Απεβίωσε σήμερα ο μεγάλος μας ποιητής Μιχάλης Πασιαρδής σε ηλικία 80 ετών. Ο Πασιαρδής καθόρισε με την ποιητική του γραφή, γεμάτη λυρισμό, φιλοσοφική διαύγεια και μια ρέουσα εσωτερική θλίψη τόσο για την πατρίδα όσο και τη μοίρα του ανθρώπου, την ποίηση μετά την Ανεξαρτησία και κατέχει πια μια περίοπτη θέση στο πάνθεο των μεγαλύτερων ποιητών που γέννησε η Κύπρος. Έγραφε άλλοτε τη νεοελληνική, άλλοτε στο κυπριακό ιδίωμα πάντα με την ίδια επιτυχία, ενώ διακρίθηκε ιδιαίτερα και στη συγγραφή θεατρικών έργων.

Γεννήθηκε στο Τσέρι το 1941. Έκανε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Εργάστηκε ως Λειτουργός Προγραμμάτων στο ραδιόφωνο του Ρ.Ι.Κ όπου μέχρι πρόσφατα διατηρούσε δική του πολιτιστική εκπομπή. Ποιήματά του μελοποιήθηκαν και ακόμη τραγουδιούνται.

Η τουρκική εισβολή αποτέλεσε για τον Πασιαρδή ένα τραγικό σύνορο με το χρόνο, και διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την ποιητική του, αισθητικά και θεματολογικά, τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή. Ο Πασιαρδής τραγούδησε πάνω στα ερείπια που άφησε η προδοσία και η τουρκική θηριωδία, τον πόνο του τόπου, με τρόπο λυγμικό, και καίριο. Θεωρούσε ότι από το 1974 και εντεύθεν ο χρόνος για την Κύπρο μετρούσε πια διαφορετικά, μέχρι να απελευθερωθεί. «Ζούμε σε μια σχισμή του χρόνου» έλεγε χαρακτηριστικά.

Στη συλλογή του ο Δρόμος της Ποίησης, 1976 γράφει το μνημειώδες ποίημα του «Είμαστε Ελληνες», το οποίο συγκλονίζει με τις αλήθειες που εκφέρει.

Ειμαστε Έλληνες.
Δεν είν’ η πρώτη σας φορά που μας πουλήσατε.
Το ’χετε ξανακάνει, χρόνια πριν, σ’ άλλους αιώνες,
όταν μας ξεπουλούσατε στους Πέρσες.
Και όμως ζήσαμε. Κι αντέξαμε σκλαβιές και κούρσα,
τα φέραμε δεξά με την αναβροχιά και την ακρίδα.
Είμαστε Έλληνες. Δεν καρτερούμε τίποτα,
τώρα μας ρίξατε στους Τούρκους,
το αίμα πότισε πλούσο τη γη
κι αλυσοδέσανε βαριά τον Πενταδάχτυλο.
Είμαστε Έλληνες. Δεν καρτερούμε τίποτα,
τίποτα απ’ την Αθήνα. Είμαστε Έλληνες,
Έλληνες του πικρού καιρού
και της Απελπισίας.

Ποιητικές συλλογές του Πασιαρδή: Ποιήματα (1962), Ποιήματα II (1964), Ποιήματα III (1967), Ο δρόμος της ποίησης (1970), Δια-στάσεις (1972), Ο δρόμος της ποίησης Β΄(1976), Ο δρόμος της ποίησης Γ΄(1977), Πέντε Κύκλοι (1981), Ερημίων Στυλίτης (1981), Πάροδος (1981), Συμβάντα (1984), Τα λαδοφάναρα της σιωπής (1996), Ο κύκλος τ’ αδιεξόδου και της εξόδου (1996), Τετράστιχα (1999), Τζιυπριανός (2014), Τετράστιχα Β΄(2016).

Τα πιο γνωστά θεατρικά έργα του είναι: Γιαλλουρού (1961), Το νερόν του Δρόπη (1968), Μιαν φοράν σ’ ένα χωρκό (1969), Στα χώματα της Μεσαρκάς (1970), O Θησέας στην κοιλιά του Μινώταυρου (1973), τα οποία είτε μεταδόθηκαν από το ραδιόφωνο είτε ανεβάστηκαν στη σκηνή.

ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ (ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ):
Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1972.
Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου του Θ.Ο.Κ., 2015.
Αριστείο Γραμμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, 2016.

ΚΥΠΕ/ΓΧΡ