Ξεκίνησαν οι δοκιμές των παραγωγών του ΘΟΚ που θα παρουσιαστούν στις σκηνές του με τη νέα χρονιά. Πρόκειται για τις παραγωγές 1984 του Τζορτζ Όργουελ (σε διασκευή των Ρόμπερτ Άικ και Ντάνκαν Μακμίλαν), σε σκηνοθεσία Λέανδρου Ταλιώτη (Νέα Σκηνή, πρώτη παράσταση: 14 Ιανουαρίου 2021), Θάβοντας τον αδερφό μου στο πεζοδρόμιο του Τζακ Θορν, σε σκηνοθεσία Γιάννη Καραούλη (Θέατρο Αποθήκες, πρώτη παράσταση: 21 Ιανουαρίου 2021), και Φιλουμένα Μαρτουράνο του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο, σε σκηνοθεσία Μαγδαλένας Ζήρα (Κεντρική Σκηνή, πρώτη παράσταση: 18 Φεβρουαρίου 2021).

 Νέα Σκηνή | 1984 του Τζορτζ Όργουελ

Το άκρως προφητικό μυθιστόρημα 1984 του Τζορτζ Όργουελ, διασκευασμένο με τόλμη από τους Ρόμπερτ Άικ και Ντάνκαν Μακμίλαν, αποτελεί ένα σκληρό και ακραία αληθινό μανιφέστο κατά του ολοκληρωτισμού, ένα δυστοπικό αριστούργημα για την κατασκευή της πραγματικότητας, την παραχάραξη του παρελθόντος, τον έλεγχο και το πάγωμα της συνείδησης, το οποίο μας συγκλονίζει ακόμα και σήμερα, εβδομήντα δύο ολόκληρα χρόνια από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε.

Ο κεντρικός ήρωας, Ουίνστον Σμιθ, ζει στον ζοφερό κόσμο της Ωκεανίας, προσπαθώντας με κάθε μέσο να διατηρήσει τη λογική του απέναντι στο ασφυκτικό καθεστώς παρακολούθησης του Μεγάλου Αδελφού, που έχει απαγορεύσει διά ροπάλου κάθε σκέψη. Σε αυτό το περιβάλλον ερωτεύεται την Τζούλια, ενώ δεν παύει να διαπράττει όλο και περισσότερα Εγκλήματα Σκέψης. Σκέφτεται, θυμάται, φαντάζεται, ελπίζει. Ελπίζει σε ένα μέλλον χωρίς τον Μεγάλο Αδελφό. Όμως οποιαδήποτε απόπειρα απόδρασης είναι μάταιη.

Ένας πολύ δυνατός πυρήνας ηθοποιών μεταφέρει επί σκηνής, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Λέανδρου Ταλιώτη, το εφιαλτικό βίωμα του κεντρικού ήρωα και την αντίστοιχη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αναδεικνύοντας την ανεξάντλητη, διαχρονική δυναμική του κειμένου και την εκρηκτικότητα της δράσης του. Ένα τολμηρό, ριζοσπαστικό εγχείρημα, αντίστοιχο του αξεπέραστου κειμένου το οποίο υπηρετεί, μια υπενθύμιση ότι το μέλλον είναι εδώ.

Μετάφραση: Κατερίνα Ευαγγελάτου

Σκηνοθεσία: Λέανδρος Ταλιώτης

Σκηνικά-Κοστούμια: Λάκης Γενεθλής

Μουσική: Ανδρέας Μουστούκης

Κίνηση: Δρόσος Σκώτης

Video art: Άννα Φωτιάδου

Σχεδιασμός φωτισμών: Σταύρος Τάρταρης

Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Ανδρέου

Παίζουν: Βασίλης Βασιλάκης, Ανδρέας Δανιήλ, Μαργαρίτα Ζαχαρίου, Άντρια Ζένιου, Μαρίνα Μανδρή, Αλέξανδρος Παρίσης, Ελένη Σιδερά, Δρόσος Σκώτης, Ανδρέας Τσέλεπος

Παραστάσεις από 14 Ιανουαρίου 2022





Θέατρο Αποθήκες | Θάβοντας τον αδερφό μου στο πεζοδρόμιο του Τζακ Θορν

Το δυνατό έργο του Τζακ Θορν Θάβοντας τον αδερφό μου στο πεζοδρόμιο αφηγείται την ιστορία ενός αγοριού στην πρώιμη εφηβεία του, του Τομ, που πενθεί το χαμό του μεγάλου του αδερφού, του Λουκ –με τον οποίο δεν υπήρξαν πολύ κοντά–, με έναν τρόπο διαφορετικό απ’ ό,τι συνηθίζεται: αποφασίζει να κατασκηνώσει σε μια κακόφημη γειτονιά και επιμένει να τον θάψει στο σημείο όπου έχασε τη ζωή του. Η πόλη παίρνει σουρεαλιστικές διαστάσεις στο μυαλό του Τομ, ενώ ο ίδιος κάνει, σχεδόν ακίνητος, ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Τι θα ανακαλύψει για τον εαυτό του, τους άλλους και τη ζωή όσο βρίσκεται εκεί;

