Γράφει η Ελένη Φιλίππου/Συγγραφέας, φωτογράφος

Αγαπητέ Κορωνοϊέ,

Οι εν μου ακούεται καλό τούτο.

Μισησμένε Κορωνοϊέ,

Ούτε τούτο μου αρέσκει. Εν σε μισώ, μαθαίνεις μου πολλά πράματα. Αλλά εν σε θέλω, γιατί επιμένεις; Εσύ τζαι η φίλη σου η Καραντίνα-Καραμπίνα ήρτατε μεστην ζωή μας τζαι εφέρατε τα πάνω κάτω. Μπαμ και κάτω που λαλεί τζαι ο Λιβιεράτος. Τη μια μέρα επίεννα Fork Food, έγλυφα τα δάχτυλα μου τζαι αγκαλλίαζα τους φίλους μου , την  επομένη εφοούμουν να πάω σουπερμάρκετ.

Η αλήθκεια εν ότι με την Καραντίνα ήβραμεν τα. Εφιλέψαμε λιο αν τζαι έσιει φορές που την βαρκούμαι. Αλλά εφκάλαμε πρόγραμμα. Η ημέρα μας ξεκινά στο μπαλκόνι (ναι, μερικές φορές με τσάι και λεμόνι). Κάθουμαι τζαι θωρώ τη γάτα μου να τζιλιέται μες τον ήλιο τζαι εγώ συνήθως γράφω μεστο ημερολόγιο μου.

Τα Σαββατοκυρίακα, απλώνω ζάμπα τζαι θκιαβάζω το βιβλίο μου, κάτι που εν έκαμνα παλιά. Μα τωρά εν πάω ούτε για brunch, ούτε βόλτα στην πολυαγαπημένη μου παλαιά Λευκωσία, ούτε καν να σιερετήσω τη γιαγιά μου. Εμάθαμεν της το Facetime όμως τζαι πίαννουμεν την να μας θωρεί. Κάτι εν τζαι τούτο.

Θκιαβάζω, μαϊρεύκω, δουλεύκω, συγυρίζω, καμνώ διαλογισμό πέρκι μείνω ήρεμη τζαι οι μέρες περνουν γλίορα όλως παραδόξως.

Η ώρα 8μμ καθιερώθηκε σαν me-time. Λιος χρόνος μόνο για μένα, μακριά που τα social media που εκαταντήσαν να με αγχώνουν τζαι σίουρα μακρία που τα νέα. Αν ξεχαστώ, λαλεί μου ο παπάς μου «άτε Ελένη, πιέννε ποτζί να βάλω τα νέα» τζαι μετά κάμνει μου μια πεντάλεπτη ανακεφαλαίωση των πιο σημαντικών ειδήσεων. Για να ξέρω τζαιγώ που κυκλοφορείς δηλαδή.

Νιώθω λιο ασσίημα που ένα το πω τούτο αλλά περνώ εντάξει με την Καραντίνα τελικά, αλλα μεν της το πείς! Εν λιον κτητική. Θέλει να’σιει μονοπώλιο. Εν με αφήνει να δω άλλους φίλους. Ήρτε τζαι εβαώθηκε σπίτι μου τζαι έχω την αίσθηση ότι εν μείνει ως τον Μάη. Θέλει με να στέλνω μήνυμα του Νίκαρου όποτε εννα φκώ. Άκου ρε!

Εδέχτηκα ότι εν δαμέ τωρά όμως. Με το να παραπονούμαι εν θα φυεί η ευλοημένη. Γι’αυτό έφκαλα καινούρια ρουτίνα τζαι προσπαθώ κάθε μέρα να κάμνω πράματα που μου αρέσκουν, να δημιουργώ, να εκτιμώ ούλλα που έχω τζαι να είμαι θετική. Κάποια πράματα που μου έμαθε η Ντινα (είπε μου εν εντάξει να τη λαλώ έτσι) εννα τα πάρω μαζί μου τζαι ηταν φύει.

Ως τωρά, παμεν τα καλά. Εσυνήθισα τζαι τούτο δείχνει μου ότι μπορούμε να προσαρμοστούμε σε πολλές καταστάσεις στη ζωή.

Τούτο εν καλό αλλα μπορεί ναν τζαι κακό γιατί εν σημαίνει ότι η κάθε κατάσταση που εμφανίζεται βελτιώνει εμάς ή τον πλανήτη. Αλλά σαν ανθρώποι, προσαρμοζούμαστε. Όπως τζαι τωρά.

Προχτές έπιασα videocall μια φίλη μου τζαι μολις είσιεν έρτει σπίτι που το φαρμακείο ντυμένη με γάντια τζαι μάσκα. Ήταν ένα απόλυτα φυσιολογικό πλέον θέαμα. Εκάμαμε τζαι dinner date την προηγούμενη εβδομάδα. Η κάθε μια ετοίμασε το φαί της (ασε που εγίναμε master chef) τζαι εφάμε μαζί στο Ζoom. 

Έμαθε μου καμπόσα η Nτίνα μα εν θα φυεί όσπου να φύεις εσύ.

Τζαι εσύ ρε Κορωνοϊέ ίνταλως τα κατάφερες τζαι επίες σε τόσες χώρες; Πολυταξιδεμένος! Εσίεις airmiles; Eντυπωσιακό που το κάθε σπίτι σε ούλλο το κόσμο έσιει την δική του Καραντίνα. Πως το εκαταφέρατε τουτο; Πε μου, ο 5G εν ξάδερφος σου;

Άτε είδαμεν σε. Έκαμες το show σου, έκαψες πρωτοσέλιδα παντού, κανεί. Φύε. Ξου. Ξουρί πιτιρί.

Όμως νομίζω εν θα εξαφανιστείς κύριε Κορωνοϊέ. Νομίζω εν εμείς που εννα ανταπεξέλθουμε τζαι εν θα μας επηρεάζεις τόσο πλέον. Εννα δυναμώσουμε σωματικά, ψυχικά, πνευματικά τζαι θα ενωθούμε. Ήδη νοιαζούμαστε παραπάνω ο ένας για τον άλλο τζαι η πατσαρκά που έδωκες της Οικονομίας εννα υποδουλωθεί τζαι εννα έβρουμε τρόπους να συνεχίσουμε το business. Ελπίζω δηλαδή.

Ίσως χρειαστεί μια ριζική αλλαγή στον τρόπου που ζούμε, που δουλεύκουμε, που επικοινωνούμε, ένιξερω μα το σίουρο ένι ότι το 2020 γράφει ιστορία. Όι μόνο για σένα, μεν παίρνεις πάνω σου, αλλά για το τι θα ακολουθήσει. Εμείς είμαστεν η ιστορία. Το πως αντιμετωπίζουμεν τη κατάσταση.

Εννα κάμουμε upgrade εμείς. Εσύ όμως θα γίνεις downgrade, μια απλή γρίπη. Ένα ξεχασμένο πραμα, σαν το iphone4. Θυμάσαι το; Λιο; Ε κάπως έτσι.

Σε χαιρετώ