Ένα τεράστιο γεωγλυφικό γάτας, που δημιουργήθηκε σε μία πλαγιά πριν από 2.000 χρόνια, ανακαλύφθηκε στο νότιο Περού, σύμφωνα με το υπουργείο Πολιτισμού της χώρας.

Το αρχαίο γεωγλυφικό, που έχει μήκος 37 μέτρα αποτελεί κομμάτι των «Γραμμών της Νάζκα». Οι «Γραμμές της Νάζκα» είναι μία σειρά αρχαίων γεωγλυφικών στην ομώνυμη επαρχία του νοτίου Περού. Καλύπτουν μία έκταση μεγαλύτερη των 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ανάμεσα στις πόλεις της Νάζκα και της Πάλπα και αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1994. Η περιοχή βρίσκεται σε απόσταση 250 χιλιομέτρων νότια της Λίμα.

Η γάτα προστίθεται στο «τόξο» των ζωομορφικών δημιουργιών που εντοπίστηκαν στην περιοχή κατά τον περασμένο αιώνα. Πέρα από τη γάτα έχουν έχουν αποκαλυφθεί ένα κολιμπρί, ένας πίθηκος και ένας πελεκάνος. Το γεωγλυφικό εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης σε μία περιοχή όπου αποτελούσε ήδη δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Πολιτισμού του Περού το γεωγλυφικό ήταν ελάχιστα ορατό και «κοντά στο να χαθεί εξαιτίας της θέσης του - σε μία αρκετά απότομη πλαγιά - και της φυσικής διάβρωσης του εδάφους». Μετά από αρχαιολογικές εργασίες στο σημείο αποκαλύφθηκαν γραμμές με μήκος από 30 έως 40 εκατοστά. Οι ειδικοί εικάζουν πως η γάτα δημιουργήθηκε κατά το διάστημα 200 π.Χ. έως 100 π.Χ. κατά την ύστερη περίοδο του πολιτισμού των Παράκας.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού του Περού, παρόμοιες αναπαραστάσεις γάτας εντοπίζονται και σε άλλα ευρήματα του πολιτισμού των Παράκας. Οι «Γραμμές της Νάζκα» δημιουργήθηκαν από πολιτισμούς που προηγήθηκαν των Ισπανών με την αφαίρεση των ανώτερων στρωμάτων βράχων και χαλικιού και την αποκάλυψη του «υποστρώματος».

Ελάχιστες ανθρώπινες μορφές έχουν αποκαλυφθεί σε αντίθεση με τις ευρείας κλίμακας απεικονίσεις ζώων, πουλιών, φυτών και καθημερινών αντικειμένων. Χάρη στο ξηρό, και σταθερό κλίμα της περιοχής, καθώς και στη γεωγραφική απομόνωση της, το μεγαλύτερο μέρος των γραμμών έχει συντηρηθεί. Παρόλα αυτά εξαιρετικά ασυνήθιστες κλιματικές αλλαγές μπορούν να αλλοιώσουν τα σχέδια.



Η περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος από τη δεκαετία του 1920, όταν ο Περουβιανός αρχαιολόγος Toribio Mejia Xesspe ανακάλυψε τις μυστηριώδεις γραμμές χαραγμένες. Με την ανάπτυξη της αεροπορίας τη δεκαετία του 1930, ανακαλύφθηκαν περισσότερα έργα και οι ερευνητές συνέχισαν να αναπτύσσουν θεωρίες για το πώς αλλά και τους λόγους που δημιουργήθηκαν.

Το 2019, ερευνητές από το Ιαπωνικό Πανεπιστήμιο Yamagata ανακάλυψαν περισσότερα από 140 γεωγλυφικά στην περιοχή με τη βοήθεια τρισδιάστατης απεικόνισης.

Πηγή: LiFO