Γραμμένο το 2008 στο πλαίσιο του φεστιβάλ National Theatre Connections, ανέβηκε σε πολλά θέατρα για νέους σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και στο National Theatre τον Ιούλιο του 2008, το Θάβοντας τον αδερφό μου στο πεζοδρόμιο μιλά για το θάνατο με τα πιο ζωντανά χρώματα.Ο συγγραφέας ιχνηλατεί μέσα από τη γραφή του τα δύσβατα μονοπάτια της ζωής ενός νέου και ρίχνει φως σε θέματα όπως η σεξουαλικότητα, η αποδοχή του διαφορετικού, η συγχώρεση, η αυτοχειρία, ο ρόλος της οικογένειας.

Ο Γιάννης Καραούλης έχει αναλάβει να παρουσιάσει μια πολύχρωμη, ηλεκτρισμένη παράσταση, μια ιστορία για τις περιπέτειες, τις απογοητεύσεις αλλά και τις άγριες χαρές που κρύβει ο κόσμος των εφήβων, με πολλή μουσική, ζωντάνια και φρεσκάδα.

Μετάφραση-Δραματουργία: Ελένη Μολέσκη

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραούλης

Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Ιωάννου

Μουσική: Αντώνης Χατζηαντώνης

Κίνηση: Παναγιώτης Τοφή

Βοηθός σκηνοθέτις: Ειρήνη Ανδρέου

Παίζουν: Στέλιος Καλλιστράτης, Γιάννης Μουστάκας,

Άντονυ Παπαμιχαήλ, Αντρέας Πατσιάς, Αλέξανδρος Παυλίδης, Μαρία Χατζηχριστοδούλου

Παραστάσεις από 21 Ιανουαρίου 2022

Κεντρική Σκηνή | Φιλουμένα Μαρτουράνο του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο

«Είναι παιδιά μου·και είναι ίσοι».

Μόλις τελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, και στη ρημαγμένη Νάπολη οι φτωχοί είναι πολύ φτωχοί και οι πλούσιοι ζουν σε έναν κόσμο ερμητικά κλειστό για εκείνους που γεννήθηκαν σε λάθος γειτονιά και αγωνίζονται να επιβιώσουν σαν αγρίμια.

Η Φιλουμένα, η αγράμματη, η πρώην πόρνη, η μάνα τριών ενήλικων πια παιδιών, καταφέρνει στη διάρκεια του έργου, οπλισμένη μόνο με την ατσαλένια δύναμη της θέλησης, να αλλάξει τη μοίρα που της προκαθορίζει η καταγωγή της.

Η λυρική γραφή, οι φορτισμένοι μονόλογοι, τα πάθη και οι συγκρούσεις μάς θυμίζουν τη μεγάλη κλίμακα της όπερας. Απ’ την άλλη, ο βούρκος δεν είναι ποτέ μακριά – οι χαρακτήρες έρχονται κατευθείαν από τους βρόμικους δρόμους της Νάπολης. Η αυθεντικότητα του καθενός απ’ αυτούς φέρνει στη σκηνή έναν ολόκληρο κόσμο και μια ολόκληρη εποχή.

Η Μαγδαλένα Ζήρα, μαζί με μια ομάδα εκλεκτών συντελεστών, φωτίζει τα διαχρονικά θέματα του έργου και η Αννίτα Σαντοριναίου επιστρέφει στον ΘΟΚ μετά από έξι χρόνια για να ερμηνεύσει τον κεντρικό ρόλο της δραματικής κωμωδίας του Ντε Φιλίππο, πλαισιωμένη από ένα σύνολο σημαντικών ερμηνευτών της παλαιότερης και νεότερης γενιάς.

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

Σκηνοθεσία: Μαγδαλένα Ζήρα

Σκηνικά-Κοστούμια: Έλενα Κατσούρη

Μουσική σύνθεση: Αντώνης Αντωνίου

Χορογραφία-Κίνηση: Φώτης Νικολάου

Σχεδιασμός φωτισμών: Γεώργιος Κουκουμάς

Βοηθός Σκηνοθέτιδος: Βάρσια Αδάμου

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Έλενα Δημητρίου, Θανάσης Δρακόπουλος,

Κώστας Καζάκας, Βαλεντίνος Κόκκινος, Ανδρέας Κούτσουμπας,

Διομήδης Κουφτερός, Γιώργος Μουαΐμης, Αννίτα Σαντοριναίου, Ιωάννα Σιαφκάλη, Αυγουστίνα Στυλιανού, Αντρέας Παπαμιχαλόπουλος, Ιωάννα Παπαμιχαλοπούλου

Παραστάσεις από 18 Φεβρουαρίου 2022