευα τώρα φτιάχνω τα πάντα και στο μπαλκόνι το πρωί χορεύω μόνη Samba
Μιλάω στον καθρέφτη μου, νομίζω έχω σαλτάρει και ψάχνω εισητήρια να φύγω για τον Άρη
Μέσα στο σπίτι περπατώ μετράω τα πλακάκια και άλλαξα οκτώ φορές στους τοίχους τα καδράκια
Τις νύχτες σιγοτραγουδώ κυκλοφορώ με μάσκα, Κορωνοιέ μας γάμησες το φετινό μας Πάσχα
Αυτό που ζούμε είναι τρελό, αχ πότε θα τελειώσει, στο Netflix όλα τα χω δει, στον καναπέ έχω λιώσει
Αδέλφια κάντε υπομονή, όλοι μαζί μπορούμε, μείνετε μες τα σπίτια σας, μόνο έτσι θα σωθούμε.
Το ποίημα είναι η συνέχεια του 1ου ποιήματος που είχε δημοσιευτεί στις 13 Μαρτίου το οποίο μπορείτε να διαβάσετε πιο κάτω:
Αρρώστησα και μου ‘πανε να μπω σε καραντίνα και βαρεμάρα μ’έπιασε, δεν έχω και πισίνα
Μετρώ πακέτα με φακές, ρύζια και μακαρόνια και φτιάχνω μάσκες η τρελή απο παλιά σεντόνια
Κορωνοιός μας είπανε και στην αρχή γελούσα,
πως θά ναι μούφα σκέφτηκα και όλους τους φιλούσα
Μα έλα που ο άτιμος στο σπίτι μ’έχει κλείσει και τώρα απο τα νεύρα μου ακούω Άννα Βίσση
Το ξέρω είναι σοβαρό δεν κάνω μόνο πλάκα, έχω έναν κόμπο στο λαιμό Κορωνοιέ μαλάκα!
Ειδήσεις, άρθρα, πανικός, ντετόλ και υστερία
και ώρες ώρες σκέφτομαι πως παίζω σε ταινία
Κλείσαν τα πάντα, τα σχολειά,
ακυρωθήκαν πτήσεις
βαράγανε τα κινητά με sos ειδοποιήσεις
Και κάποιοι ανεγκέφαλοι ακόμη τριγυρνάνε με μια μαγκιά και μια κλανιά και σπίτι τους δεν πάνε
Ήρθε απ’την Κίνα ο Κορωνοιός και τα κανε μπουρδέλο κάντε λιγάκι υπομονή έχει ακόμα μέλλον.
Να κόψετε τις εκκλησιές, τις Θείες κοινωνίες γιατι ο κυρ Κορωνοιός δεν ξέρει απο θρησκείες
Να πλένετε τα χέρια σας να μείνετε στο σπίτι
κι’εγω για εσάς ποιήματα θα γράφω κάθε Τρίτη
*Αρμενοκύπρια μουσικοσυνθέτης και ραδιοφωνικός παραγωγός που ζει μόνιμα στην Αθήνα.Η γρίπη την έκλεισε στο σπίτι απο τις πρώτες ημέρες. Αντιμετωπίζει την κατάσταση με χιούμορ με σκοπό να ανεβάζει με κάθε τρόπο ή μέσον την ψυχολογία του κόσμου σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες που ζοὐμε.
